Γι’ αυτό ο Ζοτς είναι ΠΡΟΠΟΝΗΤΗΣ και οι άλλοι απλά προπονητές

Πάρτε μια ανάσα από τους πρίγκιπες, τους Άραβες, την ΓΗΠΕΛ και τον νέο τραυματισμό του… Γιούρκα. Αι δέστε κάτι, που μιλάει από μόνο του σαν γεγονός και εξηγεί τις διαφορές που βλέπετε πολλές φορές από ομάδα σε ομάδα.Διάβασα τις δηλώσεις του Ομπράντοβιτς χθες. Και στάθηκα σε μια μόνο φράση του.«Θέλω να ευχαριστήσω την οικογένεια Γιαννακόπουλου που παρά τις δύσκολες συνθήκες κράτησε την ομάδα».Δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε τι είπε αυτή η τεράστια μορφή. Θέλω να τους ευχαριστήσω, απλά που κράτησαν την ομάδα. Ούτε γιατί έριξαν πάλι λεφτά, ούτε γιατί κράτησαν εμένα, ούτε τίποτε. Απλά γιατί κράτησαν την ομάδα.Με λίγα λόγια. Αποδεικνύονται μέσα απ’ αυτή την απλή φράση πολλά πράγματα.Πρώτον γιατί ο Παναθηναϊκός στο μπάσκετ είναι μακράν η μεγαλύτερη ομάδα που εμφανίστηκε ποτέ στην Ελλάδα σε όλα τα αθλήματα. Ακριβώς γιατί υπάρχει σε όλα τα κομμάτια της, η συναίσθηση του ρόλου του καθενός και των δικαιωμάτων του. Κι ακριβώς επίσης, γιατί νοιώθουν όλοι σαν ένα πράγμα και σαν αναπόσπαστο κομμάτι της ομάδας σαν σύνολο και όχι σαν άτομα.Πάρτε για παράδειγμα τον Ομπράντοβιτς. Τα έχει σηκώσει όλα. Τα έχει δει όλα. Ξέρει ότι κι απόψε αν θελήσει θα βρει σε οποιαδήποτε ομάδα της Ευρώπης δουλειά. Ξέρει ταυτόχρονα, ότι φέτος δεν έπεσαν λεφτά όπως άλλες χρονιές στην ομάδα. Ξέρει επίσης ότι έχασε κάποια απ’ τα αστέρια του. Και ξέρει επίσης ότι λογικά η ομάδα του δεν θα είναι το ίδιο ανταγωνιστική στην ευρωλίγκα με πέρυσι.Κι όμως. Όλα αυτά τα προσπερνάει. Και κρατάει το ένα και σημαντικό. Το ότι η ομάδα χάρις στην οικογένεια Γιαννακόπουλου εξακολουθεί να υπάρχει. Κι από κει και πέρα, όλοι σ’ αυτή είναι υποχρεωμένοι αφ’ ενός μεν να σεβαστούν τις νέες συνθήκες και να προσαρμοστούν σ’ αυτές και ταυτόχρονα να κάνουν ότι περνάει απ’ το χέρι τους, να παλέψουν δηλαδή για την ομάδα και τους στόχους της.Κι αυτό σημαίνει ένα πράγμα. Ότι ο Ομπράντοβιτς, μαζί με όλα τα υπόλοιπα, ξέρει και προπάντων αναγνωρίζει και σέβεται ένα πράγμα. Το ότι μπορεί ο ίδιος να είναι η κορυφή αυτή την στιγμή, αλλά ο Παναθηναϊκός σαν ομάδα, σαν ιδιοκτησία, σαν διοίκηση και σαν σύλλογος, είναι αυτός που τον έφερε, τον κράτησε, τον αντάμειψε και του έδωσε την ευκαιρία να γίνει ο πρώτος των πρώτων και να τα ζήσει όλα στην ζωή του. Γι’ αυτό και είναι κολοσσιαία και μεγαλειώδης από πλευράς ήθους η δήλωσή του.Γιατί πάνω από τον ίδιο, πάνω από τις δικαιολογίες που προφανώς μπορούσε να πει για οτιδήποτε γίνει στην φετινή χρονιά, έβαλε την ομάδα, στήριξε την ομάδα και πάνω απ’ όλα στήριξε και έδειξε σεβασμό στους ανθρώπους που τον στηρίζουν και τον πληρώνουν τόσα χρόνια. Κι αυτό πάει να πει στην τελική σεβασμός και αναγνώριση του ενός προς τον άλλον και αμοιβαιότητα στην σχέση ενός συλλόγου, της διοίκησής του και του προπονητή.Φέρνω με το νου μου, δεκάδες άλλες περιπτώσεις που έχω ζήσει στην ποδοσφαιρική ζωή μου. Από προπονητές που σε γενικές γραμμές αγαπήσαμε και τους θεωρήσαμε και ιδανικούς κάποια στιγμή. Κανένα δεν θυμάμαι να κράτησε ανάλογη στάση. Όλοι τους πάντα και σε όλες τις ομάδες, την δικαιολογία είχαν έξω