«Λαβράκια» βγήκαν στα παρκέ…

Ψιλή βροχή η 8η αγωνιστική της Α1, η οποία μάλλον μας… κακόμαθε τα προηγούμενα Σαββατοκύριακα.

Τρία σερί άλλωστε είχε μεγάλο σασπένς ή εξαιρετικό ενδιαφέρον. Αρχής γενομένης του ντέρμπι στο ΟΑΚΑ, μετά ακολούθησε η ήττα του ΠΑΟ στην Καβάλα και την προηγούμενη το θρίλερ του Αλεξάνδρειου με την εισαγωγή του instant replay

Ποιος θα περίμενε τέτοια γεγονότα πριν από το τζάμπολ του πρωταθλήματος; Ποιος θα μπορούσε να προβλέψει ότι για τρία σερί Σ/Κ θα είχαμε τόσα συναρπαστικά πράγματα να ασχολούμαστε; Η… αποξηραμένη Α1 κρύβει πλούσιους χυμούς που δεν έχουν μόνο να κάνουν με αγώνες και τελικά αποτελέσματα.

Στο εφετινό πρωτάθλημα, κάτω από την σκόνη που έχει σκεπάσει τα πάντα ο… σεισμός της οικονομικής κρίσης που κλονίζει τη χώρα, υπάρχουν μερικά διαμάντια. Πολλά από αυτά ακατέργαστα, αλλά αξίζουν προσοχής. Δικαιούνται τη ματιά μας, πριν ανοίξουν τα φτερά τους στον ουρανού του ευρωπαϊκού (ίσως κι όχι μόνο) μπάσκετ.

Μέσα από την οικονομική στενότητα τους κάθε ομάδα της Α1 έχει επιδιώξει να ανακαλύψει «κελεπούρια» από την τεράστια δεξαμενή της αμερικάνικης αγοράς. Πιο τρανό παράδειγμα είναι μάλλον ο Στίβεν Σμιθ, που δεν είναι πιτσιρίκι αλλά φόρεσε τα παπούτσια του Αντώνη Φώτση χωρίς καν να κοστίζει 200.000 δολάρια. Κάτι παραπάνω από ένα μηνιάτικο του «Μπάτμαν», όμως σε αγωνιστική προσφορά είναι εξαιρετικός ειδικά το τελευταίο διάστημα.

Το ίδιο θα ισχύει και για τον Λόγκαν έτσι και αποδώσει καλύτερα, αφού θα συγκριθεί με τον Νίκολας που εισέπραττε τα διπλάσια, ενώ ανάλογη σύγκριση μπορεί να γίνει με τους Λούκας, Χάινς ή Χάουαρντ στον Ολυμπιακό. Όμως δεν είναι αυτό το θέμα που μου έδωσε το ερέθισμα για το σημερινό post.

Είναι οι εμφανίσεις παικτών σαν τον εντυπωσιακό μέχρι τώρα, Άλεξ Στίβενσον του Πανιωνίου, αλλά και του συνοδοιπόρου του, Τζον Ντίμπλερ. Ο πρώτος, 24 χρονών, είναι εξαιρετικά δυναμικός (με αδυναμία τις βολές!), καλός ριμπάουντ και στήριγμα για την ομάδα του Μπαρτζώκα στο inside game, ενώ ο δεύτερος είναι ένας αξιόπιστος λευκός σουτέρ, που παίζει με μυαλό και στα 23 επιβεβαιώνει πως έχει μέλλον μπροστά του.

Ο Ραβέρ Τζόνσον, μία ακρίδα που θυμίζει Ντρου Νίκολας στα καλά του και όχι τα εφετινά του στην Αρμάνι Μιλάνο, είναι παίκτης που δείχνει στον Ίκαρο Καλλιθέας ότι έχει τα προσόντα να κάνει καριέρα υψηλού επιπέδου. Θέλει δουλειά, χρειάζεται να δυναμώσει, να παίξει άμυνα όχι μόνο στα ψηλά, να βάλει τη μπάλα στο παρκέ, όμως είναι φανερό ότι διαθέτει επαφή με το καλάθι.

Ο Ζακ Λαμάρ Ράιτ κάνει με τον ΑΓΟΡ μαγικά που θα ζήλευε ένας άλλος Λαμάρ, ο Μάικ. Ο απόφοιτος του Μιζούρι και MVP της αγωνιστικής, είναι ο “κουμανταδόρος” της ομάδας του Κουφού και μπορεί να μην είναι μεταξύ των πρώτων στις ασίστ (9ος σε μ.ο) είναι όμως 4ος στην οικονομία γιατί παρά τις πρωτοβουλίες που παίρνει δεν κάνει εύκολα λάθη (2.1 ανά αγώνα).

Ξεχωριστή περίπτωση είναι και ο Πάτρικ Ο’Μπράιαν της Καβάλας που αν ήταν πιο δίκαιος με το ταλέντο του, στην Ελλάδα θα ερχόταν μόνο για διακοπές. Ο Αμερικάνο