Απλά κοντορεβυθούλης…

Αυτός ο μέγας παραμυθάς της Δανίας και του κόσμου έγραψε απίθανες ιστορίες.Αλλά τον Κοντορεβυθούλη πρόλαβαν και τον έγραψαν οι αδελφοί Γκριμ.Ένα παραμύθι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα του Παναθηναϊκού, του ταπεινωμένου ΚΟΝΤΟΡΕΒΥΘΟΥΛΗ Παναθηναϊκού, που δεν αποκλείστηκε απλώς από τα play off του Τσάμπιονς Λιγκ, αλλά ταπεινώθηκε από κάποια Οντένσε.Κι αυτή η άσημη ομάδα της Δανίας που θα στεκόταν με δυσκολία στην Σούπερ Λίγκα (με παίχτες στην πλειοψηφία τους ξυλοκόπους) κατόρθωσε να βάλει τέσσερα γκολ μέσα στο Ολυμπιακό Στάδιο, λες και ήταν… Μπαρτσελόνα!Έτσι δηλαδή την έκανε να μοιάζει ο Παναθηναϊκός, που ήταν ένα τραγικό συνονθύλευμα, βγαλμένο από τα γλοιώδη τάρταρα της γης…Αλλά όταν μιλάμε για ΚΟΝΤΟΡΕΒΥΘΟΥΛΗ του ποδοσφαίρου, τι να περιμένει κανείς;Μια ομάδα χωρίς δυνατότητες, δίχως δυνάμεις, χωρίς προσωπικότητα, άχρωμη και άοσμη, που παρέπεμπε σε… Πανσερραϊκό κι ακόμα χειρότερα!Για τέσσερα γκολ μιλάμε, έτσι; Για μια ομάδα «μπάστε σκύλοι αλέστε», που αδυνατούσε να ανταπεξέλθει στα στοιχειώδη.«Το τυρί τσι τρύπας» -που λένε και στα Ζωνιανά- ήταν η άμυνα, που έγραψε… κωμικοτραγικό έπος!*Ο τερματοφύλακας, ο Αλέξης Τζόρβας, έδινε την εντύπωση ότι δεν μπορούσε να πηδήσει ούτε… διπλωμένη εφημερίδα. Η αντίδρασή του στη φάση του πρώτου γκολ ήταν παιδαριώδης.*Οι δυο πλάγιοι μπακ, ο Λουκάς Βύντρα και ο Νίκος Σπυρόπουλος, αντιδρούσαν (;) λες και έπεφταν συνέχεια σε… λάδια, κάνοντας το ρόλο του μπακ να μοιάζει με φαιδρή ιστορία! Τέτοιο πάρτι αντιπάλων δεν έχει ματαγίνει. Κι οι Δανοί επιθετικοί φάνταζαν σαν… Μέσι μπροστά τους!*Οι δυο στόπερ, ο Σαριέγκι με τον Μπουμσόνγκ, κατάφεραν να μην… κουτουλήσουν μεταξύ τους! Ούτε μετωπικά ούτε πλαγιομετωπικά! Έμοιαζαν όμως τόσο τρομοκρατημένοι, ώστε προκαλούσαν οίκτο. Ακόμα κι ένας σκληρός τρομοκράτης θα τους άφηνε αμέσως ελεύθερους βλέποντας τόσο τρόμο στα μάτια τους. Στα δικά τους, όπως και των πλάγιων μπακ.Γιατί όλοι ήταν κατ’ ευφημισμό μπακ, που παρίσταναν ότι έκοβαν τη μπάλα. Μα δεν μπορούσαν να κόψουν ούτε με… βαλέ!Μπας και μπορούσαν ο Σιμάο ή ο Κατσουράνης; Κι αυτοί κατ’ ευφημισμό ήταν στο κέντρο, απ’ τα κλειδιά μιας ομάδας, υποτίθεται…Το ποδόσφαιρο είναι σκληρό, όπως κι η ζωή άλλωστε. Επομένως δεν μπορούν να σταθούν τα «αν» κι οι όποιες άλλες δικαιολογίες.Τι πάει να πει «αν σκόραρε ο Νίνης κι έκανε το 3-1 θα βλέπαμε άλλο ματς»; Δεν το έκανε, οπότε δεν έχει νόημα να σταθεί κανείς για πολύ σ’ αυτή την όντως μοιραία φάση.Η τραγικότητα σε όλο της τα μεγαλείο, βλέποντας κανείς αυτό τον νάνο Παναθηναϊκό, που πελαγοδρομούσε απέναντι στους… τίποτα! Κι έτσι τραγικός όπως εμφανίστηκε, αγκάλιασε με πάθος την ταπείνωση!Κι έτσι όπως είναι, με την ανυπαρξία να κραυγάζει απεγνωσμένα, δεν μπορεί να πάει πουθενά.Κι ίσως (ίσως…) ο γολγοθάς να έχει πολύ δρόμο ακόμα, αφού το βαρέλι δείχνει να έχει πολλούς πάτους και «αμλετικά» δράματα…Το αν ο Βιτόλο (όταν μπορέσει…), ο Ζέκα, ο Κουίνσι ή κάποιος άλλος μπορέσουν να αλλάξουν την κατάσταση, είναι μια μελλοντική συζήτηση.Αλλά η τωρινή κατάσταση –για την οποία άλλωστε μιλάμε- είναι τρα-γι-κή