Το καλοκαίρι γνώρισα έναν Ιταλό, ξαναήρθε στην Ελλάδα για μένα και περάσαμε τέλεια, με προσκάλεσε και στην Ιταλία, αλλά όταν γύρισε στη χώρα του εξαφανίστηκε εντελώς. Γιατί τόση υποκρισία;

Dear Mr. Love

Ας ξεκινήσουμε και με τη δική μου ιστορία!! Όλα ξεκινησαν το καλοκαίρι στο γάμο της καλύτερης μου φίλης όπου ήταν καλεσμένοι μια παρέα Ιταλών (ωραία και άτιμη ράτσα), εκεί και ενώ φλέρταρα με έναν από αυτούς ο οποίος λόγω σχέσης δε προχώρησε σε κάτι παραπάνω γνώρισα και τους υπόλοιπους φίλους του και τους συμπάθησα πολύ. Με τον έναν από αυτούς έγινα φίλη στο facebook μετά από δικό του αίτημα σε σύντομο χρονικό διάστημα αφότου

επέστρεψαν. Έτσι ξεκίνησε ένα "φιλικό" παιχνίδι τουλάχιστον από μεριάς μου μιας και αγαπώ το συγκεκριμένο λαό και μιλάω αρκετά καλά και τη γλώσσα. Το παιχνίδι αυτό εξελίχθηκε σε φλερτ από μεριάς του και ασταμάτητη πολιορκία με πολλά κοπλιμέντα και υποσχέσεις πράγματα που έγω δε πολυπίστευα αλλά μου άρεσαν. Μετά από σύντομο χρονικο διάστημα (2 μηνών ) και καθημερινή επικοινωνία ήρθε ξανα στην Ελλάδα-αποκλειστικά για εμένα όπως μου τόνιζε συνέχεια- όπου περάσαμε ένα πολύ ωραίο Σαββατοκύριακο.

Η ελληνική φιλοξενία στο έπακρον ξεναγήσεις, δεν τον άφηνα να πληρώνει τις περισσότερες φορές, αρκετά συγκρατημένη στα συναισθήματα πολύ ευγενική και χαμογελαστή, μαζί με φίλες μου τον δεχτήκαμε δεν αισθάνθηκε στιγμή άβολα ( ταυτόχρονα διερμηνέας σε 3 γλώσσες τρομερα εξαντλητικό). Οι προσωπικές μας στιγμές ήταν ιδιαίτερα ωραίες και αυτός πάρα πολύ εκδηλωτικός και εκφραστικος και στο δρόμο στον κόσμο αλλά και στις προσωπικές μας στιγμές. Και τώρα ξεκινάει το περίεργο: χαιρετιόμαστε με προσκαλεί και με περιμένει σύντομα, μιλάμε στο τηλέφωνο όσο βρισκόταν επί ελληνικού εδάφους και με το που προσγειώνεται στα πάτριά του εδάφη εξαφανίζεται.

Η επικοινωνία χάθηκε, η ομιλία μας σταμάτησε και αυτός άλλαξε 100% και στην ερώτηση μου γιατί και πως είναι λίγο άσχημο μετά τη συναντησή μας να γίνουν έτσι τα πράγματα μου λέει πως δε μπορεί να ναι το αγόρι μου λόγω απόστασης (δεν ήμουν διατεθημένη ούτε και εγώ να μπω σ αυτήν τη διαδικασία). Δε μιλάμε σχεδόν καθόλου πια. Σιγά σιγά δε με απασχολεί αλλά τόση υποκρισία; Τέτοια αλλαγή σε όλα; Ο λόγος? Δε μπορούσε να παίξει με κάποια στη χώρα του; Σημαντικό να συμπληρώσω και να ολοκληρώσω πως ο συγκεκριμένος 35χρονος είχε πολλές ανασφάλειες του τύπού: κάνω φαλάκρα; σ αρέσει το σώμα μου; είμαι αρκετά γυμνασμένος; Τελικά και στη γείτονα χώρα υπάρχουν περιπτωσάρες; Πως διαχειρίζεσαι μια τέτοια κατάσταση και ποια συμπεριφορά του αξίζει;

Ευχαριστώ για το χρόνο και την απάντηση

Ιφιγένεια

Το καλοκαίρι γνώρισα έναν Ιταλό, ξαναήρθε στην Ελλάδα για μένα και περάσαμε τέλεια, με προσκάλεσε και στην Ιταλία, αλλά ότα γύρισε στη χώρα του εξαφανίστηκε εντελώς. Γιατί τόση υποκρισία;

Αγαπητή Ιφιγένεια,

Λοιπόν να σου ξεκαθαρίσω κάτι. Ναι, η υποκρισία δεν είναι ένα καθαρόαιμο ελληνικό «προσόν». Ξέρω ότι εντυπωσιάζεσαι με αυτό, αλλά είναι αλήθεια! Υπάρχει σε όλο τον κόσμο –όποια πέτρα κι αν σηκώσεις, σε όποια χώρα κι αν είσαι, θα βρεις μια ανάλογη ιστορία.
Και ιδιαίτερα όταν αφορά ερωτικά θέματα, είναι ώρες που πιστεύω ότι γ