Το Εβραΐκό Μουσείο του Βερολίνου

Ένα από τα μεγαλύτερα αρχιτεκτονικά επιτεύγματα των τελευταίων εκατό ετών συνεχίζει να προκαλεί δέος.Το συγκεκριμένο μουσείο έχει αποκομίσει πλείστες κριτικές, θετικές αλλά και αρνητικές. Το σχήμα του έχει παρομοιαστεί με αυτό του κεραυνού, ενώ έχει χαρακτηριστεί ως τρομακτικό και υπερβολικά μοντέρνο για να στέκεται δίπλα στα υπόλοιπα κτίρια του Βερολίνου, αλλά και στο παλιό Μπαρόκ κτίριο του Philip Gerlach, το «Collegienhaus» στο οποίο στεγαζόταν το Μουσείο του Βερολίνου.Από την άλλη, το εν λόγω κτίριο όχι μόνο έχει προκαλέσει θαυμασμό και δέος αλλά κέρδισε και το Γερμανικό διεθνές βραβείο αρχιτεκτονικής, το 1999. Ενδεικτικό μάλιστα είναι πως έγινε από την αρχή πόλος έλξης τουρισμού, πριν ακόμα τοποθετηθεί οποιοδήποτε έκθεμα στο εσωτερικό του. Πολλοί μάλιστα ήταν εκείνοι που υποστήριξαν πως το κτίριο αυτό έπρεπε να παραμείνει κενό, σαν μνημείο για τους αδικοχαμένους του ολοκαυτώματος.Ο αρχιτέκτονάς του Daniel Libeskind συνδέεται άμεσα με το όλο εγχείρημα, τόσο πρακτικά όσο και συναισθηματικά, καθώς είναι Εβραίος και οι γονείς του ήταν από τους λίγους που κατάφεραν να σωθούν από τους Ναζί μεταναστεύοντας στην Αμερική. Αντίθετα, όλοι τους οι συγγενείς, στο σύνολο ογδόντα πέντε άτομα, δολοφονήθηκαν κατά τη διάρκεια του ολοκαυτώματος.Η έμπνευση του χαρισματικού αρχιτέκτονα προήλθε από τον συνθέτη Arnold Schoenberg, ο οποίος δεν μπόρεσε να ολοκληρώσει τη μοναδική όπερά του λόγω της επικράτησης των Ναζί. Το «Μωυσής και Ααρών», ήταν ένας ύμνος προς τους Εβραίους του οποίου όμως το τρίτο μέρος είναι κείμενα χωρίς να έχουν ποτέ μελοποιηθεί. Ο Libeskind θέλησε να ολοκληρώσει το έργο αρχιτεκτονικά.Το επίσημο όνομα του κτιρίου είναι «Εβραϊκό Μουσείο του Βερολίνου», όμως ο Libeskind το ονόμασε «Between the lines» γιατί έχει να κάνει με δυο γραμμές σκέψης την οργάνωση και τη συγγένεια. Η μία είναι ευθεία αλλά διακεκομμένη και η άλλη λυγισμένη αλλά συνεχής.Η γεωμετρία και το σχήμα του κτιρίου θυμίζουν το «κίρινο αστέρι» που φορούσαν οι Εβραίοι, αλλά σπασμένο και προέκυψε από τις διευθύνσεις σημαντικών Εβραίων διανοούμενων που βρήκε σε ένα προ-πολεμικό χάρτη του Βερολίνου.Η είσοδος του Εβραϊκού Μουσείου βρίσκεται στο παλιό Μπαρόκ κτίριο «Collegienhaus» στο οποίο στεγαζόταν το Μουσείο του Βερολίνου.Τα δύο κτίρια, μοιάζουν εντελώς ανεξάρτητα μεταξύ τους, αφού το μόνο σημείο επαφής τους βρίσκεται υπόγεια, διατηρώντας έτσι μια φαινομενική αυτονομία. Η μετάβαση αυτή αντικατοπτρίζει τη σχέση Γερμανών – Εβραίων και σκοπεύει στη δημιουργία σύνδεσης μεταξύ των δύο κόσμων.Η εξωτερική όψη του κτιρίου δεν επιτρέπει να εξαχθούν συμπεράσματα σχετικά με το εσωτερικό του κτιρίου. Υπάρχουν μόνο στενές λωρίδες που επιτρέπουν τον φυσικό φωτισμό του κτιρίου. Ο σχηματισμός αυτών των ανοιγμάτων δημιουργείται και εδώ με την ένωση των διευθύνσεων γνωστών Εβραίων του Βερολίνου με αυτές συμπολιτών τους, πάνω σε χάρτη της πόλης.Η βασική δομή του νέου κτιρίου του Εβραϊκού Μουσείου του Βερολίνου αποτελείται από «voids», δηλαδή κενά. Από το παλιό Μπαρόκ κτίριο, μια σκάλα σε οδηγεί στο υπόγ