Αλάτι στις πληγές, ο Νικ...

Στα προβλήματα και στη νέα τάξη πραγμάτων έχουμε αναφερθεί πολλάκις και θα το κάνουμε ξανά στο άμεσο μέλλον.Ούτως ή άλλως αναμένονται ουκ ολίγες εξελίξεις που θα είναι απόρροια των αλλαγών όχι μόνο στον μπασκετικό χάρτη, αλλά στον ευρύτερο επαγγελματικό αθλητισμό, ο οποίος μπαίνει σε μια διαδικασία εκλογίκευσης. Μέσα στο κλίμα των σαρωτικών αλλαγών υπάρχει όμως μια ανθρώπινη ηλιαχτίδα. Μια μεγάλη ελπίδα για το μέλλον, τον Παναθηναϊκό και το άθλημα.Ο Νικ Καλάθης αναδείχθηκε ως ο πιο βελτιωμένος παίκτης στην Ελλάδα, σαρώνοντας στη ψηφοφορία και αφήνοντας στη δεύτερη θέση τον αγαπημένο του αδελφό, Πατ. Και μιας και έγινε λόγος για τον μεγάλο Καλάθη, θεωρείστε σχεδόν δεδομένο πως ήρθε η ώρα της συμμετοχής στην Ευρωλίγκα και για αυτόν.Ο «Nick the Green», όπως του αρέσει να τον αποκαλούν οι φίλοι του Παναθηναϊκού, αποτέλεσε ένα από τα βασικά συστατικά της επιτυχίας του «τριφυλλιού», σε Ελλάδα και Ευρώπη. Τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Την εξαφάνιση του Ναβάρο στην επική πρόκριση με μειονέκτημα έδρας κόντρα στη Μπαρτσελόνα; Τη μάχη με τους Σπανούλη, Τεόντοσιτς, Γκόρντον, Χαλπερίν και Παπαλουκά στον τέταρτο τελικό; Τι; Ό, τι και να πεις για αυτό το παιδί είναι λίγο.Το «αμερικανάκι με τα donuts» έγινε ξαφνικά «παικταράς». Η κωλοτούμπα έχει να κάνει με όλους όσους ξεχνούσαν πως έκριναν με περίσσεια σκληρότητα και αυστηρότητα ένα 20χρονο παλικαράκι, που άλλοι στην ηλικία του κοσμούσαν τα τοπικά Πρωταθλήματα. Ο Νικ, ωστόσο έκλεισε τα αυτιά του απέναντι σε αυτούς που τον λοιδορούσαν και άκουγε μόνο τον Ομπράντοβιτς και τον Ιτούδη. Είναι επίσης τυχερός που δεν καταλάβαινε πολύ καλά (έως καθόλου στην αρχή) τα ελληνικά, καθώς είναι μεγαλωμένος στη Φλόριντα. Είναι τυχερός που απλά χαμογελούσε καλοπροαίρετα χωρίς να ξέρει 100% τι του έλεγαν και τι του έγραφαν.Πλέον έχει κάθε δικαίωμα να ...καταλαβαίνει. Εξάλλου μοιράζει απαντήσεις στο γήπεδο, ενώ για μερικούς – μερικούς που χλεύαζαν «έλα ρε που να πάει αυτός», είναι δεδομένο πως μετά τις άρσεις Ευρωλίγκας και Πρωταθλήματος και τη γενικότερη πορεία του Καλάθη, κάθε φορά που ακούν το όνομα του είναι λες και τους ρίχνεις αλάτι στις πληγές. Πόσω δε, όταν τον αντιμετωπίζουν...