Η Ανάληψη του Χριστού

Σήμερα, ακριβώς 40 ημέρες μετά την Ανάσταση, γιορτάζουμε ένα άλλο θρησκευτικό γεγονός, που είναι εξίσου ή και ακόμα περισσότερο σημαντικό

Όλοι μας γνωρίζουμε ότι η Ανάσταση του Χριστού είναι η μεγαλύτερη γιορτή της Ορθοδοξίας, την οποία βεβαίως και γιορτάζουμε πάντοτε με ιδιαίτερη λαμπρότητα και κατάνυξη.

Σήμερα όμως, ακριβώς 40 ημέρες μετά την Ανάσταση,

γιορτάζουμε ένα άλλο θρησκευτικό γεγονός, που είναι εξίσου ή και ακόμα περισσότερο σημαντικό:

Την ΑΝΑΛΗΨΗ του ΧΡΙΣΤΟΥ στους ΟΥΡΑΝΟΥΣ!

Αυτή η ημέρα της Ανάληψης του Χριστού, δεν λαμβάνει συνήθως την απαιτούμενη σπουδαιότητα που αναμφισβήτητα της αναλογεί.

Ο λόγος είναι ότι η ημέρα αυτή, όχι μόνο δεν είναι αργία, αλλά από την στιγμή που γιορτάζεται υποχρεωτικά 40 ημέρες μετά από την ημέρα της Ανάστασης που είναι Κυριακή, η ημέρα της Ανάληψης είναι πάντοτε Πέμπτη, που βεβαίως είναι μια ημέρα απολύτως εργάσιμη για όλους.

Το αποτέλεσμα είναι, αυτό το τόσο ΜΥΣΤΗΡΙΑΚΟ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΗΤΑΣ ΓΕΓΟΝΟΣ να μην έχει καταχωρηθεί στην συνείδησή μας σαν κάτι σημαντικό, έτσι ώστε τις περισσότερες φορές, να περνάει απαρατήρητο και ανερμήνευτο από την μεγαλύτερη ίσως μερίδα του κόσμου.

Διότι είναι προφανές ότι το γεγονός της ΑΝΑΛΗΨΗΣ, αυτό καθεαυτό, παραμένει για πολλούς ακόμα και σήμερα, ΑΚΑΤΑΝΟΗΤΟ.

Ποιος είναι λοιπόν ο λόγος που καθιστά το γεγονός της ΑΝΑΛΗΨΗΣ μοναδικό και ανεπανάληπτο;

Για να απαντήσουμε σε αυτήν την άκρως σημαντική ερώτηση, θα πρέπει να κατανοήσουμε ότι η ΕΝΝΟΙΑ ΤΗΣ ΑΝΑΛΗΨΗΣ εμφανίζεται για πρώτη φορά, ως μία δυνατότητα του Χριστού και έρχεται βεβαίως να συμπληρώσει την ΑΝΑΣΤΑΣΗ Του!

Η επίσης μυστηριακή έννοια της Ανάστασης που προηγήθηκε, όσο και αν μας φαίνεται ίσως περίεργο, δεν αποτελεί κάποια καινοτομία στον Ελληνικό τρόπο σκέψης.

Η έννοια της Ανάσταση είναι γνώριμη στους Έλληνες από την εποχή της Αρχαίας Ελλάδας, καθότι στην Μυθολογία μας αναφέρονται αρκετές περιπτώσεις αρχαίων Ελλήνων ηρώων, όπως ο Ηρακλή, ο Ορφέας, ο Διόνυσος και τόσοι άλλοι, οι οποίοι έχουν κατέλθει στον Άδη και στην συνέχεια έχουν Αναστηθεί.

Η ΤΕΡΑΣΤΙΑ ΔΙΑΦΟΡΑ όμως είναι, ότι κανένας από αυτούς τους Αρχαίους Ήρωές μας, δεν προχώρησε στην ΑΝΑΛΗΨΗ.

Η δυνατότητα της ΑΝΑΛΗΨΗΣ μας γνωστοποιείται για πρώτη φορά από τον ΧΡΙΣΤΟ.

Ο Χριστός αποτελεί το μοναδικό παράδειγμα που γνωρίζουμε, που καταφέρνει να ολοκληρώσει τον κύκλο της παρουσίας του επάνω στον πλανήτη Γη, με αυτόν τον αναμφισβήτητα άκρως μυστηριακό και εντυπωσιακό τρόπο, καθότι όπως αναφέρεται στο ευαγγέλιο του Λουκά 24: 50-53, η Ανάληψή του πραγματοποιείται με την βοήθεια κάποιων Νεφελών.

Κατά Λουκᾶν 24:50-53

50 Και έφερνεν αυτούς έξω έως εις Βηθανίαν, και υψώσας τας χείρας αυτού ευλόγησεν αυτούς.

51 Και ενώ ευλογεί αυτούς, απεχωρίσθη απ' αυτών και ανεφέρετο εις τον ουρανόν.

52 Και αυτοί προσκυνήσαντες αυτόν, υπέστρεψαν εις Ιερουσαλήμ μετά χαράς μεγάλης,

53 και ήσαν διαπαντώς εν τω ιερώ, αινούντες και ευλογούντες τον