Λεφτά στο λιμάνι, μέρος 1ο

Η αλήθεια είναι πως αρκετό καιρό σκέφτομαι να γράψω για την Λίβερπουλ. Όχι για να κάνω αγωνιστικές ή τακτικές κρίσεις, όχι για το ποιοι παίκτες είναι καλοί και ποιοι όχι ή για το αν η Λίβερπουλ θα έπρεπε να έχει περισσότερους πόντους, με βάση τη μέχρι τώρα εικόνα της. Δεν διαφωνώ πως όλα αυτά είναι ενδιαφέροντα ζητήματα, γι’αυτά άλλωστε συζητάει ο κόσμος, όμως έχω την αίσθηση πως οι κουβέντες γίνονται χωρίς τη σωστή βάση και σ’αυτήν θέλω ν’αναφερθώ.

Για να κρίνεις κάτι, οτιδήποτε κι αν είναι αυτό, νομίζω πως πρώτα θα πρέπει να σ’ενδιαφέρει το υπόβαθρό του. Γιατί δημιουργήθηκε, με ποια

κριτήρια, τι σκοπούς εξυπηρετεί, ποιοι είναι οι στόχοι του, κτλ. Εν προκειμένω, για να κρίνεις τη φετινή Λίβερπουλ νομίζω πως είναι πιο ενδιαφέρον να σταθείς στην λογική πίσω από τις κινήσεις και μετά να προβείς σε κρίσεις οποιουδήποτε είδους, συνολικές ή ατομικές.

Οι φράσεις που ακούγονται συχνά για την ομάδα του Μέρσεϊσάιντ (ναι, με δύο τόνους) είναι “ξόδεψε πάρα πολλά” και “έπρεπε να πάρει καλύτερους παίκτες”. Για να ασχοληθούμε με το πρώτο θα πρέπει αναγκαστικά να χρησιμοποιήσουμε αριθμούς κι ελπίζω να μην σας κουράσουν. Για να μην το κάνουμε ακόμα πιο πολύπλοκο, θα αφήσω τα ποσά σε βρετανικές λίρες.

Πάρε-δώσε

Από την ημέρα που ανέλαβαν οι νέοι ιδιοκτήτες, έχουν περάσει την πόρτα του Άνφιλντ εννέα ποδοσφαιριστές ως μεταγγραφές για την πρώτη ομάδα. Αυτοί ήταν οι Κάρολ (35), Σουάρες (23), Ντάουνινγκ (20, Χέντερσον (16), Άνταμ (7), Κοάτες (7), Ενρίκε (6.3) και ο Ντόνι με τον Μπέλαμι που αποκτήθηκαν ως ελεύθεροι. Συνολικό κόστος χρημάτων που δόθηκαν σε ομάδες για την απόκτηση παικτών, λίγο πάνω από 114 εκατομμύρια λίρες.

Στο ίδιο διάστημα, η Λίβερπουλ πούλησε, άφησε ελεύθερους ή έδωσε δανεικούς μια καραβιά ποδοσφαιριστές. Για να μην σας αναφέρω παίκτες που δεν γνωρίζετε καν πως υπάρχουν, ας αρκεστούμε στους Τόρες, Μπάμπελ, Μεϊρέλες, Πόουλσεν, Κόουλ, Ακουϊλάνι, Ν’Γκογκ και Κοντσέσκι. Απ’αυτούς που πουλήθηκαν, η Λίβερπουλ εισέπραξε λίγο πάνω από 80 εκατομμύρια λίρες.

Η απλή αφαίρεση μας λέει πως το “αγόρασε-πούλα” έφερε τους Κόκκινους να έχουν ξοδέψει καθαρά περίπου 34 εκατομμύρια λίρες. Κάτι παραπάνω από 15 εκατομμύρια λίρες για κάθε μεταγγραφική περιόδο. Νούμερο που κάθε άλλο παρά οικονομική σπατάλη συνιστά.

Η συνολική ματιά

Αλλά, ας εμβαθύνουμε και λίγο περισσότερο στα νούμερα, με τον πολύ ενδιαφέροντα τρόπο που διάβασα σ’ένα κείμενο στο Ίντερνετ πριν μερικούς μήνες. Οι παίκτες που αποχώρησαν από το Άνφιλντ έπαιρναν, σύμφωνα με χοντρικούς υπολογισμούς, γύρω στα 35 εκατομμύρια λίρες. Όμως, οι εννέα που ήρθαν αμείβονται συνολικά με μόλις 23 εκατομμύρια λίρες, προκαλώντας ετήσιο “κέρδος” 12 εκατομμυρίων. Επιπλέον, τα ποσά που ανταλλάσσουν οι ομάδες στις αγοραπωλησίες παικτών ποτέ δεν καταβάλλονται ολόκληρα και με τη μία, αλλά κανονίζονται σε δόσεις, με διετές-τριετές βάθος χρόνου.

Έτσι, μπορούμε να κάνουμε τον εξής υπολογισμό σε βάθος τριετίας. Η Λίβερπουλ θα πρέπει κάθε χρόνο να πληρώνει για τους νεοφερμέν