Το ρίξες και πάλι απόψε το φαρμάκι σου...

Δε βγαίνουμε, δε κάνουμε παρέες, δε μιλάμε, δε πάμε σε δουλειές σιγά σιγά. Σπίτι. Στην αυτοαπομόνωση της οικονομικής κρίσης, που μας άρπαξε σαν κολοσσιαίος Κινγκ Κονγκ στις τανάλιες της για να μας εξορίσει στα υπόγεια κάτεργα της κάθε Γκόλντμαν Σαξ. Τηλεόραση! Η παρέα. Κάποιες σπουδαίες στιγμές. Και κατά τα αλλά μίμηση του παρελθόντος, σα να παίζουμε παιδιά, τις κουμπάρες. Όλα καλά και λαμπερά στη ψυχαγωγία. Όλα εσχατολογικά και στην υπηρεσία συμφερόντων στην

ενημέρωση. Κάποιες εκπομπές που δε μας κοροϊδεύουν, ατόφιες στην ειλικρίνεια τους. Όπως αυτή του Κώστα Βαξεβάνη στη ΝΕΤ. Την παρακολούθησα εχθές το βράδυ, με μεγάλο προσωπικό πλέον ενδιαφέρον, μιας και αναφέρεται στο ALTER και με αφορά, μιας και είμαι εργαζόμενη σε επίσχεση στον σταθμό. Άκουγα ρεπορτάζ, αναλύσεις και φυσικά απόψεις. Δεν ξέρω αν συμφωνώ, δεν γνωρίζω αν τα πράγματα είναι τόσο εύκολο να αναλυθούν τη συγκεκριμένη χρονική στιγμή, αγνοώ αν η ιδεολογία του καθενός μας κάνει προβολή και φιλτράρει στην αιτιολογία ενός προβλήματος.

Άκουσα όμως, την ανάλυση της κ. Πόπης Διαμαντάκου, που εκτιμώ τόσο τις αναλυτικές της ικανότητες, την καλλιέργεια της και την γραφή της και ομολογώ ότι στενοχωρήθηκα. Γιατί αποστασιοποιημένα ούτε λίγο, ούτε πολύ, είπε πως το πρόγραμμα του ALTER ήταν χαμηλού επιπέδου και πουθενά παγκοσμίως δεν ταιριάζει τέτοιο πρόγραμμα με ικανοποιητική τηλεθέαση, ενώ είπε ακόμη, από την πλευρά του ρεπορτάζ που υπηρετεί διαχωρίζοντας το επάγγελμα της απ αυτό της τηλεοπτικής δημογραφίας, πως για κάποιο λόγο πάντα το ALTER έβρισκε λεφτά -τι περίεργο!- με δάνεια.

Εργαζομένη στα ελληνικά ΜΜΕ και όχι σε αυτά του Μόντε Κάρλο ή του Λιχτενστάιν, η κ. Διαμαντάκου δεν μπορεί θα έχει ακούσει και άλλα μέσα, εφημερίδες, κανάλια, ραδιόφωνα, περιοδικά, να πιέζουν, να ασκούν πολιτική, ακόμη και να εκβιάζουν για ένα δάνειο από τις τράπεζες. Θα έχει δει τα προβλήματα των ΜΜΕ απλωμένα σαν τον έμπολα, από το αέρα, στην ίδια κλίμακα η μικρότερη που τα αντιμετωπίζει το ALTER. Δε μπορεί! Θα άκουσε πως συνεδρίαζε εχθές η γενική συνέλευση της ΕΣΗΕΑ για τα προβλήματα του χώρου, θα έχει δει την έγγραφη αγωνία των διεθνών δημοσιογραφικών φορέων για την κατάσταση των Ελλήνων συναδέλφων τους, θα έχει ακούσει για απεργίες, στάσεις εργασίας, επισχέσεις στα ελληνικά ΜΜΕ, για αποφάσεις των εργοδοσιών για τετραήμερα δουλειάς, μειώσεις μισθών, καταστρατηγήσεις της συλλογικής σύμβασης, στάσεις πληρωμών. Και αν δε συνέβη στην ιδία γιατί προφανώς τα μέσα που εργάζεται δεν έχουν εμπλακεί σε τέτοια -που έχουν- δεν μπορεί, κάποιος θα της είπε κάποτε, μια κουβέντα.

Και φυσικά η δουλειά του καθενός κρίνεται. Μα του καθενός. Και τα λεγόμενα του επίσης. Το ALTER, με την χαμηλή ποιότητα προγράμματος, έχει ανθρώπους που δεν έκαναν Χριστούγεννα, που κρυώνουν τα παιδιά τους, που τους κυνηγούν οι τράπεζες, οι εφορίες, η ΔΕΗ, που αφιέρωσαν μια ζωή στην δουλειά τους, για να αισθάνονται τώρα, εξοφλημένοι, παρατημένοι, απελπισμένοι. Μόνο που ένα καλοφωτισμένο και καλοχτενισμένο on σε μια εκπο