Νιώθω ερωτευμένος μαζί της, αλλά νομίζω ότι εκείνη δεν ξέρει τι θέλει. Τι να κάνω;

Καλησπέρα σας,

Λοιπόν κάπως έτσι αρχίζει και η δικιά μου ιστορία. Μετά από 10 μήνες που είμαι μόνος και δεκάδες γνωριμίες, έγινε κάτι που και εγώ δεν περίμενα. Γνώρισα 1 κοπέλα μέσο κοινής φίλης (παλιές φίλες), βγήκαμε παρεούλα, γνωριστήκαμε απλά στην παρέα (η κοινή φιλί στα χωρίσματα της) και κλασικά γελούσαμε, μιλάγαμε για διάφορα θέματα κτλ. Όλα ok...
Ξαναβγαίνουμε 2 φορές όλοι παρέα και τότε είναι που κάτι άλλαξε μέσα μου. Ένιωθα τον έρωτα όπως κάποτε, πριν χρόνια και όχι απλός ενθουσιασμός. Αυτή από την άλλη πλευρά έδειχνε να έρχεται πιο κοντά μου πχ στο bar με ρωτούσε διάφορα

για μένα. Ώσπου αποφασίζουμε να πάμε όλοι μαζί να καθίσουμε κάπου ήσυχα. Στο δρόμο να με πιάνει από το χέρι, να πετάει διάφορες σπόντες για άλλους άντρες μέσα στο μαγαζί να δει αν είμαι ζηλιάρης και πολλά ακόμα. Δηλαδή τσεκάρισμα κανονικότατο... Δεν με χαλάει αυτό.
Φτάνουμε στο προορισμό μας, είμαστε χαλαρά και όπως συζητάμε και οι τρεις μας, ξαφνικά ξαπλώνει στον ώμο μου. Ανταποδίδω με ένα απλό τρίψιμο του μάγουλου μου στο κεφάλι της - okay χαϊδεύοντας λίγο τα μαλλιά της.
Λοιπόν πάμε στο θέμα μας. Αυτή έφυγε λόγο υποχρεώσεων από εδώ ( φοιτήτρια) και εγώ άρχισα το παιχνίδι τις διεκδίκησης... Που είναι αρκετά έντονο από εμένα. Εκείνη είναι "τυπική" και λίγο σκληρή, απόμακρη και από όσα έχω καταλάβει:
1) έχει ακόμα ένα κώλυμα με κάποια παλιά της σχέση που δεν την έχει ξεπεράσει (δεν ήταν ότι δεν ταίριαζαν με εκείνον αλλά μπλέχτηκαν άλλοι παράγοντες που τους χώρισαν. Εντάξη συμβαίνουν και στους καλύτερους δεσμούς), 2) την διεκδικούν και άλλοι εκεί που είναι φοιτήτρια και 3) δεν την ενδιαφέρει ιδιαίτερα κανείς από όλους, ούτε καν εγώ.
Δυστυχώς έχω φάει μεγάλο κώλυμα, από τα δυνατότερα μου. Σε κανονικές γραμμές ούτε που θα σκεφτόμουν να κάνω κάτι παραπάνω, αλλά έλα που όμως θέλω! Γιατί βλέπω ποια είναι, την καταλαβαίνω στα συναισθήματά της και δεν είναι κακά, ούτε τραγικά, ούτε λάθος. Τουλάχιστον έτσι πιστεύω, ότι άνθρωποι είμαστε και δεν είμαστε τέλειοι. Τώρα προσπαθώ να κανονίσω ένα ραντεβού μόνοι μας, ώστε να την ρωτήσω στα ίσια, όχι όμως τι θέλει μαζί μου, αλλά γενικά τι θέλει στην ζωή της... Και για ποιο λόγο θέλει να μην ζει την ζωή τις! Αξίζει σαν άνθρωπος πολλά, φαίνεται αυτό. Δεν θέλω να πω για εμένα ή να διαλέξει εμένα ή κάποιον άλλον, δεν έχει τόση σημασία. Σημασία έχει να μπορέσει να προχωρήσει στην ζωή της. Αν είμαι κομμάτι της ωραία για εμένα, αν όχι δεν πειράζει. Με βρίσκει συμπαθητικό και γλυκό, τίποτα περισσότερο τίποτα λιγότερο, από όσα έχω καταλάβει
στο θέμα μας.
Εγώ τι να κάνω; Μένω όπως είμαι; Να την κυνηγάω; Ή την αφήνω και κρατάω τα τυπικά;

Αγαπητέ φίλε,

Ναι, είναι ωραίο να βρίσκεις και πάλι τον έρωτα και να νιώθεις υπέροχα δίπλα σε έναν άνθρωπο. Όπως είναι μεγάλος κόμπος στο στομάχι να μην είσαι μαζί με αυτόν τον άνθρωπο και να μην ξέρεις πώς σε βλέπει.
Και ειδικά όταν στη μέση υπάρχει και ένα παλιό κόλλημα, τότε τα πράγματα γίνονται πιο περίεργα. Πιο πολύπλοκα.

Κοίτα να δεις τι πιστεύω. Καλό είναι που θέλεις να τη ρωτήσεις τι θέλει να κάνει στη ζωή της και όλα αυτά. Αλλά αν ξεκινήσεις μια τέτοια συζήτηση στο απότομο, περισσότερο θα δείχνεις ψυχολόγος. Μην σου πω ότι από τη μία στιγμή στην άλλη "κινδυνεύεις" να περάσεις στη φιλική ζώνη. Και από ότι έχω καταλάβει δεν θέλεις κάτι τέτοιο.
Ναι, είναι ωραίο να είσαι cool και large στις αντιδράσεις σου απέναντί της, αλλά όλα αυτά θέλουν λεπτό χειρισμό. Πολύ λεπτό όμως. Άφησε αυτές τις συμβουλές σου να τις φέρει η κουβέντα.
Γιατί στην τελική δεν νομίζω να είσαι και πολύ χαρούμενος αν στην πορεία δείξει ότι απλά σε βλέπει σαν φίλο και τελικά αποφασίσει στη ζωή της ότι θέλει να είναι με τον άλλον.

Όσο τώρα για τη συμπεριφορά σου από εδώ και πέρα, πιστεύω ότι πρέπει να τη διεκδικήσεις τη κοπέλα. Αλλά όμορφα, ρομαντικά και καθόλου πιεστικά. Να της δείχνεις ότι είσαι εκεί για εκείνη, ότι όταν έχει κάποιο θέμα μπορεί να στηριχθεί πάνω σου, αλλά έχοντας δείξει πώς την βλέπεις (είπαμε είναι λεπτή η γραμμή αυτή που σε χωρίζει από τη φιλική ζώνη).

Το κορίτσι δείχνει να σε συμπαθεί. Και μάλιστα αρκετά. Αλλά δεν ξέρει τι θέλει. Και αυτό χρειάζεται προσοχή από τη πλευρά σου.

Στείλτε κι εσείς τις δικές σας ιστορίες στον Dr. Love ΕΔΩ