Ήταν η πρώτη μου σχέση, εγώ 22 αυτός 30. Όλα ήταν καλά ώσπου άρχισε να γίνεται απόμακρος και τελικά με χώρισε για γελοίο λόγο. Προσπάθησε να επιστρέψει αλλά του το ξέκοψα. Νομίζω όμως πως είμαι ακόμα ερωτευμένη.

Αγαπητό queen.gr

Είχα σχέση με κάποιον δυο χρόνια, εγώ 22 αυτός 30.Ηταν ο πρώτος μου και γενικά η πρώτη κανονική σχέση που είχα. Στην αρχή ήταν όλο λόγια και υποσχέσεις, όσο περνούσε ο καιρός άλλαζε αλλά εγώ ήμουν τόσο ερωτευμένη που δεν ήθελα να το παραδεχτώ. Με γνώρισε με όλους τους φίλους του αλλά απέφευγε να με γνωρίσει με τους συγγενείς και τους συναδέλφους του, υποψιάζομαι πια ότι ούτε καν ήξεραν ότι υπάρχω. Κατά διαστήματα ήμασταν πολύ

καλά, ενώ άλλα διαστήματα όλο έβρισκε προφάσεις να τσακωνόμαστε, όλο με κατηγορούσε για ανυπόστατα πράγματα, ήταν απόμακρος αλλά εγώ επειδή πραγματικά τον αγαπούσα έκανα υπομονή και τα ανεχόμουν όλα (τώρα έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι μάλλον αυτά τα διαστήματα έπαιζαν άλλες). Όλο το καλοκαίρι περάσαμε πολύ καλά μέχρι που ήρθε ο Οκτώβριος. Έβρισκε συνέχεια προφάσεις να μην βρισκόμαστε ειδικά τα Σαββατοκύριακα, ήταν απόμακρος, άρχισε και πάλι να με κατηγορεί ότι δεν τον στηρίζω, μέχρι που βρήκε μια γελοία αφορμή και μου είπε να χωρίσουμε. Τότε του είπα κι εγώ ok. Μετά από δύο εβδομάδες ξαναέκανε την εμφάνισή του για γελοίο λόγο αλλά του το ξέκοψα –μου έδωσε κ την ευκαιρία να του πω όσα πίστευα για αυτόν. Μετά από αυτό μου ορκίστηκε ότι δεν θα με ενοχλήσει ξανά.

Τώρα γιατί στα λέω όλα αυτά; Απλά θέλω να μου πεις την γνώμη σου. Πιστεύεις από αυτά που σου είπα ότι έχει άλλη; Πιστεύεις ότι θα ξανακάνει κίνηση να με προσεγγίσει και αν ναι, πως να το χειριστώ; Και κάτι ακόμα που δεν μπορώ να πω σε κανέναν από τους κοντινούς μου ανθρώπους γιατί θα με βρίσουν (κανείς δεν τον πήγαινε): ορισμένες φορές όταν είμαι χάλια θέλω να ξανά είμαστε μαζί. Γιατί αισθάνομαι έτσι; Αυτός πιθανόν να περνάει καλά με καμιά άλλη και εγώ να τον σκέφτομαι; Κανονικά θα έπρεπε να τον έχω ήδη ξεπεράσει, η συμπεριφορά του αυτό αξίζει. Πες μου κάτι να με ταρακουνήσεις...

Αγαπητή φίλη,

Το ξέρω ότι νιώθεις πολύ περίεργα και ίσως μερικές φορές τα βάζεις και με τον εαυτό σου, αλλά δεν πρέπει. Και θα σου πω γιατί: επειδή και εγώ έχω περάσει από μια αντίστοιχη φάση. Και πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν βρεθεί στην ίδια συναισθηματική κατάσταση με σένα. Και ξέρεις γιατί; Επειδή όλοι είχαν τον πρώτο τους μεγάλο έρωτα –και κατά 99% χώρισαν, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα. Άρα τώρα καταλαβαίνεις για ποιο λόγο δεν υπάρχει κάποιος που να μην έχει βρεθεί στη θέση σου.

Πάμε όμως στα θέματα που σε απασχολούν. Ή πριν πάμε εκεί θα σου πω κάτι: ο τύπος δεν σου άξιζε. Δεν σε ξέρω, δεν τον ξέρω αλλά, όπως μου τα περιγράφεις, ήταν μεγάλος κόπανος. Άρα καλά έκανες και χώρισες. Όπως λογικό είναι που τον σκέφτεσαι –αφού είναι ο πρώτος σου, δύσκολα θα φύγει από το μυαλό σου. Ειδικά αν ακόμα δεν έχεις προχωρήσει τη ζωή σου.

Όσο για τα ερωτήματα που μου έθεσες, όλα είναι σχετικά. Ναι, μπορεί να είχε άλλη (ή και όχι). Ναι, μπορεί να σε ενοχλήσει ξανά (ή και όχι, αν και το πιο πιθανό είναι ότι θα εμφανιστεί κάποια στιγμή). Και αν σε πλησιάσει καλό είναι να τον έχεις μακριά. Πρέπει να σκέφτεσαι κάτι: αξίζει να περνάς άσχημα, αρκεί και μόνο να είσαι μαζί του; Αν το πιστεύεις αυτό, τότε καλά να πάθεις.

Αν όμως δεν είσαι σίγουρη, δεν έχει νόημα να ξαναβρεθείς στην ίδια κατάσταση. Ναι, όπως κατάλαβες, στο χέρι σου είναι πως θα το χειριστείς...

ΥΓ.: Συμβουλή για μελλοντική σου σχέση. Το ότι δεν σε γνωρίζει στους συγγενείς του, δεν σημαίνει ότι έχει άλλη. Αυτή είναι μια διαδικασία που απλά έρχεται κάποια στιγμή –και διαφέρει το πότε θα έρθει από σχέση σε σχέση. Ήμαρτον, τι ήθελες, να γίνεις μέρος της οικογένειας; Πάντα να σκέφτεσαι αυτό: να απολαμβάνεις τη σχέση και άσε τα τυπικά στην άκρη. Άλλωστε ο έρωτας δεν έχει τίποτα το τυπικό –είναι μια απίστευτη, τρελή κατάσταση!

ΥΓ.1: Και κάτι τελευταίο. Σίγουρα δεν έπαιξες και εσύ τον ρόλο σου στο να χαλάσει η σχέση; Δεν σε ρωτάω για πολλούς λόγους, απλά επειδή είμαι οπαδός της άποψης ότι «κατά 99% σε μια σχέση φταίνε πάντα οι δύο»! Σκέψου το λίγο και αυτό...

Στείλτε κι εσείς τις δικές σας ιστορίες στον Dr. Love ΕΔΩ