Γρήγορα ναι, πρόχειρα όχι

Τεράστια έκταση, όχι αφύσικα, πήρε η δημοσιοποίηση του ενδιαφέροντος του Σουλτάν Μπιν Νάσερ Αλ Φαρφάν Αλ Σαούντ για την απόκτηση του πακέτου των μετοχών της οικογένειας Βαρδινογιάννη. Και λογικά θα απασχολεί την παναθηναϊκή κοινωνία καθημερινά εφεξής, καθώς πρόκειται για μια δεύτερη (μετά από αυτή του Βγενόπουλου) προοπτική για το μέλλον του συλλόγου.Ηδη, ο κόσμος έχει μπει στο τρυπάκι να ερμηνεύσει τι ακριβώς κρύβει από πίσω της αυτή η ιστορία. Υπάρχουν οι αισιόδοξοι που ονειρεύονται αμέτρητα δολάρια και ένα γεμάτο «Panathinaikos Arena» στο οποίο θα αγωνίζεται με την «πράσινη» φανέλα ο Τζέραρντ. Υπάρχουν βέβαια και οι απαισιόδοξοι. Αυτοί που φοβούνται ακούγοντας τέτοιες ιστορίες και ανησυχούν για το «αύριο» του «τριφυλλιού». Όχι άδικα, , αν αναλογιστεί κανείς ότι ουδείς από τους προηγούμενους Αραβες (ή τέλος πάντων ξένους μεγαλοεπενδυτές) που κάποια στιγμή εμφανίστηκαν στο προσκήνιο ενδιαφερόμενοι για την αγορά κάποιου ελληνικού συλλόγου, δεν προχώρησαν σε deal γιατί πολύ απλά δεν είχαν φράγκο.Μέχρι να αποδειχθεί αν τελικά ο Σουλτάν Μπιν Νάσερ Αλ Φαρφάν Αλ Σαούντ είναι ο σωτήρας που έψαχνε ο σύλλογος στην πιο κρίσιμη διοικητικά στιγμή των τελευταίων δεκαετιών και ο άνθρωπος που θα τον εκτοξεύσει ή αν θα είναι ο νέος «βασιλιάς των μαγιό» σε διαφορετική version, ο Παναθηναϊκός θα συνεχίσει να πορεύεται με το υπάρχον ρόστερ, τις υπάρχουσες προβληματικές οικονομικές συνθήκες και τα υπάρχοντα δεδομένα.Αυτό που απαιτείται για να μην αποπροσανατολιστεί, να μην δημιουργηθούν μάταιες προσδοκίες και να μην επικρατήσει τελικά η απογοήτευση, είναι σύνεση και υπευθυνότητα. Και κυρίως εγρήγορση και άμεση έρευνα, ώστε αυτή η ιστορία να τελειώσει σύντομα, είτε έτσι, είτε αλλιώς. Ειδικά αν το πράγμα δεν τσουλήσει, ο χρόνος που θα κυλήσει με το θέμα να κυριαρχεί στην «πράσινη» επικαιρότητα, θα είναι πολύτιμος, καθώς η όποια διαφορετική προοπτική για το μέλλον του Παναθηναϊκού θα έχει μπει στο συρτάρι.