«See u later, Usain». Ξανά.

(Όχι και τόσο) φανταστικό σενάριο: 5 Αυγούστου 2012, Ολυμπιακό Στάδιο, Λονδίνο. Τελικός 100 μέτρων.Οι θεατές στην εξέδρα έχουν πληρώσει μέχρι και 470 ευρώ για να δουν την κούρσα της μιας ανάσας. Τα δάχτυλα σταυρωμένα πίσω από την πλάτη και ψίθυροι (μην ενοχλούμε και τους αθλητές): «Λες; Λες να το κάνει τώρα το παγκόσμιο ρεκόρ»; Πριν το «μπαμ» του αφέτη, ο Γιουσέιν Μπολτ αγχώνεται, έχει φαγούρα, μπερδεύεται από τον διπλανό του και… does it again.«Bye, bye, Usain». Τα λέμε στα αποδυτήρια. Πάλι.Η IAAF δέχεται αιτήσεις για επιστροφή των χρημάτων από τα χιλιάδες προπωλημένα εισιτήρια, αλλά υπερασπίζεται τον κανονισμό της: «Οι αθλητές θα ακυρώνονται στην πρώτη άκυρη εκκίνηση. Ας πρόσεχαν». Πιθανό; Μπααα… Τουλάχιστον όχι ως προς το τελευταίο σκέλος του…Την ίδια στιγμή που ο παγκόσμιος ρέκορντμαν συνοδευόταν εκτός στίβου από τους κριτές, μένοντας εκτός του «δικού του» τελικού στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Νταεγού κι ενώ τα στόματα του κοινού είχαν ξεχαστεί ανοιχτά από το σοκ, η Διεθνής Ομοσπονδία άρχισε να νιώθει εξαιρετικά άβολα.Οι αντιδράσεις, από τους φιλάθλους, τα παγκόσμια ΜΜΕ, τους ίδιους τους αθλητές, ήρθαν με τη μορφή τσουνάμι. Όσο κι αν το παίζει σκληρή, η IAAF θα το σκεφτεί πολύ καλά πριν αποφασίσει να διατηρήσει τον κανονισμό της… καμίας ευκαιρίας στους Αγώνες του Λονδίνου.Ο στίβος περνάει δύσκολα. Στην πραγματικότητα, περνάει πολύ δύσκολα. Ο Γιουσέιν Μπολτ είναι ο μοναδικός άνθρωπος στον κόσμο που του προσφέρει αναγνώριση αυτού του μεγέθους.Αν και οι φετινές εμφανίσεις του και η απουσία των κυριότερων αντιπάλων του οδηγούσαν στο συμπέρασμα ότι η κούρσα του τελικού θα εξελισσόταν σε εύκολη νίκη του, αλλά χωρίς τα… παρελκόμενα, οι τρελές επιδόσεις του στο Πεκίνο άφηναν στο πίσω μέρος του μυαλού όλων τις δύο λεξούλες-κλειδιά: παγκόσμιο και ρεκόρ. Έστω και χωρίς αυτό, η γνωστή αεροπλανική πόζα, τα… καραγκιοζιλίκια μετά τον αγώνα, η εμφάνιση και μόνο στο στίβο του σπουδαιότερου αθλητή στον κόσμο θα ήταν αρκετή για να καλύψεις τις απαιτήσεις των θεατών, της τηλεόρασης, των διοργανωτών.Οι φωνές ενάντια στην IAAF δεν ήταν οι μόνες που «ακούστηκαν» στο διαδίκτυο. Ως φυσικό αποτέλεσμα του «βρώμικου» παρελθόντος (και παρόντος) του αθλήματος, κάθε γεγονός αντιμετωπίζεται με καχυποψία: πώς ένας αθλητής της εμπειρίας και του μεγέθους του Μπολτ πιάστηκε… κορόιδο; Μήπως η εκκίνησή του… παραήταν άκυρη; Μήπως οι αντιδράσεις του έμοιαζαν προβαρισμένες; Μήπως δε θα μάθουμε ποτέ;ΥΓ. «Θύματα» άκυρης εκκίνησης είχαν πέσει νωρίτερα στη διοργάνωση ο Ντουέιν Τσέιμπερς και η Κριστίν Οχουρουόγκου, αλλά κανείς δε ζήτησε τότε να αλλάξει ο κανονισμός…