Ο διπλός θάνατος του Οσάμα Μπιν Λάντεν

Του Σταύρου Χριστακόπουλου

Η εκτέλεση του διαβόητου τρομοκράτη Οσάμα Μοχάμεντ Αουάντ Μπιν Λάντεν, του περισσότερο καταζητούμενου ανθρώπου στον κόσμο, στο...
πλαίσιο επιχείρησης ειδικής αμερικανικής δύναμης στην πόλη Αμποταμπάντ του Πακιστάν, 60 μόλις χιλιόμετρα έξω από την πρωτεύουσα Ισλαμαμπάντ, τον δέκατο χρόνο μετά τις επιθέσεις της Αλ Κάιντα στους Διδύμους Πύργους (11.9.2001), ύστερα από δύο πολέμους και μια δεκαετία καταδίωξης, μοιάζει να κλείνει έναν κύκλο. Και ταυτοχρόνως να ανοίγει έναν άλλο...
Κατ’ αρχάς να επισημάνουμε ότι ο Λάντεν είναι ο τρίτος «μεγάλος εχθρός» των ΗΠΑ που πεθαίνει ύστερα από έναν πόλεμο εναντίον του την τελευταία δεκαετία, έστω και υπό διαφορετικές ανά περίπτωση συνθήκες. Είχαν προηγηθεί ο Σλόμπονταν Μιλόσεβιτς και ο Σαντάμ Χουσέιν. Συμπτωματικά (;) και οι τρεις πριν γίνουν στόχοι – οι ίδιοι ή/και οι χώρες τους – είχαν υπάρξει «στενοί φίλοι» της Ουάσιγκτον. Σε βαθμό... παρεξηγήσεως.

Ο... μοναδικός «σφαγέας» Μιλόσεβιτς
Αρχικά, το 1999, είχαμε τους ισοπεδωτικούς βομβαρδισμούς εναντίον της Γιουγκοσλαβίας στο όνομα του «σφαγέα Μιλόσεβιτς», ύστερα από τον φοβερό γιουγκοσλαβικό εμφύλιο με επίκεντρο τη Βοσνία - Ερζεγοβίνη (παρεμπιπτόντως οι επίσης εμπλακέντες – αλλά ευνοούμενοι των ΗΠΑ – Τούτζμαν και Ιζετμπέγκοβιτς έμειναν ακαταδίωκτοι) και την απόπειρα της Σερβίας να αποτρέψει τη διατεταγμένη από τους Αμερικανούς απόσχιση του Κοσόβου.
Πριν από τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, την οποία άρχισε η Γερμανία και ολοκλήρωσαν οι ΗΠΑ καθιστώντας τα Βαλκάνια μια πολυκερματισμένη περιοχή υπό τον πλήρη έλεγχό τους, ο Μιλόσεβιτς ήταν προνομιακός συνομιλητής τους...
Ο ίδιος πέθανε στις 13 Μαρτίου 2006, ενώ δικαζόταν για εγκλήματα πολέμου, στα κρατητήρια του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου της Χάγης – ενός δικαστηρίου του οποίου τη δικαιοδοσία δεν αναγνωρίζουν οι ΗΠΑ στο δικό τους έδαφος. Ο θάνατός του άφησε πίσω σκιές ως προς τα αίτιά του.

Ο «πόλεμος κατά της τρομοκρατίας»
Ύστερα, το 2001, η Αλ Κάιντα επιτίθεται στους Δίδυμους Πύργους και το Πεντάγωνο προκαλώντας παγκόσμιο σοκ και ενεργοποιώντας αστραπιαία το – σαν... έτοιμο από καιρό – νέο δόγμα των ΗΠΑ για τις ανά τον κόσμο παρεμβάσεις και επεμβάσεις τους: τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας», στο όνομα του οποίου λαμβάνει διεθνή «νομιμοποίηση» η θεωρία περί «άξονα του κακού».
Ο άξονας αυτός περιέλαβε αρχικά το Ιράκ, τη Β. Κορέα και το Ιράν. Στην πραγματικότητα βεβαίως δεν υπήρχε κανένας... «άξονας», αφού τα κράτη αυτά όχι μόνο δεν συνιστούσαν συμμαχία ή συνασπισμό υπό οποιαδήποτε μορφή, αλλά τα δύο απ’ αυτά – Ιράκ και Ιράν – αλληλοϋποβλέπονταν έχοντας ήδη πίσω τους έναν δεκαετή πόλεμο μεταξύ τους. Παρεμπιπτόντως ο πόλεμος εκείνος έγινε με τον Σαντάμ να αποτελεί το μακρύ χέρι των Αμερικανών κατά των Ιρανών μουλάδων.
Όσο για την όποια προσέγγιση μεταξύ Ιράκ και Ιράν και τις όσες «παρενέργειές» της, αυτή επήλθε μετά την αμερικανική εισβολή, υπό το βάρος της κατοχής του Ιράκ και της αναπόφευκτης ανάδε