Το DNA «κλείνει το μάτι» στην Αστρολογία

Tα γονίδια λειτουργούν ως αρχέτυπα, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην Αστρολογία με τους πλανήτες και γενικά τους αστρολογικούς δείκτες

Με ένα μπαράζ ανακοινώσεων στα πιο έγκριτα επιστημονικά περιοδικά του κόσμου, βγήκαν τα βασικά πορίσματα από το τεράστιο εγχείρημα «συγγραφής» της «Εγκυκλοπαίδειας των στοιχείων του DNA» (ENCyclopedia Of Dna Elements, ENCODE), μια προσπάθεια που ξεκίνησε τον Σεπτέμβριο του 2003 ως πιλοτική και συνεχίστηκε την τελευταία πενταετία με τη συμμετοχή

Και πραγματοποιώντας μια σειρά πειραμάτων με την συνδρομή των τελευταίων δυνατοτήτων της τεχνολογίας και των εξελιγμένων υπολογιστικών προγραμμάτων, οι ερευνητές κατέληξαν σε συμπεράσματα που αλλάζουν τη σύγχρονη βιολογία και έχουν άμεσο αντίκτυπο στην ιατρική.

Ο όγκος των δεδομένων του προγράμματος ENCODE ξεπερνά τα 15 terrabyte (TB). Η πρόσβαση στα δεδομένα αυτά είναι ελεύθερη και έτσι μπορούν να αξιοποιηθούν από την παγκόσμια επιστημονική κοινότητα.

Όπως αναφέρεται στην επιστημονική αρθρογραφία, το βασικό συμπέρασμα του προγράμματος ENCODΕ είναι η εξέχουσα σημασία του λεγόμενου «junk» DNA. Πρόκειται για το DNA το οποίο δεν περιέχει γονίδια και το οποίο, όταν ανακαλύφθηκε πριν από περίπου 40 χρόνια, είχε θεωρηθεί άχρηστο. Όμως, όπως διαπιστώθηκε, αυτός ο «κενός χώρος» παίζει ρόλο ρυθμιστή στην έκφραση των γονιδίων υποδεικνύοντας ποια από αυτά θα είναι λειτουργικά, σε ποιον ιστό και σε ποια χρονική στιγμή.

Στα «σκουπίδια» αυτά, όπως διαπίστωσαν οι επιστήμονες, εντοπίζονται τέσσερα εκατομμύρια διακόπτες γονιδίων που ελέγχουν ποιά και πότε χρησιμοποιούνται από τα κύτταρα, ενώ, όταν συμβαίνει αυτό, σπεύδουν να καθορίσουν τη χρήση. Δηλαδή αν θα μετατραπεί για παράδειγμα σε κύτταρο πνεύμονα, του πεπτικού ή του νευρικού συστήματος.

Υπάρχουν ακόμη και «παλαιολιθικά» γονίδια, πολύ παλιάς γενιάς και απονεκρωμένα, τα οποία όμως ενδέχεται να... ξαναζωντανέψουν!

Κι ενώ μέχρι τώρα η γενική αντίληψη ήταν πως τα γονίδια μετέφεραν κληρονομικό υλικό από γενιά σε γενιά με έναν περίπου μηχανιστικό και υποτίθεται «προβλέψιμο» τρόπο, τελικά φαίνεται ότι εκτός από την «απροσδιοριστία» που διέπει τον μικρόκοσμο των στοιχειωδών σωματιδίων της Φυσικής, μας προέκυψε μια ακόμη σε έναν άλλο μικρόκοσμο αυτόν των γονιδίων.

Ουσιαστικά, τα γονίδια λειτουργούν ως αρχέτυπα, όπως ακριβώς συμβαίνει και στην Αστρολογία με τους πλανήτες και γενικά τους αστρολογικούς δείκτες.

Λέμε δηλαδή για παράδειγμα πως η ενέργεια του Ουρανού σε ένα ωροσκόπιο ναι μεν έχει κάποια προσδιορισμένα χαρακτηριστικά, μπορεί όμως να εκδηλωθεί είτε στον χαρακτήρα (ιδιορρυθμία, αμφισβήτηση, αντιφατικότητα, κλπ), είτε ως κατάσταση-γεγονός (αλλαγή, ανατροπή, παραδοξότητα). Η ενέργεια του δηλαδή έχει πλείστους εν δυνάμει τρόπους εκδήλωσης. Ανάλογα πλατιά είναι και η γκάμα των επαγγελματικών επιλογών με τις οποίες συνδέεται ο πλανήτης, αφού ξεκινά από την πολιτική και απλώνεται μέχρι τις επιστήμες. Και στον καθένα από εμάς μπορεί να εξωτερικε