Χάρης Ρώμας: «Εγώ κάνω τέχνη στην τηλεόραση»

Γιατί η Κατακουζίνα και η γκαρσόνα β' ξεπερνούν Μενεγάκη και Μελέτη σε τηλεθέαση;

Το να πούμε ότι ο Χάρης Ρώμας είναι φλέβα χρυσού για τηλεοπτικά κανάλια δεν είναι και καμία πρωτοτυπία και μεταξύ μας είναι και ευκολία για ένα άνθρωπο που ξεκίνησε την καριέρα του από το θέατρο και μάλιστα από την παράσταση του Μάνου Χατζιδάκι "Πορνογραφία".
Ο Χάρης δεν γνώρισε την επιτυχία στην τηλεόραση

και στο θέατρο, γνώρισε την συντριπτική επιτυχία, τέτοιου μεγέθους, που οι άνθρωποι μετά από αυτό δεν είναι ποτέ ίδιοι.
Σήμερα ετοιμάζει την επιστροφή του στην τηλεόραση της κρίσης, παθιάζεται με την παράσταση που σκηνοθετεί και πρωταγωνιστεί στο θέατρο Αμυράλ, την κομεντί "Είδα το Χάρη με τα μάτια μου", προσπαθεί να διατηρήσει τις ισορροπίες ανάμεσα στο χάος που λέγεται καριέρα και προσωπική ζωή και έχει άποψη για όλα. Ευτυχώς...

Τι φοβάσαι πριν από μια πρεμιέρα;
Πάντα έχω την αγωνία να δω αυτό που κατασκεύασα τι αντίκτυπο θα έχει. Πώς αυτό που έχω φανταστεί και επεξεργαστεί, σαν συγγραφέας, σαν σκηνοθέτης και σαν ηθοποιός έχει εκτελεστεί και έχει ολοκληρωθε, ώστε να περάσει στον κόσμο. Δεν ξέρω βέβαια, πόσο και αν τους αφορά η θεματολογία και ο τρόπος.

Πας λίγο στα τυφλά;
Όχι, γιατί μετά από τόσα χρόνια στη δουλειά, διαισθάνομαι τι θέλει το κοινό. Δεν δουλεύω με συνταγή τα τελευταία χρόνια γι αυτό και προέκυψαν όλες αυτές οι δουλειές. Βέβαια όταν είσαι πολλά χρόνια στο χώρο, γνωρίζεις ότι υπάρχουν σταθερές που ξέρεις ότι συγκινούν και ενδιαφέρουν τον κόσμο, αλλά μαγειρεύοντας ακόμη και αν βάζεις τις σωστές αναλογίες και τα σωστά υλικά, δεν έχεις ιδέα για το αποτέλεσμα. Επίσης ανεβάζω τα δικά μου έργα ως επί το πλείστον, οπότε δεν έχω δει τα έργα μου να παίζονται από άλλους ή να πάρω ιδέες, ή να παίζονται στο εξωτερικό, όπως βλέπω ότι πηγαίνουν κάποιοι και για να μην πω ότι κοπιάρουν, λέω εμπνέονται. Ο κόσμος δεν ξέρει πώς παίρνουν τα έργα ατόφια απ έξω και τα παρουσιάζουν σαν σκηνοθετικές ευρεσιτεχνίες. Εγώ λειτουργώ αυτόνομα.

Ντρέπεσαι, θυμώνεις ή αδιαφορείς, όταν βλέπεις τούρκικα;
Δεν βλέπω καθόλου, αδιαφορώ. Δεν μου αρέσουν, παρότι είναι καλές παραγωγές και πολλές φορές έχουν αξιόλογους συντελεστές. Αδιαφορώ για τη θεματολογία που μου φαίνεται παρωχημένο μελό. Πολύς κόσμος ενδιαφέρεται, όχι όμως εγώ. Το εθνικιστικό κομμάτι δεν με αφορά, γιατί πιστεύω ότι είναι μόδα που θα περάσει.

Το ότι το "Κωνσταντίνου και Ελένης" ξεπερνά τη Μενεγάκη και τη Μελέτη σε νούμερα πώς το εξηγείς;
Όχι μόνο το Κωνσταντίνου και Ελένης", αλλά και το "Καφέ της Χαράς".

Ναι σωστά και είναι και τα δύο πολυπαιγμένα.
Χιλιοπαιγμένα, αλλά προφανώς εκτός από μια μερίδα κόσμου που είναι εθισμένοι και το βλέπουν και το ξαναβλέπουν, τα ανακαλύπτει και ένα νεότερο κοινό και αυτό με κάνει ευτυχισμένο. Τώρα γιατί το προτιμά ο κόσμος δεν ξέρω. Ψυχαγωγούνται καλύτερα με αυτό τον τρόπο, τους δίνει άνωση ψυχής και άλλωστε αυτή είναι και η δουλειά μας, να ταξιδεύουμε τον κόσμο.

Αλήθεια, θα δούμε νέα ε