Αυτά τα λίγα…

Ήρθε η ώρα να υπερασπιστώ λίγο τον εαυτό μου, γιατί το πόση βλακεία σηκώνουν πλέον τα ΜΜΕ δεν έχει βρει εργαλείο που να το μετρήσει.

Πάμε να δούμε το τι έγινε από την Παρασκευή. Ο Βρύζας καθάρισε τον Μπόλονι γιατί δεν πίστευε πως μπορεί να του ξαναεμπιστευτεί την ομάδα.

Νομίζω πως ο Βρύζας έχει τις γνώσεις για να κατανοήσει το αν κάποιος του κάνει ή όχι. Δηλαδή αν δεν έχει ο Βρύζας, ποιος έχει;

Το λάθος του, ήταν πως πίστεψε ότι μπορεί να γλιτώσει τα 200 χιλιάρικα της ρήτρας. Αν είχε πάρει πριν τα πλέι οφ την απόφαση

απομάκρυνσης του Ρουμάνου, ίσως και να είχαμε πάει καλύτερα στη διαδικασία. Το αναφέρω γιατί το σκέφτηκε και δεν το έπραξε. Και δεν ήταν η πρώτη φορά που σκέφτηκε να διώξει τον Μπόλονι.

Νομίζω πως δεν γεννήθηκε άνθρωπος που θα κατάφερνε να δαγκώσει Ρουμάνο και αυτό ο Βρύζας έπρεπε να το γνωρίζει.

Ο Κωνσταντινίδης ζήτησε να φύγει λόγω διαφοράς φιλοσοφίας. Εδώ είχαμε ένα θέμα που θα μπορεί να το βρούμε μπροστά μας στο μέλλον.

Κυρίως στο θέμα προπονητή, Βρύζας και Κωνσταντινίδης είχαν μία πολύ διαφορετική προσέγγιση. Ο πρώτος δεν ήθελε να τον βλέπει, ο δεύτερος ήθελε να τον κρατήσει υπό προϋποθέσεις. Νομίζω πως ειδικά σε αυτό το θέμα, δεν μπορεί να είναι τόσο μεγάλη η απόσταση. Λογικά ήρθε η ρήξη.

Στον Βρύζα δίνω πολλά δίκια για την απόφαση που πήρε, αλλά θα πρέπει να λειτουργεί σαν πρόεδρος και να μη του μπαίνει το μικρόβιο του τεχνικού διευθυντή στην επόμενη επιλογή που θα κάνει. Δηλαδή τον ΓΧ. Θα πρέπει να τον εμπιστεύεται και να μην τον αφήνει εκτεθειμένο.

Πάμε στις επιλογές που έχει για τον αντικαταστάτη του Ρουμάνου. Αν ξεφύγουμε από τη μίζερη νοοτροπία μας, θα κατανοήσουμε πως προσπαθεί να φέρει στην ομάδα τον πιο πετυχημένο προπονητή της σεζόν που τελείωσε. Τον Δώνη. Διαφωνεί κανείς με αυτό;

Η άποψή μου παραμένει η ίδια, φοβούμενος πως ο Eλληνας τεχνικός έχει τις κεραίες του ανοιχτές και αντιλαμβάνεται τα όσα γίνονται. Κάτι που μεταφράζεται σε μεγαλύτερη πίεση και βέβαια, μεγαλύτερα ποσοστά αποτυχίας.

Για τον παραπάνω λόγο, ποτέ στη ζωή μου δεν πρόκειται να πανηγυρίσω για τη πρόσληψη Eλληνα προπονητή. Το θέμα όμως είναι πως ούτε εγώ, ούτε όλοι όσοι φωνασκούν σα γκόμενα σε κλιμακτήριο που έπιασε τον άντρα της με τέσσερις Ρωσίδες στο πατρικό της με τη μάνα της που έχει αλτσχάιμερ να παίρνει μάτι, δεν αποφασίζουμε για το ποιον προπονητή θα πάρει ο ΠΑΟΚ.

Ο πρόεδρος του ΠΑΟΚ αποφασίζει γιατί αυτός βάζει το κεφάλι του στον ντορβά, επιλέγει τους ανθρώπους που θέλει να συνεργαστεί και βέβαια, είναι υποχρεωμένος να τους στηρίξει.

Επίσης, κανένας από τον ΠΑΟΚ, δεν πρόκειται να σου πει να στηρίξεις τσαμπουκά την επιλογή του προέδρου. Αν γουστάρεις στηρίζεις, αγοράζεις διαρκείας και βρίσκεσαι στη Τούμπα. Η πόρτα είναι ανοιχτή για όλους.

Στη δεύτερη επιλογή του Βρύζα, αυτή του Γιώργου Γεωργιάδη, συμβαίνει το εξής απαράδεκτο. Κακά τα ψέματα, ο ΓΧ έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στους δύο τελευταίους μας τίτλους.

Ειδικά στον τελικό με τον Άρη, μόνο στην ιδέα πως