Και πάλι Μπάρτσα

Κατά την διάρκεια του Ρεάλ - Μπαρτσελόνα, ο Τσάρλι μου έλεγε πόσο μεγάλη εντύπωση του είχε κάνει όταν έμαθε πως το 59% των χρηστών της Betfair έπαιζε τον άσο της ομάδας του Μουρίνιο και πως δεν είναι και τόσο λογικό να κοντράρουν τόσοι πολλοί την καλύτερη ομάδα στον κόσμο. Του απάντησα πως συμφωνώ, αλλά το ρεύμα των μερένχες έχει την εξήγησή του.

Αίσθηση

Από τη μία η Ρεάλ σαρώνει τα πάντα, σκοράρει για πλάκα, είναι αήττητη στο πρωτάθλημα και τα διέλυσε όλα στον όμιλο του Champions League.

Από την άλλη η Μπαρτσελόνα που προβληματίζει, που γκελάρει, που έχει μείνει πίσω, που έχει τον Βίγια τσακωμένο με τον Μέσι, που δεν παρουσιάζει την συνηθισμένη εικόνα της άτρωτης κι ανίκητης ομάδας.

Η παγκόσμια αίσθηση του “τώρα θα τους κερδίσει ο Μουρίνιο” είχε τους λόγους της. Ο κόσμος εισέπραττε πως η Ρεάλ ανεβαίνει κι η Μπαρτσελόνα πέφτει, αυτή ήταν η αίσθηση που αποκόμιζε, ακόμα κι αν δεν είχε δει και πάρα πολλούς αγώνες των δύο ομάδων. Αυτό έλεγαν τα αποτελέσματα, αυτό περιέγραφε κι ο Τύπος. Επιπλέον, ελάχιστοι θα κάθονταν να σκεφτούν πως απλώς η Μπαρτσελόνα παρουσιάζει τα απολύτως λογικά κι αναμενόμενα προβλήματα που προκύπτουν όταν γίνονται τακτικές δοκιμές και ενσωματώνονται νέοι παίκτες στην ομάδα και πως δεν έχει δα και τα τεράστια προβλήματα.

Αβαντάζ

Εικάζω πως αυτή η αίσθηση άγγιξε το πικ της όταν η Ρεάλ μπήκε στην θέση του οδηγού από το πιο γρήγορο γκολ στην ιστορία των αναμετρήσεων των δύο ομάδων. Η τόλμη του να ανέβεις και να πιέσεις την Μπαρτσελόνα στην περιοχή της απέδωσε καρπούς που ούτε ο Μουρίνιο δεν θα μπορούσε να φανταστεί, αφού ο Βαλδές δεν το συνηθίζει να κάνει τέτοιο λάθος με την μπάλα στα πόδια και η συμπεριφορά του Πικέ, που κράτησε on-side τον Μπενζεμά, άγγιξε τα όρια του ερασιτεχνισμού.

Γκολ, 1-0, προβάδισμα, αβαντάζ, αγωνιστική εικόνα που θεμελίωνε όλο και πιο γερά το “τώρα θα τους κερδίσουν, τώρα θα ξεφύγουν”. Η Μπάρτσα έκανε λάθη που δεν κάνει σχεδόν ποτέ, η Ρεάλ ήταν μπροστά και τα νούμερα έλεγαν πως οι μερένχες δεν χάνουν ποτέ όταν προηγούνται σε παιχνίδι της Πριμέρα και για 62 συνεχόμενα παιχνίδια φεύγουν νικητές όταν είναι αυτοί που κάνουν το 1-0.

Χρόνος

Όλα έλεγαν Ρεάλ, αλλά η αίσθηση κι η εικόνα κράτησαν μόνο μέχρι την ευκαιρία που έχασε ο Ρονάλντο, όταν η αμυντική τετράδα της Μπαρτσελόνα δεν είχε τις σωστές αποστάσεις και επέτρεψε στον Πορτογάλο να κοιτάξει ανενόχλητος την εστία του Βαλντές. Το 2-0 δεν έγινε ποτέ και πλέον οι γηπεδούχοι άρχισαν σιγά-σιγά να τα βρίσκουν σκούρα απέναντι στον πιο βασικό τους αντίπαλο. Τον χρόνο.

Γιατί κάθε λεπτό που πέρναγε λειτουργούσε υπέρ των ανώτερων, υπέρ αυτών που το μεγαλύτερο αβαντάζ τους είναι ο χρόνος που έχει πίσω της η ομάδα τους. Μόλις η Μπαρτσελόνα βρήκε πατήματα κι ανταποκρίθηκε στην πίεση ψηλά, φάνηκε πως δύσκολα δεν θα φύγει και πάλι νικήτρια από το Μπερναμπέου.

Στα ίσια

Ο Μουρίνιο είχε κατέβει να παίξει “στα ίσια”, με 4-2-3-1, και δίδυμο τους Αλόνσο - Ντιάρα πίσω από τον Οζίλ, δικαιώνοντας όσους έλεγαν πως