Δικαίωση για τον Τζίτζικα!

Πολύ το ευχαριστήθηκα! Είδα απ'τον «Θίασο ΄81» και την Νανά Νικολάου, το έργο του πάντα απολαυστικού, ευφάνταστου, μοναδικού Ευγένιου Τριβιζά «Ο Τζιμ το τζιτζίκι» στο θέατρο «ΖΙΝΑ».

Μεγαλώσαμε όλοι με τον μύθο του Αισώπου για τον μέρμηγκα που δούλευε και μάζευε τροφή για τον χειμώνα και με τον τζίτζικα που τραγουδούσε και γλένταγε και τα κρύα, δεν είχε τίποτα. Κάθε άλλο παρά καλοσυνάτα και με συμπόνια τα μυρμήγκια όταν ο τζίτζικας πάει να ζητήσει καταφύγιο και λίγο φαγάκι του κλείνουν την πόρτα,

σα τραπεζίτες σύγχρονοι, λέγοντας τους απλά «ας πρόσεχε». 

Ευτυχώς, έρχεται ο Τριβιζάς να δικαιώσει τον τζίτζικα, με τον οποίο προσωπικά ταυτίζομαι ενώ αντιπαθώ τα παλιομύρμιγκα. Ήρθε και η κρίση άλλωστε και βγήκε εκτός κυκλοφορίας ο μύθος, μιας και όσοι αποθήκευαν χωρίς αξία είδαν τις αποταμιεύσεις τους! Άρα; Όλοι στον ίδιο παρανομαστή είμαστε και τζίτζικες και μέρμηγκες.

Στην παράσταση με τα ωραιότατα τραγούδια, τα οποία έχει φτιάξει ο Γιάννης Ζουγανέλης, ο Ευγένιος Τριβιζάς, μας λέει πως ο Τζιμ Τζιμ Τζιτζερόμ -ο τζίτζικας ντε- γίνεται ροκ σταρ, ενώ τα μυρμήγκια χάνουν όλες τις αποταμιεύσεις τους, αλλά ο καλοσυνάτος σταρ τους προσφέρει ένα χεράκι –η μια κεραιούλα- να πιαστούν. Όλοι μαζί απαντούν δε στο υπαρξιακό ερώτημα: «Να τζι κανείς, ή να μη τζι;».

Δεν ξέρω αν η παράσταση θα συνεχιστεί του χρόνου, πάντως θα άξιζε να δείτε τους καλούς ηθοποιούς, την κεφάτη σκηνοθεσία, αλλά και να γνωρίσετε το αλληγορικό και ανατρεπτικό έργο του μεγάλου παραμυθά, Ευγένιου Τριβιζά.
(σ.σ: να τζι, είναι η απάντηση στο παραπάνω ερώτημα)