Θ. Κολοκοτρώνης: Το τέλειο στοιχείο της γνώσης του αντιπάλου

Έχει τεράστιο ενδιαφέρον κανείς να διαβάσει την βιογραφία του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη…

Όπως αναφέρεται και στο wikipedia.org από όπου είναι και η πηγή της βιογραφίας ότι ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης στην μάχη της Τριπολιτσάς που συμμετείχε είχαν σφαγιασθεί 40.000 τούρκοι και εβραίοι …. ( στην βιογραφία αναφέρει ότι ήταν άμαχοι οι τούρκοι και οι εβραίοι αλλά θέλω να έχω τις αμφισβητήσεις μου διότι θα ήτο αδύνατον

Το ότι σφαγιάστηκαν Τούρκοι, όπως γράφει το molonlabe.blog,  το καταλαβαίνουμε καθώς υπήρχε ο πόλεμος κατά των Τούρκων του Σουλτάνου αλλά τίθεται το ερώτημα γιατί σφάζουν μαζί με τους Τούρκους και τους Εβραίους ;

1. Ήταν συνεργάτες Τούρκοι και οι Εβραίοι κατά την διάρκεια της Τουρκοκρατίας ;

2. Συμμετείχαν και οι εβραίοι στις σφαγές των Ελλήνων μαζί με τους Τούρκους ;

3. Ποια εγκλήματα διέπραξαν οι εβραίοι κατά την τουρκοκρατία εις βάρος των Ελλήνων, και είχαν τόσο μεγάλο θυμό οι Έλληνες που τους εκδικήθηκαν ;

4. Μετά την απελευθέρωση της Ελλάδος μέχρι και σήμερα διατηρείται το οθωμανικό υποθηκοφυλακείο βάση του οποίου οι εβραίοι και οι εκκλησία είναι ιδιοκτήτες τεράστιας ακίνητης περιουσίας. Ποια είναι η καταγωγή και προϊόν αυτής της περιουσίας των εβραίων μήπως είναι προϊόν εγκλημάτων εις βάρος των Ελλήνων ;

Αλλά σημαντικότερος είναι και ο τρόπος μάχης του Κολοκοτρώνη καθώς έχει ολιγάριθμο στρατό, και χτυπά τον αντίπαλο κλέφτικά.

Αυτή είναι η τακτική που πρέπει να εφαρμόζουμε και σήμερα στον αντίπαλο που είναι πολυδύναμος

Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης (3 Απριλίου 1770 – 4 Φεβρουαρίου 1843) ήταν Κλέφτης, πολιτικός στην Ελλάδα και καπετάνιος και στρατηγός της Επανάστασης του 1821. Γνωστός και ως Γέρος του Μοριά.

Γεννήθηκε στο Ραμαβούνι της Μεσσηνίας, καταγόταν από το Λιμποβίσι και πέρασε τα παιδικά του χρόνια στην Αλωνίσταινα της Αρκαδίας που ήταν τόπος καταγωγής της μητέρας του, Ζαμπίας Κωτσάκη (εκεί κατέφυγαν οι δυο τους, μετά το θάνατο του πατέρα). Ο πατέρας του Θεόδωρου, Κωνσταντής Κολοκοτρώνης, πήρε μέρος στην ένοπλη εξέγερση που υποκινήθηκε από την Αικατερίνη Β’ της Ρωσίας το 1770, και σκοτώθηκε σε συγκρούσεις μαζί με δύο αδελφούς του από τους Τούρκους. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης εισχώρησε στα σώματα των Κλεφτών της Πελοποννήσου και στα 15 του έγινε καπετάνιος. Έχοντας αποκτήσει πείρα και στη θάλασσα ως κουρσάρος, το 1805 πήρε μέρος στις ναυτικές επιχειρήσεις του ρωσικού στόλου κατά το ρωσοτουρκικό πόλεμο. Τον Ιανουάριο του 1806 και ενώ βρισκόταν στην Πελοπόννησο βγήκε διάταγμα δίωξής του. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να ακολουθήσει πολύμηνη περιπετιώδης και δραματική καταδίωξη του από τους Τούρκους σε πολλά χωριά και πόλεις της Πελοποννήσου. Κατάφερε – μαχόμενος – να διαφύγει τελικά με πλοιάριο, φεύγοντας από περιοχή στα ανατολικά του Λακωνικού κόλπου και περνώντας στα Ρωσοκρατούμενα Κύθηρα με ενδιάμεση στάση στην Ελαφόνησο λόγω κακοκαιρίας. Από το 1810 υπηρέτησε στο ελληνικό στρατιωτικό σώμα του αγγλικού στρατού στη Ζάκυνθο, και τιμήθηκε μ