Η νίκη, o Ζέκα, ο Κλέιτον και ο… κόσμος

Καλή μπάλα από τον Παναθηναϊκό επιτέλους. Κι όσο κι αν ο αντίπαλος δεν προσφέρεται για συμπεράσματα, η εικόνα του Παναθηναϊκού μέχρι τώρα και γενικότερα η κατάσταση στον Παναθηναϊκό, επιτρέπουν μια νότα αισιοδοξίας και προσωρινής έστω ευφορίας από την εμφάνιση και νίκη του Παναθηναϊκού.Ήταν γρήγορος και μαχητικός ο Παναθηναϊκός. Και δεν ξέρω αν αυτό οφείλεται στο ένστικτο αυτοσυντήρησης των ποδοσφαιριστών, που ήταν σαφέστατα πιο μαχητικοί από κάθε άλλη φορά φέτος, αλλά η ουσία είναι πως για όποιο λόγο και αν έγινε, άρεσε και είχε και αποτελέσματα.Από πλευράς τακτικής, δεν μπορείς να επισημάνεις και πολλά πράγματα. Γιατί είναι σίγουρο πως αυτό το σχήμα με τον Κατσουράνη αμυντικό χαφ και δίπλα του τους Κλέϊτον και Ζέκα να τον πλαισιώνουν, σε παιχνίδι με απαιτήσεις και στοιχειωδώς πιο επικίνδυνο αντίπαλο, δύσκολα θα μπορέσει να ανταποκριθεί.Κι αυτό γιατί κανείς από τους τρεις δεν προσφέρει εγγύηση στο πρεσάρισμα και το μαρκάρισμα των αντιπάλων, όταν αυτοί κινούνται γρήγορα και οργανωμένα. Θα έλεγα ότι σχετική εξαίρεση σ’ αυτό, είναι ο Ζέκα, ο οποίος πέρα από τα καλά τεχνικά στοιχεία που διαθέτει, αρχίζει να πείθει ότι είναι… κανονικός ποδοσφαιριστής. Συμμετέχει δηλαδή με όλες τους τις δυνάμεις και όσες ικανότητες διαθέτει, συνολικά στο παιχνίδι του Παναθηναίκού. Καλύπτει τον μπακ της πλευράς του, μαρκάρει, μερικές φορές μάλιστα και εντελώς απρόσεχτα στο πάθος του και γενικά συμπεριφέρεται σαν ποδοσφαιριστής που αναλαμβάνει ένα ρόλο στην ενδεκάδα και προσπαθεί να τον φέρει όσο γίνεται καλύτερα και όσο του επιτρέπουν οι δυνατότητές του.Για παράδειγμα, το αντίθετο ακριβώς είναι ο Κλέϊτον. Ο οποίος είχε τρεις τέσσερις πραγματικά εντυπωσιακές στιγμές και γενικά ήταν πολύ καλός, ειδικά όταν τα Γιάννινα είχαν παραδώσει πνεύμα και έβρισκε ολόκληρους αεροδιαδρόμους να κινείται. Παρ’ όλα αυτά, συνολικά στο παιχνίδι της ομάδας, δεν συμπεριφέρεται σαν κανονικός ποδοσφαιριστής, ή έστω σαν κανονικός χαφ και με βάση τον ρόλο που θεωρητικά έχει.Από και πέρα.Ο Παναθηναϊκός έδειξε και στο παιχνίδι με τα Γιάννινα, ότι λίγο λογικά και νορμάλ να συμπεριφερθεί, την πλειοψηφία τουλάχιστον των αγώνων στο ελληνικό πρωτάθλημα, την έχει και την έχει και σχετικά άνετα.Από κει και πέρα όμως, χρειάζεται να τον δούμε και σε πιο σοβαρά κρας-τεστ. Ένα τέτοιο θεωρητικά είναι το παιχνίδι με τον Ατρόμητο.Για να ανταπεξέλθει όμως ο Παναθηναϊκός και σε τέτοια παιχνίδια, θα πρέπει να γίνει πιο… ορατός σαν λογική και τακτική μέσα στο γήπεδο. Να δείχνει δηλαδή ότι έχει ένα σχέδιο, ένα πλάνο στο παιχνίδι του. Δεν γίνεται σε όλα τα παιχνίδια ο Λέτο να περνάει όλο τον κόσμο και να σκοράρει και δεν γίνεται σε όλα τα παιχνίδια να μην σου κοστίζει το ότι στην ουσία παίζεις χωρίς αμυντικό χαφ.Αυτά είναι που πρέπει να δουλέψει ακόμα ο Φερέϊρα και ακριβώς για να μπορέσει να τα εντοπίσει και να τα καταλάβει αυτά, θα πρέπει να αφήσει συνολικά πίσω του ο Παναθηναϊκός αυτό το παιχνίδι. Να το χαρεί, να το πανηγυρίσει, να τον ανακουφίσει, να τον κάνει να νοιώσει ακόμα πιο σίγουρος, αλλά σε καμιά περίπτωσ