Πάμε φυλάκα; Έχει και πισίνα...

Εγώ σας το ξανάπα και αμαρτία ουκ έχω! Θέλω να αναλάβει τα έξοδα μου το κράτος –επιτέλους. Να με ταΐζει, να με ποτίζει, να με κοιμίζει, να μου έχει ρεύμα, προαύλιο, κοινωνικότητα, δημιουργικότητα. Να κάνω νέες γνωριμίες. Να έχω ελεύθερο χρόνο. Να διαβάζω βιβλία, να γράφω βιβλία, να προλαβαίνω να σκεφτώ. Μέχρι εδώ το κράτος με έχει μεγάλο χορηγό του.
Ένα βγάζω, ενάμιση μου ζητεί. Με τους φόρους και τα «πλήρωνε» συνεχώς, τι θα μου μείνει να ζήσω παιδιά, να ντύσω, να μορφώσω, να επιβιώσουμε ως οικογένειες όλοι, λίγο το νοιάζει. Άρα; Στα ποσά χρόνια φυλακής

ξεχρεώνω, ντε; Τώρα ειδικά που θα κάνουν λέει στον Κορυδαλλό και πισίνα και από διπλά ελικοδρόμιο δίπλα στη πισίνα; Ελούντα και Μύκονος. Ριζόρτ οι φυλακές!

Και επειδή το νόμισμα έχει πάντα δυο όψεις, οι σωφρονιστικοί υπάλληλοι με ανακοίνωσή τους λένε πως είναι υπερβολικοί οι δημοσιογράφοι και σημειώνουν ανάμεσα σ αλλά: «...Με έκπληξη αλλά και προβληματισμό, είδαμε και διαβάσαμε ρεπορτάζ που αναφέρονται σε... SPA το οποίο κατασκευάστηκε με χρήματα του ελληνικού δημόσιου στο Ψυχιατρείο Κρατουμένων των Φυλακών Κορυδαλλού.
Η έκπληξη αναφέρεται στη σωρεία των ανακριβειών που περιλαμβάνουν οι αναφορές σε μια προσπάθεια εξανθρωπισμού του περιβάλλοντος χώρου (με αντίκτυπο στη διάθεση και την προσπάθεια αποκατάστασης της όποιας ψυχικής ισορροπίας των κρατουμένων) και ο προβληματισμός στην σκοπιμότητα όσων είδαν το φως της δημοσιότητας και δεν ανταποκρίνονται ούτε κατά διάνοια στην αλήθεια.
Για ότι έχει κατασκευαστεί στο «νεκρό» προαύλιο ( πρώην σκουπιδότοπος) του ψυχιατρείου, το ελληνικό δημόσιο, ο δοκιμαζόμενος λαός μας, δηλαδή, δεν έχει καταβάλει ούτε ένα ευρώ! Όλα έγιναν με την εργασία των κρατουμένων-εργαζομένων και τα λίγα χρήματα που απαιτήθηκαν για τα υλικά καταβλήθηκαν από την ΟΣΥΕ την πρωτοβάθμια ένωση των υπάλληλων του ψυχιατρείου και χορηγούς.
... Αρνούμαστε όμως να δεχτούμε ότι οι φυλακές πρέπει να είναι ένας χώρος με σήμα κατατεθέν τα κάγκελα και μόνο αυτά. Φυσικά, δεν θα ασχοληθούμε με τα ψέματα των ρεπορτάζ, περί «αποδράσεων», περί «πισίνας» (η χρήση καθορίζει τον χώρο) και «νυχτερινής κολύμβησης» που υπαγόρευσαν κάποια υποκείμενα των μανδρών....
... Εμείς –επαναλαμβάνουμε- χωρίς να βάλει ούτε μία δεκάρα το δημόσιο, φτιάξαμε μια μικρογραφία χωριάτικης αυλής, με διάφορα ζώα και πτηνά κυρίως από την ελληνική πανίδα, μια ανάσα ψυχής και όχι αναψυχής. Ας αναλύσουν οι πολέμιοι αυτής της προσπάθειάς μας τη λέξη «Ψυχιατρείο» και μετά ας προσπαθήσουν να ασχοληθούν με την έννοια «Φυλακές» και «Σωφρονισμός».Δυστυχώς, αυτός ο χώρος, ψυχής και όχι αναψυχής, όπως προείπαμε, δεν είναι ακόμα προσβάσιμος στους κρατουμένους, ει μη μόνον οπτικώς. Βρίσκεται έμπροσθεν της εισόδου του καταστήματος και είναι απόλυτα οριοθετημένος με φράχτες. Παραπλεύρως από αυτόν διέρχονται οι πάσης φύσεως επισκέπτες του καταστήματος , ιατροί, δικηγόροι, άλλοι επιστήμονες, παράγοντες της δημόσιας ζωής καθώς και οι συγγενείς των κρατουμένων. Φιλοδοξία μας είναι όταν ολοκληρώσουμε την προσπάθειά μ