Είμαι 35, χωρισμένη, με 2 παιδιά. Έχω σχέση με τον ξάδερφό του εδώ και 10 χρόνια, αλλά πρόσφατα γνώρισα κάποιον νέο. Δεν ξέρω όμως ποιον να διαλέξω.

Καλημέρα

Η ιστορία μου ξεκινάει πριν από 10 χρόνια όπου όντας παντρεμένη με 2 παιδιά και με έναν τελείως άθλιο σύζυγο κάνω εξωσυζυγική σχέση. Τυχαίνει δυστυχώς να είναι πρώτος του ξάδερφος. Αυτή η σχέση κρατάει 10 χρόνια τώρα. Χωρισμένοι βέβαια και οι δύο πλέον. Λόγω των υποχρεώσεων της σημερινής ζωής αναγκάστηκα να δουλέψω. Δυστυχώς νύχτα σε ένα καφέ, γιατί μόνο αυτό βρήκα. Έχοντας περάσει ένας χρόνος συνειδητοποιώ ότι θέλω να ξαναφτιάξω τη ζωή μου και φυσικά καθώς εμφανίστηκε κάποιος μπροστά μου και που μου αρέσει και με μια οικονομική άνεση που ο άλλος δεν την έχει. Σταμάτησα τη σχέση

Ο νέος δείχνει απλά ότι του αρέσω. Εμένα μου αρέσει επίσης αν και στο ερωτικό κομμάτι δεν συγκρίνεται με τίποτα με τον παλιό. Είναι όμως μια σχέση που ίσως έχει μέλλον. Με περνάει μόνο 7 χρόνια ενώ ο προηγούμενος 16. Είμαι 35. Ο παλιός επιμένει ότι με αγαπάει και ότι θα περιμένει. Ο νέος δείχνει ενδιαφέρον αλλά από ότι ακούω έχει και πολλά αρνητικά που φυσικά δεν τα έχω δει ακόμα (ποτό, έχει χτυπήσει τη πρώην σύζυγο).

Είμαι σε μια φάση που δεν ξέρω κυριολεκτικά τι να κάνω. Πνίγομαι. Κάνω ένα βήμα μπροστά και δύο πίσω. Ξέρω πλέον ότι το παλιό δεν μπορεί να στηριχτεί, ούτε να φτιάξουμε μια οικογένεια και λόγω χρημάτων και λόγω συγγένειας. Τη διαφορά ηλικίας δεν τη βάζω. Όσο αφορά τον καινούργιο ίσως να γίνουν όλα όσα προανέφερα αλλά ερωτικά δεν θα είναι ποτέ το ίδιο. Και επίσης φοβάμαι τα αρνητικά του αν ισχύουν. Παρακαλώ βοηθήστε με. Πνίγομαι...

Αγαπητή φίλη,

Διαβάζοντας το γράμμα σου μπορώ να πω ότι ήταν μια πραγματική έμπνευση. Μια ωδή στην αληθινή αγάπη και στον τίμιο έρωτα. Ξεχείλιζε από την πρώτη μέχρι την τελευταία λέξη. Και αφού σκούπισα τα δάκρυά μου (ούτε γυναίκα που έβλεπε το Notebook να ήμουν) πάμε στην ωμή αλήθεια και στον ψυχρό ρεαλισμό.

Ok, το παρελθόν είναι παρελθόν και ποιος είμαι εγώ που θα κρίνει. Αλλά αυτό δεν μπορώ να μην το αναφέρω: "τυχαίνει δυστυχώς να είναι πρώτος του ξάδερφος". Μα τυχαίνει; Ανάμεσα σε 4 εκατομμύρια άντρες που υπάρχουν σε αυτή τη χώρα; Δηλαδή δεν τυχαίνει, αλλά... ατυχαίνει! Έτσι σαν παρατήρηση ήθελα να το πω.

Από εδώ και πέρα τι κάνουμε ε;

Όντως είσαι στο πιο αγνό δίλημμα του έρωτα: σεξ vs χρήματα. Άλλωστε ποιος νοιάζεται για την αγάπη;!

Δεν ξέρω, αλλά έχεις δει ποτέ το σήριαλ "How i met your mother"; Βλέπεις εκεί υπάρχει ο Τεντ (ένας από τους 5 πρωταγωνιστές) ο οποίος κάθε φορά που βρίσκεται σε ένα δίλημμα φτιάχνει τη λίστα. Μια λίστα με τα αρνητικά και τα θετικά της κατάστασης. Ανάλογα με ποια κατηγορία κερδίζει, παίρνει και την απόφασή του. Βέβαια θα μου πεις ότι μετά από 7-8 κύκλους και ακόμα δεν έχει καταφέρει να γνωρίσει τη γυναίκα της ζωής του. Λεπτομέρειες, που μπορεί να μην ισχύσουν στην περίπτωσή σου. Ποιος ξέρει.

Βάλε και έσυ κάτω τις επιθυμίες σου και δες ποιος κερδίζει. Δηλαδή τι θέλεις, να φτιάξεις τη ζωή σου; Ε, τότε πας με την οικονομική άνεση. Απλή λογική. Πάντως το ξέρεις αυτό που λένε ότι τα λεφτά δεν φέρνουν πάντα την ευτυχία. Έτσι το αναφέρω.
Βέβαια σκέφτομαι και κάτι άλλο: γιατί με το ζόρι πρέπει να επιλέξεις ανάμεσα σε αυτούς τους δύο; Αν κανένας από τους δύο δεν σε καλύπτει απόλυτα, γιατί να την κάνεις την κίνηση;

Είσαι 35 ετών, δεν έχει τελειώσει η ζωή σου. Και το έχεις κάνει ήδη μια φορά το λάθος ως παντρεμένη με έναν "άθλιο σύζυγο" όπως είπες. Δεν είναι κρίμα να χαραμίσεις μία ακόμα ευκαιρία; Δεν είναι καλύτερα να βρεθεί αυτός που θα σε γεμίζει σε όλα;

'Ετσι, απλά αναρωτιέμαι εγώ.

ΥΓ.: Δηλαδή αλήθεια; Μετά από 10 χρόνια σε έπιασε ο πόνος για τη "συγγένεια" που έχεις με τον παλιό; Αλήθεια;

ΥΓ.1: Sorry αν φάνηκα ειρωνικός σε κάποια σημεία, αλλά "τυχαίνει δυστυχώς να είναι πρώτος του ξάδερφος"; Εκεί με έπιασε ένα νευρικό γέλιο.

Στείλτε κι εσείς τις δικές σας ιστορίες στον Dr. Love ΕΔΩ