Τεραστίων διαστάσεων σκάνδαλο και Μαζικά Μέσα Ενημέρωσης και διαπλοκή

Δεν πειράζει που σας τα έφαγαν οι τράπεζες. Δεν πειράζει που ο Ελληνισμός κλονίζεται από την προδοσία των τραπεζιτών. Δεν πειράζει που πεινάτε. Θα σας ταΐσουμε μία κεντροδεξιά για να χορτάσετε…

Κύριο άρθρο Εθνικού Κήρυκα Νέας Υόρκης

10.12.2012

Τεραστίων διαστάσεων σκάνδαλο

Η πιο παρήγορη είδηση μέσα στην μελαγχολία της νέας εποχής της αναγκαστικής μνημονιακής λιτότητας που επιβάλλει η τρόικα στην Κύπρο,

λόγω της προσφυγής στο Μηχανισμό Στήριξης, είναι ότι έχουν εντοπιστεί επιτέλους στοιχεία για τους βασικούς υπεύθυνους της οικονομικής καταστροφής. Αυτά τα στοιχεία, σύμφωνα με τις πληροφορίες, περισυνέλλεξε ο διεθνής οίκος «Alvarez and Marsal» που ανέλαβε να διερευνήσει το μεγάλο σκάνδαλο της χρεοκοπίας των δύο μεγάλων κυπριακών τραπεζών, αφορούν μεγαλοτραπεζίτες και έχουν τεθεί υπόψιν του Γενικού Εισαγγελέα της Κυπριακής Δημοκρατίας, ο οποίος αφού τα μελετήσει αναμένεται ότι θα προχωρήσει σε άσκηση ποινικών διώξεων.

Το σκάνδαλο με την Marfin – Λαϊκή και την Τράπεζα Κύπρου είναι τεραστίων διαστάσεων, πρωτοφανές και ασύλληπτο.

Υπολογίζεται, στη βάση έρευνας που έκανε άλλος επίσης εξειδικευμένος διεθνής οίκος, η εταιρεία PIMCO, ότι η «τρύπα» που δημιουργήθηκε στις δύο εμπορικές τράπεζες αγγίζει τα δέκα δισεκατομμύρια ευρώ, ποσό που υπερβαίνει το ήμισυ του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος της Κύπρου!

Δέκα χιλιάδες εκατομμύρια ευρώ, είναι αυτά, που για τα μεγέθη της Κύπρου αντιστοιχούν σε 20.000 περίπου ευρώ για τον κάθε πολίτη, αποτελούν καταθέσεις και επενδύσεις ανυποψίαστων πελατών τους και έχουν εξαφανιστεί μέσα σε 3 με 4 χρόνια από αλόγιστες πράξεις και αποφάσεις που έλαβαν γι’ αυτούς κάποιοι συγκεκριμένοι κύριοι που διοικούσαν τις δύο τράπεζες. Μόνο με την αγορά των ελληνικών ομολόγων, τα οποία έσπευσαν να προμηθευτούν όταν τα ξεφορτώνονταν οι Γερμανοί και άλλοι Ευρωπαίοι, προσδοκώντας προφανώς σε εύκολο κέρδος, χάθηκαν 4 δισ. ευρώ όταν επήλθε το «κούρεμα» του ελληνικού χρέους.

Συνεπώς, αυτοί οι μεγαλοτραπεζίτες που ακόμα και μέσα στην καρδιά της κρίσης η κύρια τους φροντίδα ήταν να πολλαπλασιάζουν τους μισθούς και τα «μπόνους» τους, αλλά και οι έχοντες την ευθύνη της εποπτείας του χρηματοπιστωτικού συστήματος της νήσου και που ενέχονται σε οικονομικά εγκλήματα τα οποία έχουν αντίκτυπο σε όλο τον κυπριακό πληθυσμό, δεν θα πρέπει να διαφύγουν ατιμώρητοι.

Αυτό είναι, όμως, το ένα σκέλος που αφορά στις ποινικές ευθύνες και ελπίζουμε ότι θα καταλογιστούν. Εξίσου σοβαρές για την κυπριακή χρεοκοπία είναι όμως και οι πολιτικές ευθύνες.

Η ανακεφαλαιοποίηση των κυπριακών τραπεζών, που ήταν και η κύρια αιτία για την προσφυγή στο Μηχανισμό Στήριξης, μπορούσε να τύχει διαφορετικών χειρισμών από το κυπριακό κράτος, όπως έγινε με τις ισπανικές τράπεζες, ώστε αυτό το δυσβάστακτο κόστος των 10 δισ. να μην φορτωθεί στις πλάτες των Κύπριων φορολογουμένων που δεν έχουν φταίξει σε τίποτα. Γιατί, δηλαδή, οι πολίτες να πληρώνουν για δεκαετίες για να καλύψουν ελλείμματα των ιδιωτικών εμπορικών τραπεζών; Πό