Έξαλλος Τζίγκερ

Τα σημερινά ρεπορτάζ λένε πως μέσα στο αθλητικό νομοσχέδιο που κατατέθηκε στη Βουλή περιλαμβάνεται κι η τροπολογία σχετικά με την ιθαγένεια των προσώπων που κατέχουν μετοχές σε ΠΑΕ, την “φωτογραφική” δηλαδή ρύθμιση που αφορά τον Παναθηναϊκό.

Παράλληλα, στα πρώτα θέματα του OnSports διαβάζω πως ο Γιάννης Βαρδινογιάννης έχει στα χέρια του την πρόταση των νέων επενδυτών και πως μάλιστα δεν θέλει να επαναληφθεί το σίριαλ των προηγούμενων μηνών και θέλει τις όποιες

Τα πάντα λοιπόν είναι ανοικτά και πιθανά. Μπορεί να μην υπάρξει καμία θετική εξέλιξη και να μην προκύψει κανενός είδους συμφωνία με κανέναν πρίγκιπα ή πριγκίπισσα. Μπορεί ο Παναθηναϊκός όντως ν’ αλλάξει χέρια και να έχει πλέον μεγαλομέτοχο έναν ή περισσότερους Σαουδάραβες. Μπορεί απλώς το Τριφύλλι να βρει ένα σημαντικό ποσό για να βγει η σεζόν και οι πραγματικές μετοχικές εξελίξεις να πάνε για τον Μάιο.

Από τη στιγμή που μαθαίνουμε πως οι εξελίξεις θα έρθουν σύντομα, δεν υπάρχει λόγος να βιαστούμε να τις προλάβουμε και να κάνουμε κρίσεις για το πού βρισκόμαστε τώρα και το τι μπορεί να συμβεί στο μέλλον. Αυτό που αξίζει να κάνουμε είναι να περάσουμε την αναμονή μας ρίχνοντας μια ματιά προς το παρελθόν.

Σύμφωνα με τις δηλώσεις του, ο Βλάσης Τσάκας είχε εδώ και δύο μήνες καταλάβει πως το ντιλ με τον Αλ Σαούντ δεν θα γίνει, γιατί το παιδί τον απογοήτευσε, δεν ήταν συνεπής, του την έσπασε και δεν είχε τη δυνατότητα να ολοκληρώσει τη συμφωνία. Την επόμενη μέρα μάλιστα, ο συνέταιρος του Αλ Σαούντ παραδέχθηκε πως έλεγε ψέμματα τόσο καιρό, δεν είχε, λέει, άλλη επιλογή, μέχρι να βρει άλλους γαλαζοαίματους επενδυτές.

Δεν υπάρχει λόγος να αμφισβητήσουμε τα όσα είπε και να ανοίξουμε κουβέντα για το αν το ντιλ ήταν off μόνο εδώ και δύο μήνες ή αν ήταν ψέματα τα πάντα από την αρχή. Θα δεχθούμε πως όλα ήταν κανονικά για ένα μήνα και πως τα ψέματα έχουν διάρκεια μόνο δύο μήνες, ενώ δεν θα βάλουμε καθόλου στο τραπέζι το γεγονός πως το “ο πρίγκιπας τέλος, πάμε για άλλους” κυκλοφορούσε στην δημοσιογραφική πιάτσα εδώ και καιρό και όχι από την πλευρά Τσάκα.

Σύμφωνα με δημόσιες δηλώσεις, λοιπόν, οι δύο από τους τρεις μήνες που κράτησε το έργο “Τσάκας-Πρίγκιπας” ήταν δυο μήνες με ψέματα, ένα επικοινωνιακό σίριαλ και τίποτα περισσότερο. Δεν χρειάζεται πια να το υποθέτουμε και να επιχειρηματολογούμε, το έχουμε βεβαιωμένο από τα πλέον επίσημα χείλη. Όλα όσα έγιναν σ’ αυτό το διάστημα ήταν άνευ σημασίας κι υπόστασης, αφού ο άμεσος συνεργάτης της μιας πλευράς δεν πίστευε στην ολοκλήρωση του ντιλ και έλεγε ψέμματα στον κόσμο και την άλλη πλευρά για να κερδίσει χρόνο και να βρει άλλους να συνεργαστεί.

Τα ενδεχόμενα είναι δύο. Είτε ο Τζίγκερ γνώριζε οτι οι δύο μήνες των εγγράφων, των πιστοποιητικών γνησιότητας, των δικηγόρων, των MOU και των οικονομικών ελέγχων ήταν ψεύτικοι κι άνευ ουσιαστικού συγκεκριμένου αντικρίσματος, είτε όχι. Μέση λύση δεν υπάρχει. Είτε γνώριζε πως ο Τσάκας λέει ψέματα και παρόλα αυτά υπέγραφε, για τους όποιους λόγους τ