ΥΠΕΡΟΨΙΑΝ ΚΑΙ ΜΕΘΗΝ ΕΙΧΕΝ Ο ΔΑΡΕΙΟΣ…

«Ο καθένας  μιλάει διαφορετική γλώσσα… η  αξία τού ενός είναι άρνηση της αξίας του άλλου»  ΚΑΡΛ ΓΙΟΥΝΓΚ

Γράφει ο γίγαντας Μάκης Δεληπέτρος

ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟΣΟ …ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΟΙ!

ΣΗΜΕΡΑ: «…Μεγάλη ένταση υπάρχει έξω από τη βουλή. Οι ομάδες των ΜΑΤ δεν έχουν σταματήσει λεπτό να πετούν χειροβομβίδες κρότου λάμψης σε ομάδες νεαρών…» (το ξέρατε εσείς, εγώ και ο… κόσμος όλος ότι θα συμβεί: ήταν το «κοινό μυστικό των ημερών, έτσι απλά…(blogs)

ΕΝΑΣ ΠΡΩΤΟΣ ΑΠΟΛΟΓΙΣΜΟΣ

ΤΗΣ «ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΡΙΣΗΣ» ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΠΙΣΗΣ,ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟΣΟ ΠΡΟΒΛΕΨΙΜΟΣ…

Στην διάρκεια της Κρίσης όλα τα βάρη έπεσαν πάνω σε άνεργους, συνταξιούχους, χαμηλόμισθους! Οι έχοντες και κατέχοντες ουδέν υπέστησαν. Σε κάθε μάχη, σε κάθε πόλεμο, «στοχοποιεί» ο επιτιθέμενος τον …εχθρό του! Απλό-απλούστατο. Είδατε ποτέ επιτελείο να «εγκλωβίζει» συνειδητά τις… φίλιες δυνάμεις; Τόσο απλά…Η Δικαιοσύνη δεν χρειάστηκε να «βιαστεί»: είναι τόσο χρονοβόρα που καθίσταται από μόνη της αναποτελεσματική. Όταν και αν βγουν οι δικαστικές αποφάσεις που δικαιώνουν εργαζόμενους, η Κρίση θα είναι παρελθόν…Μια που το΄ παμε: οι Οικονομολόγοι, οι «αναλυτές» ,οι πολιτικοί, ακόμη και όταν ήξεραν (μην τους υπερτιμούμε… στα Κολλέγια οι περισσότεροι πάλευαν να σταυρώσουν καμιά αριστερίζουσα επ΄ ολίγον πλούσια γκομενίτσα, που καιρός για σκέψεις) δεν έγραψαν για την Κρίση. ..Πολύ περισσότερο για την ουσία της, την «συστημική» που λέει τώρα, επειδή απέρχεται ο πολύς κ. Τρισέ. Τα σκυλιά δεν γαυγίζουν εκεί που τρώνε-συγγνώμη σκυλάκια…Ο λαός (τι αισχρή λέξη, που μοιράστηκαν Χίτλερ και Λένιν ή μήπως αληθινή;) όταν άκουγε αυτούς που μιλούσαν για όλα αυτά, τους απέρριπτε με την παλιά συνταγή: «σε απορρίπτω γιατί το Υπερεγώ μου δεν θέλει να σε δεχθεί ως άγγελο της απαιδευσίας μου-τα λεφτά μου θα τα τρώω με Τσέχες, σε ουίσκι, παϊδάκια και θα περνάω τον καιρό μου με πρωινή μελέτη κουτσομπολίστικων εκπομπών, σιγά μην σπαταλήσω 20 ευρώ σε βιβλία, τόσο κάνει μια… φιάλη)Οι δάσκαλοι περιέφεραν την ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΟΛΟΓΙΚΗ, κυρίως, ανεπάρκεια τους: πολλά λόγια, λίγη ουσία, δύσκολες λέξεις, να βγαίνει το μεροκάματο…Οι απλοί δημοσιογράφοι είχαν το ίδιο κακό με τους «απλούς» υπαλλήλους σούπερ μάρκετ: πολύ λίγο νοιάζονταν να προσφέρουν συνειδητά, ποιοτική εργασία. Το βράδυ περίμενε η ταβέρνα…Οι καλοί Έλληνες δυσφημίστηκαν όσο δεν έπρεπε με λέξεις βγαλμένες από τα κόμματα των αμαθών και ημιμαθών της «μεταπολίτευσης»: ήταν «κουλτουριάρηδες», ανίκανοι να βγάλουν «έξυπνο χρήμα» (αλήθεια βγήκε από την φυλακή αυτός που πρωτοέφερε τον …βλακώδη όρο ή ακόμη;), ήταν «ρομαντικοί», « δεν ήταν ικανοί για μπίζνες», ήταν «κολλημένοι…»Όπως έλεγε ο αείμνηστος Αντρέας Λεντάκης, ας μην δίνουμε εύκολα άλλοθι στο «λαό»: βολευόταν και με Βενιζέλο και με Μεταξά, και με Μεταξά και με το ΕΑΜ, με Παπανδρέου, Πλαστήρα, με Παπάγο, με Καραμανλή, με Παπανδρέου, με αποστάτες, με Παπαδόπουλο, με αντιστασιακούς, με ό,τι του καθόταν κάθε φορά! Τον «εκμεταλλεύονταν» μόνον όλοι αυτοί ή και μεγάλο μέρος της «λαότητας» εκμεταλλευόταν καταστάσεις και περιστάσεις;ΕΣΤΩ ΤΩΡΑ,