Το ποθούμενο

……Ο Δίας θα αφανίσει κι αυτό το γένος των λαλούμενων ανθρώπων, όταν φτάσουν  να έχουν γκρίζους κροτάφους στη γέννησή τους. Ούτε ο πατέρας θα είναι σαν τα παιδιά του, ούτε τα παιδιά σαν τον πατέρα τους, ούτε ο ξένος σαν το φιλοξενητή του, ούτε ο σύντροφος σαν το σύντροφο, ούτε ο αδερφός θα είναι φίλος όπως πριν.Και μόλις θα γερνάνε οι γονιοί, δε θα τους τιμάνε, και θα τους κατηγορούν βρίζοντάς τους με βαριά λόγια οι άθλιοι, που δεν ξέρουν ούτε των θεών το φόβο, κι ούτε στους γέρους γονιούς τους όσα αυτοί τους ανάθρεψαν, θ΄ανταποδίδουν. Το δικό τους βιος στο χέρι τους, κι ο ένας θα λεηλατεί την πόλη του άλλου. Και καμιά χάρη δε θα΄ναι για τον τηρητή του όρκου του και για το δίκαιο ούτε για το καλό, και πιο πολύ όποιον κάνει το κακό και το άδικο θα τιμήσουν, και το δίκιο θα΄ναι στα χέρια, και σεβασμός δε θα υπάρχει, και θα βλάφτει ο κακός τον καλύτερο άντρα ρίχνοντάς του στρεβλά λόγια, και γι αυτά θα ορκίζεται. Κι ο φθόνος όλους τους άθλιους ανθρώπους παράφωνος, κακόχαρος θ΄ακολουθεί, κακόμορφος.Και τότε πια στον Όλυμπο απ΄την πλατύδρομη γη με τ΄άσπρα τους πέπλα σκεπάζοντας την ωραία μορφή τους στο φύλο των αθάνατων θα πάνε, εγκαταλείποντας τους ανθρώπους η Αιδώ και η Νέμεση, και θα μείνουν τα πικρά βάσανα στους θνητούς ανθρώπους, κι αμπόδισμα απ΄το κακό δε θα υπάρχει.                                                                                               Ησίοδος, ’’Έργα και Ημέραι’’.Πόσο επίκαιρα μοιάζουν τα λόγια του Ησιόδου, τώρα που το παράλογο βαφτίστηκε, λογικό, το τέλμα λέγεται ανάπτυξη και το ανήθικο, ορθό και ηθικό. Άλογοι λόγοι περιτρέχουν την ατμόσφαιρα, παράξενοι σαν τα ξέφτια των νεφών στον ουρανό, που κι αυτά δεν φαίνονται πια φυσικά, αλλά αφύσικα, κατασκευασμένα, λες και η αποστολή τους δεν είναι να βρέξουν τον ευπρόσδεκτο υετό, να ποτίσει την γη, αλλά για να σπείρουν την αρρώστια και την απάθεια.Αφύσικοι κυκλώνες και τυφώνες, σαν φτιαγμένοι στο εργαστήριο κάποιου παράφρονα, που θέλει να προκαλέσει σοκ και δέος στο ανθρώπινο κοπάδι, να το τιθασεύσει και να το ποδηγετήσει, να το καταστρέψει και να το αφανίσει.Όλα μοιάζουν σαν να έχουν συμμαχήσει ο Τυφωέας και ο Σεθ, η Τισιφόνη και η Αελλώ, παίζοντας πεσσούς, με έπαθλο τον Άνθρωπο.Κάθε γειτονιά του κόσμου δέχεται πλήγματα, είτε πολεμικά και εξεγέρσεις, ή οικονομικά, ή από φυσικά(;) φαινόμενα, τσουνάμι, σεισμοί, τυφώνες κ.λπ.Ο δικός μας μικρόκοσμος δέχεται οικονομικό πόλεμο, που λόγω της αβελτηρίας των πολιτικών ταγών, φαίνεται προς το παρόν ανίκητος, με κίνδυνο και άλλων εθνικών απωλειών. Η χρόνια αμεριμνησία και ανοχή του λαού, η ηθελημένη άγνοιά του, μαζί με την εσκεμμένη ανικανότητα των  εξωμοτών πολιτικών , επιτείνει το πρόβλημα.Ευρισκόμενοι μέσα στα υπαίθρια λευκά κελιά μας, με τα κάγκελα τριγύρω μας-μετάλλινα δακτυλίδια-, να κοσμούν πια τις πλατείες μας, στις παρελάσεις, προσπαθούν να μας κάνουννα συνηθίσουμε αυτόν τον τρομακτικό στολισμό των πόλεών μας. Άραγε στις γιορτές των Χριστουγέννων που ο κόσμος θα είναι στους δρόμους-φέτος όχι για χαρούμενα ψώνια- αντί για δέντρα, θ