Συνέντευξη: Ο σημαιοφόρος της Ελληνικής Ομάδας στην Ολυμπιάδα, Αλέξανδρος Νικολαϊδης

17:32 25/7/2012 - Πηγή: Olympia

Ο σημαιοφόρος της ελληνικής ομάδας στην Ολυμπιάδα 2012 και δύο φορές αργυρός Ολυμπιονίκης, επιμένει για το χρυσό.
Τι είναι αυτό που σε κάνει να επιμένεις ακόμα να αγωνίζεσαι παρά τις μεγάλες διακρίσεις που έχεις ήδη πετύχει;
Η απώλεια αυτού που πάντα ήθελα περισσότερο στην καριέρα μου και εξακολουθώ να θέλω, να χρηστώ χρυσός Ολυμπιονίκης. Όταν έχω ήδη πετύχει δύο αργυρά σε δύο συνεχείς Ολυμπιάδες, αυτός είναι ο σκοπός μου. Η κινητήρια δύναμη.
Η ηλικία σου δεν αποτρέπει μια τέτοια επιδίωξη ή το ισοφαρίζει η ωριμότητα σου ως αθλητής ;
Η ηλικία έχει πλεονεκτήματα

και μειονεκτήματα. Ένα μειονέκτημα είναι ότι η κατάσταση του σώματος, και δεν εννοώ την μέρα των αγώνων που δεν υπάρχει διαφορά, που απαιτεί μικρότερο όγκο προπονήσεων. Το πρόβλημα της μεγάλης ηλικίας είναι ότι το σώμα κουράζεται πιο εύκολα και ξεκουράζεται πιο δύσκολα. Το θετικό, ότι κερδίζεις πάρα πολλά από την πείρα, τα 8 – 12 χρόνια Ολυμπιακών συμμετοχών που κουβαλάω προσωπικά. Βλέπω πολύ διαφορετικά την κατάσταση του κάθε αγώνα κι έχω την ωριμότητα να αντιμετωπίσω καταστάσεις στις οποίες έχω ξαναβρεθεί και τις οποίες έχω δαμάσει ψυχολογικά και δε με φοβίζουν. Οπότε, θα έλεγα ότι είναι πιο πολλά τα πλεονεκτήματα.

Τι είναι αυτό που σου προσφέρει το τάε κβο ντο πέρα από το αγωνιστικό κομμάτι; Μια εσωτερική πειθαρχία και στάση ζωής;
Οπωσδήποτε απαιτεί πειθαρχία, σεβασμό στον δάσκαλο, καταρχάς σεβασμό απέναντι στον αντίπαλο. Ασχέτως του ότι είναι δυνατά τα χτυπήματα δεν προσπαθούμε να σκοτώσουμε ο ένας τον άλλον, αλλά να κερδίσουμε. Από κει και πέρα εγώ είναι κάτι που έμαθα να κάνω με το που έμαθα και να περπατάω. Μεγάλωσα μέσα στο γυμναστήριο του πατέρα μου και πρώτου μου δασκάλου και προπονούμε από τριών χρονών. Είναι αυτονόητο να περιλαμβάνεται το τάε κβο ντο στην καθημερινότητα μου και δεν ξέρω τι θα γίνει όταν σταματήσω. Δε ξέρω αν θα μπορώ να διαχειριστώ την κατάσταση μου.

Προερχόμενο το άθλημα σου από έναν ασιατικό πολιτισμό, ξέρεις αν υπάρχει άλλο άθλημα που να απαιτεί ανάλογη εσωτερική και σωματική αφοσίωση ;
Όλα τα αθλήματα, ιδίως τα ατομικά, χρειάζονται απόλυτη αφοσίωση. Δεν μπορώ να πω ότι το δικό μας ξεχωρίζει και υπερτερεί έναντι άλλων. Και ο στίβος είναι μοναχικό άθλημα και θέλει αφοσίωση, όπως και η πυγμαχία και η πάλη, επίσης και όλα σχεδόν τα ομαδικά, αν και τα ατομικά είναι από ψυχολογικής άποψης, σκληρά αθλήματα.

Θυμόμαστε ακόμα την τελευταία βραδιά της Ολυμπιάδας της Αθήνας, όπου ήταν ο τελικός σου και παρόλη την πικρία σου που βγήκες δεύτερος, αγκάλιασες τον αντίπαλο σου. Αυτό είναι το άθλημα ή ο χαρακτήρας σου;
Είναι κατ’ αρχάς ο δικός μου χαρακτήρας. Παρόλο που με πόνεσε πάρα πολύ να χάσω μες στη χώρα μου, είχα υποχρέωση να μην χαλάσω όποια χαρά θα μου έμενε με μια άσχημη συμπεριφορά, που ο αντίπαλος μου δεν άξιζε. Έπρεπε να είμαι σωστός απέναντι του. Αλλά οι αθλητές ενός επιπέδου και πάνω, έχουμε αντιληφθεί τη σχέση που πρέπει να υπάρχει ανάμεσα μας. Προσωπικά, διατηρώ πολύ καλές φιλίες ακόμα και με αντιπάλους μου

Διαβάστε ολόκληρο το άρθρο >>

Keywords