Θα αφήνατε το παιδί σας να το συνθλίψουν 3τόνοι;Τότε γιατί το αφήνετε λυτό στο αυτοκίνητο;

Γράφει η Ελένη Κεχαγιά

Τι μπορεί να συμβαίνει στο μυαλό ενός ανθρώπου, που ενώ όλοι «φωνάζουν» ότι μέσα στο αυτοκίνητο πρέπει τα παιδιά να μπαίνουν στο ειδικό κάθισμα, ή αν είναι μεγαλύτερα να είναι δεμένα με ζώνη και εκείνος επιμένει να κάνει το... δικό του;
Το ίδιο φαντάζομαι που συμβαίνει με όλους τους ενήλικες που ακόμη κι αν αφορά την ίδια τους τη ζωή αρνούνται να φορέσουν ζώνη στο αυτοκίνητο και κράνος στη μηχανή.
Με αφορμή αυτό το μεγάλο ζήτημα που λαμβάνει χώρα καθημερινά γύρω μας, αλλά το αυτί μας δεν ιδρώνει, ανέτρεξα σε μία ομιλία του Τάσου Ιαβέρη,

που είχε δώσει κάποια χρόνια πριν στην Ερμούπολη της Σύρου σε ένα αδιάφορο ομολογουμένως κοινό. Οσο τη διάβαζα τόσο συνειδητοποιούσα πως τίποτε δεν έχει αλλάξει. Καμία εξέλιξη δεν έχουμε μάλλον ως είδος εμείς οι Ελληνες. Είναι τόσο επίκαιρα, τόσο αυτονόητα, τόσο σημαντικά αυτά που σημειώνει ο θρυλικός οδηγός αγώνων, που δε θα μπορούσα να μη τα μοιραστώ μαζί σας.