6 χρόνια κέρατο. Ούτε εγώ ούτε οι φίλοι μας τον είχαμε καταλάβει!

Το Queen.gr απαντά στις αναγνώστριές του

To γράμμα της αναγνώστριας

Έχω πάθει σοκ και σας στέλνω. Ανακάλυψα κατά λάθος χωρίς να υπάρχει υποψία πως ο φίλος μου με τον οποίο είμαστε μαζί 6 χρόνια με κεράτωνε. Είναι ναυτικός, αλλά ποτέ δεν έδειχνε σημάδια. Είχε πάντα την καλύτερη συμπεριφορά και όλοι τον θεωρούσαμε αθώο και καλό παιδί. Το θέμα είναι πως δεν με απατούσε μόνο όσο έλλειπε αλλά και όσο ήμασταν μαζί εδώ. Με κάθε εθνικότητας γυνάικες και χωρίς προφύλαξη. Άφησε

ανοιχτό το facebook κι εφυγε το πρωί. Έκανε turn off τον υπολογιστή αλλά κόλλησε σε άλλο προγραμμα και έμεινε ανοιχτός. Δεν αντιστάθηκα και μπηκα στο προφιλ. Πάτησα τα μηνυματα. Γεμάτο από γυναίκες που δεν είχε καν φιλες. Δεν δεχόταν τα αιτήματα και μιλούσε μόνο- για να μην καταλάβω. Και καλά δεν ασχολείται με ίντερνετ! Τις κοινές μας φωτογραφίες είχε βαλει να μην φαίνονται σε τρίτους, Μόνο εγώ τις έβλεπα στον τοίχο του! Και οι φίλοι μου, οι συγγενείς κλπ... Οι άλλοι τπτ! Έλεγε μέσα πως ζει μόνος στην Αθήνα. Στο σπίτι που μέναμε μαζί. Μιλούσε με φίλους του και τα αδέρφια του με αισχρό τρόπο και αντάλλασσε φωτογραφίες από τα "κρέατα" που.... κοιμόταν. Αυτός τις αποκαλούσε έτσι και πολλά χειρότερα. Με δούλευε τουλάχιστον τα 2 τελευταία χρόνια... Μέχρι τότε βρήκα στοιχεία. Πιο παλιά δεν είχε προφίλ! Μπροστά μου επιδείξεις αγάπης και όνειρα γάμου και οικογενειας. Παρατησα τον εαυτό μου- όχι εμφανισιακα αλλά τα θέλω μου γι αυτόν! Ηταν η ζωή μου. Του στάθηκα και τον αγαπησα οσο τίποτα. Δεν τα χωράει ο νους μου. Γιατί σε μένα. Μου στέλνει ασταμάτητα μηνυματα. Μολις γυρισε εγω είχα ηδη φυγει απο το σπιτι και μενω σε μια φιλη που δεν ξερει το σπιτι της. Το πρωτο βραδυ πηγα στη μανα μου. Καταβαθος περιμενα να ερθει να με παρει να μου αποδειξει πως ειναι ολα ενα ονειρο ενα ψεμμα.

Εχουν καρφωθει οι συζητησεις στο μυαλο μου και τρελαίνομαι. Νομιζω δεν αξιζω. Νιωθω αδεια. κενη, ενα τιποτα. Μηδενικό. Λέει πως ολα τα ελεγε για να μην τον λενε πια μ@λ@κ@ οι φιλοι του που μενει μαζι μου, αλλά οι γκομενες του απαντουσαν. 'Όι αναμνησεις μας'.... 'Ετσι που χορευα πανω σου'... Και αλλα τετοια. Ποσο βλακας ημουν! Ποσο λαθος τον έκρινα! Ημουν ευτυχισμενη, γινεται ολοι μας να ειμαστε τοσο χαζοι; Με αποκαλουσε σκλαβια στους φιλους του και κοροιδο. Εγω τον αφηνα να βγαινει και ποτε δεν μιλησα. Ποτε δεν ζηλευε οταν εβγαινα βεβαια...  Δεν καταλαβαινω. ακομη τον αγαπαω και τον σιχαινομαι μαζι. Κλαιει λεει. Τα παραταει ολα και θα μπει σε καραβι να φυγει. δεν θελει τη ζωή του χωρίς εμενα. Μοιαζει με δύο άτομα. Άλλος σε μενα άλλος με τους άλλους. Φοβαμαι ποτε δεν θα το ξεπερασω. Εχω κλεισει τα 32. Τι θα κάνω τωρα; Πως δεν θα βουλιαξω; Πως θα ξαναεμπιστευτω; Μονο να εκδικηθω θελω. μαυριζω μεσα μου και σκεφτομαι το κακο και την τρελλα. Ανα 1 λεπτο λαμβανω μηνυματα του, χειροτερα κι απο σεναρια! Εχω τον κωδικο του στο facebook, δεν το ξερει. Τον άλλαξε οταν εφυγα, μολις ειδε οτι λειπω αλλά ηταν τοσο βλάκας που εβαλε για νεο την πιο προφανη ημερομηνια. Θα σκεφτηκε πως δεν θα πηγαινε το μυαλο μου μα