Αστρολογικό δελτίο για όλα τα ζώδια, από 1 έως 4 Μαΐου

Κι όταν το ποτάμι σπάσει τα φράγματα, τότε είναι που δεν γυρίζει πίσω...

από τον Γιάννη Ριζόπουλο

Τρία, δύο, ένα... Φύγαμε!

Σύμφωνα με τους μύθους της Δημιουργίας, εν αρχή ην το χάος, μέχρι που μια ζωτική δύναμη άρχισε να υλοποιεί το σύμπαν. Και μένοντας στην Βιβλική εκδοχή, χρειάστηκαν επτά ημέρες για να μπει το χάος σε μια τάξη. Αν όμως συνέβαινε κάτι τέτοιο σήμερα, ο Θεός σίγουρα δεν θα ήταν τόσο ...τεμπέλης! Με τον φουριόζο Άρη οδηγό, επτά νανοδευτερόλεπτα θα αρκούσαν, με την αναγκαία υποσημείωση πως ίσως μερικά πράγματα δεν θα ήταν ακριβώς σοφά...

Σε «κρυφό»

τετράγωνο με τον Ήλιο, ο «κόκκινος πλανήτης» επιχειρεί να κάνει την καθημερινότητα μας πιο «καυτή», θέτοντας άμεσες προτεραιότητες αλλά και λύνοντας «Γόρδιους δεσμούς». Και η χρήση-διαχείριση της ενέργειας του απέχει πολύ από του να είναι προδιαγεγραμμένη. Εμείς είμαστε που επιλέγουμε τον τρόπο της διεκπεραίωσης της και ανάλογα με την επιλογή μας θα είναι και τα αποτελέσματα. Όπως ακριβώς συμβαίνει με την φωτιά, μπορεί είτε να τσουρουφλιστούμε, είτε να γίνουμε ...πύραυλοι που οδεύουν ολοταχώς προς υψηλούς στόχους και κατακτήσεις.

Επιμένοντας περισσότερο στις θετικές διαστάσεις μιας foul of energy πραγματικότητας, είναι βέβαιο πως μπορούμε να πετύχουμε πολλά -ενίοτε και δύσκολα- μέσα σε σχετικά ελάχιστο χρόνο. Μαζί και να ξεκολλήσουμε από καταστάσεις που χρονίζουν ή απλά μας έχουν μπλοκάρει. Κι όταν το ποτάμι σπάσει τα φράγματα, τότε είναι που δεν γυρίζει πίσω...

Φυσικά, παντού και πάντα, απέναντι σε κάθε πρωτοβουλία υπάρχουν οι ...αντιφρονούντες. Ο «τετραγωνισμένος» Άρης μάλιστα, έχει ταλέντο να πέφτει επάνω τους, αφού είναι αλήθεια πως πετάει τη σκούφια του για καυγά. Η αυθαιρεσία, οι «μαγκιές», η άγνοια κινδύνου, το αντάρτικο, η αυτοδικία και ο αυταρχισμός είναι τα συνήθη οχήματα του προς μια ...αξιοπρεπή σύρραξη! Ακόμη όμως κι αν ανάψουν τα αίματα πέραν του δέοντος και πέσουν και μερικές «ψιλές», δεν πρόκειται παρά για μια αποφόρτιση-εκτόνωση, που δεν κρύβει κακίες και συνήθως παρά τον γερό σαματά που γίνεται δεν έχει και συνέχεια.

Αν και οι απανταχού ευγενείς μάλλον θα δυσανασχετήσουν -oh mon Dieux- από τις «βάρβαρες» ή «απρεπείς» τάσεις που ο πλανήτης μοιράζει αφειδώς στους πιστούς του, ουσιαστικά έχουμε να κάνουμε με μια ενεργειακή εξισορρόπηση. Και η ένταση των απαιτήσεων για μια «εδώ και τώρα» δικαίωση, είναι ανάλογη με την βαρύτητα και το είδος των απωθημένων. Όσο πιο κατάφωρη είναι η αδικία και όσο πιο επίμονη η στέρηση, τόσο πιο οργισμένες μπορεί να είναι οι αντιδράσεις.

Όσον αφορά τις διάφορες εργασίες και δραστηριότητες, καλό είναι να μην χάσουμε το μέτρο. Προλαβαίνουμε να καρφώσουμε, να τρυπήσουμε ή να πριονίσουμε τις ώρες που οι άλλοι δεν ...κοιμούνται! Δεν είναι ανάγκη επίσης να κάνουμε «σφήνες», να καβαλάμε πεζοδρόμια ή να πηγαίνουμε ανάποδα σε μονόδρομο, επειδή «κάποιος βλάκας έχει φρακάρει την κυκλοφορία». Οκ εμείς είμαστε έξυπνοι και καπάτσοι, τι γίνεται όμως με τους υπόλοιπους που ενδεχομένως δεν διαθέτουν τα αν