ΤΑ ΕΠΕΙΣΟΔΙΑ ΚΑΙ Ο ΑΙΣΩΠΟΣ

Γράφει ο ΝΙΚΟΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΓΛΟΥ

neleftheroglou@dimokratianews.gr

Από Κυριακή σε Κυριακή παρακολουθούμε άναυδοι τα (άλλα) κόλπα μιας γκρίζας παραπληροφόρησης που κάνει ακόμη και τα παραμύθια του Αισώπου να μοιάζουν με αλήθειες. Από τη μια μας φλόμωσαν με λίστες και λήσταρχους και από την άλλη με πραξικοπήματα… πιτζάμας, που μόνο ως ανέκδοτο μπορούν να αναγνωστούν. Εξακολουθούν να περνούν τον ελληνικό λαό για σιτιζόμενο με… κουτόχορτα, αλλά μάλλον πλανώνται πλάνην οικτράν.

Οι πολίτες είναι τόσο υποψιασμένοι όσο δεν φαντάζονται. Και αν δεν το συνειδητοποιήσουν άπαντες, θα βρεθούν οι κυβερνώντες προ εκπλήξεως. Γι’ αυτό καλό θα είναι οι διάφοροι που τροφοδοτούν με φαιά ουσία διάφορα παράκεντρα να σοβαρευτούν και να μαζευτούν, διότι όποιος σκάβει τον λάκκο του άλλου ως γνωστόν πέφτει -πρώτος- ο ίδιος μέσα. Κάποιοι… φωστήρες της παραπληροφόρησης -και δεν αναφέρομαι στους δημοσιογράφους που κάνουν τη δουλειά τους για την οποία κρίνονται, αλλά στους παιχνιδίζοντες με κοστουμάτη περιβολή- να σταματήσουν τα άλλα κόλπα τώρα που είναι ακόμη νωρίς. Ας σταματήσουν να πιπιλάνε σε κάθε ευκαιρία την καραμέλα που είναι χρησιμοποιημένη από τους προηγούμενους. Ιδιες λέξεις, ίδιες φράσεις από άλλα πρόσωπα απλώς δεν πείθουν κανέναν. Τα προβλήματα της κοινωνίας είναι άλλα. Η… πρόβα εμφυλίου που έγινε την Κυριακή το βράδυ με τα επεισόδια στον Αγιο Παντελεήμονα, στα Εξάρχεια και στην πλατεία Αμερικής, όπου οι πολίτες πήραν τα… ρόπαλα, είναι ενδεικτικά του τι θα γίνει αν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση. Την ίδια ώρα οι αυτοκτονίες ανθρώπων πέφτουν σαν το… χαλάζι, και όσο και αν κάποιοι έχουν πάθει ανοσία δείχνουν την απελπισία και την κατακραυγή που υπάρχουν στην κοινωνία. Μια βόλτα στις εφορίες χθες θα έδινε στο γκουβέρνο μια αίσθηση όχι μόνο για την εικόνα που έχουν οι πολίτες για όσα γίνονται αλλά και γιατί έρχεται η έκρηξη οργής που είναι θέμα χρόνου, αν το πλοίο δεν στρίψει και δεν αλλάξει πορεία.

Τα προβλήματα των πολιτών είναι ουσιαστικά. Είναι η φτώχεια και η ανεργία. Είναι τα μέτρα που θα έρθουν και πονάνε τους πάντες. Είναι τα λουκέτα που συνεχίζονται το ένα πίσω από το άλλο. Είναι ο χειμώνας που έρχεται και η απόγνωσή τους μεγαλώνει. Κανείς δεν βλέπει φως στο… τούνελ και όλα φαντάζουν μαύρα και άραχνα. Και είναι. Η κοινωνία χρειάζεται ένα δημιουργικό σοκ, ώστε να μπορέσει να γεννηθεί και πάλι η ελπίδα. Ο καπετάνιος του πλοίου που λέγεται «Ελλάς» οφείλει στον Αίσωπο να κρατήσει τις διδαχές του. Τους παραμυθάδες, αν δεν μπορεί να τους ρίξει στη θάλασσα, ας τους κλείσει στο μπαλαούρο. Οπως και τους βρικόλακες της τρόικας, που συνεχίζουν να ζητάνε κάθε μέρα όλο και περισσότερο αίμα, και όσους από την κυβέρνηση ονειρεύονται ότι την επόμενη ημέρα θα έχουν βρει θέση σε πόστα που θα τους έχουν κρατήσει οι δάνειες δυνάμεις. Τα παραμύθια διάσωσης έληξαν όταν έβαλαν στη λέμβο τους εκπροσώπους του «Τιτανικού». Οπότε μην ελπίζουν ότι αυτή τη φορά θα διασωθούν…