Η Πανσέληνος του Μαίου και η γιορτή του Βεσάκ Α΄ Μέρος

Όσο πλησιάζει η Πανσέληνος οι σκηνές αυξάνονται και άνθρωποι από τις γύρω πόλεις, νομαδικές φυλές, μαθητές, Λάμα, μεγάλοι Μύστες προσέρχονται για την ιερή γιορτή που λαμβάνει χώρα στην Πανσέληνο του Ταύρου.

από τη Νία Θεοφανίδου

Υπάρχει μια κοιλάδα στις οροσειρές των Ιμαλαΐων, δυτικά από τη Λάσα και κοντά στο Νεπάλ – η κοιλάδα του Βεσάκ. Περιβάλλεται από ψηλά κατάφυτα βουνά, το σχήμα της είναι στενόμακρο και προς το βορρά έχει ένα στενό πέρασμα, μπροστά από το οποίο ορθώνεται ένας τεράστιος

γκριζωπός Βράχος. Έχει περίπου τριάμισι μέτρα μάκρος, ένα μέτρο και ογδόντα εκατοστά πλάτος και ένα μέτρο ύψος και είναι καλυμμένος από μια αστραφτερή ουσία.

Η κοιλάδα είναι στην πραγματικότητα ένα ψηλό οροπέδιο σκεπασμένο με ένα σκούρο πράσινο χόρτο, σαν ένα τεράστιο χαλί. Στη βορινή πλευρά του οροπεδίου υπάρχει ένα μικρό ποταμάκι που περνάει μέσα από ένα φαράγγι γεμάτο πεύκα και χάνεται μέσα σε μια γαλάζια λίμνη.

Γύρω από την κοιλάδα δεν υπάρχουν σπίτια. Το μόνο που μπορούμε να δούμε είναι ένας βουδιστικός ναός και τρεις ερειπωμένες καλύβες. Λίγες μέρες πριν την πανσέληνο του Ταύρου πολύχρωμες σκηνές γεμίζουν τις πλαγιές κοντά στο ποτάμι.

Όσο πλησιάζει η Πανσέληνος οι σκηνές αυξάνονται και άνθρωποι από τις γύρω πόλεις, νομαδικές φυλές, μαθητές, Λάμα, μεγάλοι Μύστες προσέρχονται για την ιερή γιορτή που λαμβάνει χώρα στην Πανσέληνο του Ταύρου.

Την ημέρα της Πανσελήνου όλος ο κόσμος που βρίσκεται στην κοιλάδα ντύνεται στα λευκά και μαζεύεται στο νότιο τμήμα αφήνοντας το βόρειο-ανατολικό ελεύθερο για τα Μεγάλα Όντα. Κάθονται σιωπηλοί στο έδαφος πάνω στα χαλάκια τους και διαλογίζονται. Όταν πλησιάζει η στιγμή της πανσελήνου, τα Μεγάλα Όντα φορώντας λευκούς μανδύες καταφθάνουν, συναντιούνται με τους μαθητές και τους φίλους Τους και ανταλλάσσουν χαιρετισμούς χαμόγελα και ευλογίες.

Λίγο αργότερα έρχονται οι τρεις Μεγάλοι Κύριοι, με τα αιθερικά τους σώματα στέκονται μπροστά στο μεγάλο Βράχο και κοιτάζουν βόρεια. Είναι ο Μανού, ο Χριστός και ο Διδάσκαλος Ρ. Όλοι οι Διδάσκαλοι και τα Μεγάλα Όντα, σιωπηλοί συγκεντρώνονται πίσω από αυτούς τους τρεις Κυρίους, ανάλογα με το βαθμό και την τάξη τους.

Κατόπιν όλο αυτά τα Μεγάλα Όντα σχηματίζουν τρεις ομόκεντρους κύκλους και αρχίζουν να ψάλλουν. Επισκέπτες υλοποιούνται και μια υπέρλαμπρη μορφή εμφανίζεται στο κέντρο των κύκλων. Τον αποκαλούν με διάφορα ονόματα. Τον ονομάζουν Μειτρέγια, Βούδα, Μποντισάτβα, ή Χριστό, Κύριο της Ειρήνης και της Αγάπης. Είναι ο Εκπαιδευτής όλων των Διδασκάλων που σχηματίζουν την Πλανητική Ιεραρχία και εκπληρώνουν το θείο Σκοπό αυτού του Πλανήτη. Οδηγούν την ανθρωπότητα από το σκοτάδι στο φως, από το μη πραγματικό στο πραγματικό, από το θάνατο στην αθανασία, από τα χάος στο κάλλος.

Ο Χριστός εμφανίζεται ντυμένος με έναν ολόλευκο μανδύα και τα μαλλιά Του πέφτουν κυματιστά στους ώμους Του. Κρατάει στο χέρι Του μια Ράβδο Δύναμης που Του έχει δοθεί από τον Αρχαίο των Ημερών ακριβώς για αυτή την περίπτωση. Κανένας δάσκαλος δεν μπορεί να