Ακόμα δεν έχει προκριθεί...

Είναι καλός ο ενθουσιασμός, είναι ακόμα καλύτερα τα... σχέδια αλλά η ουσία δεν αλλάζει.

Ο Παναθηναϊκός ακόμα δεν έχει προκριθεί στο φάιναλ φορ της Κωνσταντινούπολης και την Πέμπτη το βράδυ παίζει τον... υπέρ πάντων αγώνα ώστε να εξασφαλίσει το εισιτήριο για 11η φορά στην ιστορία του, στο κορυφαίο ραντεβού των «4» της Euroleague. Για

να είμαστε περισσότερο ακριβείς ο Παναθηναϊκός παίζει τον δεύτερο συνεχόμενο τελικό. Ο πρώτος έγινε την περασμένη εβδομάδα, όταν οι «πράσινοι» νίκησαν 78-69 κι εξασφάλισαν την επιβίωσή τους στη διοργάνωση. Αν έχαναν πολύ απλά δε θα συνέχιζαν. Με το 2-2 στο «Γιάντ Ελιάου» κατάφεραν να «επιστρέψει» η σειρά στην Αθήνα και μπροστά στο κοινό τους οι παίκτες του Ομπράντοβιτς να διεκδικήσουν τη νίκη και το εισιτήριο της πρόκρισης.

Τη θέση μας την έχουμε τονίσει από την αρχή, τη διατηρήσαμε και μετά το 1-2 και δεν την αλλάζουμε ούτε τώρα. Όμως, επαναλαμβάνουμε, ο Παναθηναϊκός ακόμα δεν έχει προκριθεί. Το βράδυ της Πέμπτης απαιτείται συγκέντρωση, ηρεμία και προσοχή απ' όλους και βάζουμε μέσα σ' αυτή τη διαδικασία και τον κόσμο. Οι περίπου 20 χιλιάδες φίλοι του Παναθηναϊκού που θα βρεθούν στο ΟΑΚΑ θα πρέπει πάνω απ' όλα να είναι συγκεντρωμένοι στο πως θα βοηθήσουν την ομάδα ώστε να πετύχει το στόχο της. Στο πως θα την «σπρώξουν» προς την Κωνσταντινούπολη. Στο πως θα δώσουν κίνητρο και δεν θα φορτώσουν με πίεση τους παίκτες. Παρατηρώ τις τελευταίες μέρες πολύ κόσμο να λέει: «Έλα μωρέ, θα περάσουμε»! Δεν είναι έτσι...

Προσωπική μου άποψη είναι ότι ο Παναθηναϊκός έχει το πάνω χέρι, τον πρώτο λόγο για την πρόκριση. Για να φτάσει όμως μέχρι εκεί θα πρέπει να είναι... όπως πρέπει. Μη ξεχνάτε ότι η σειρά έχει περάσει από διάφορα κύματα κι αυτό μαρτυρά πόσο επικίνδυνα είναι τα πράγματα. Ο πρώτος αγώνας κρίθηκε με διαφορά 20 πόντων για τον Παναθηναϊκό και το τελικό σκορ μάλλον «κολακεύει» τη Μακάμπι. Το δεύτερο ματς κρίθηκε πάνω από τους 80 πόντους (στο σαραντάλεπτο) και με τους Ισραηλινούς να βάζουν τα μεγάλα σουτ.

Το τρίτο ματς κρίθηκε στους 65 πόντους, όσους δηλαδή έβαλε η νικήτρια Μακάμπι, στο ριμπάουντ (το επιθετικό του Χέντριξ που μεταφράστηκε σε καλάθι) και στο σουτ (το άστοχο του Καλάθη έξω από τα 6,75 μέτρα που θα έστελνε το ματς στην παράταση). Το τέταρτο ματς κρίθηκε με τον Παναθηναϊκό να περιορίζει τη Μακάμπι στους 69 πόντους και με τους παίκτες του Ομπράντοβιτς να αγγίζουν (με τις εύστοχες βολές μετά τα «σκόπιμα» φάουλ των γηπεδούχων) τους 80. Συνοπτικά; Έχουμε παρακολουθήσει τέσσερις διαφορετικούς αγώνες. Κι αυτό κατά την ταπεινή μου άποψη είναι το επικίνδυνο.

Κατα τ' άλλα δεν αλλάζω γνώμη: Συνήθως το οργανωμένο μπάσκετ επιβραβεύεται σε μιά σειρά αγώνων συγκριτικά με το πιό... ελεύθερο στυλ. Όμως στο πέμπτο ματς ουσιαστικά δε μιλάμε για σειρά αλλά... για έναν αγώνα. Για έναν τελικό. Όποιος το πάρει το ματς κερδίζει τα... πάντα. Όποιος το χάσει, ξεχνά τα πάντα. Οι δύο ομάδες δεν έχουν πλέον κάτι να κρύψουν η μία στην άλλη μετά από τέσσερις αγώνες σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα.

Η ουσ