Στην Ελλάδα της κατοχής το 2 είναι μεγαλύτερο από το 15!

Τα τελευταία χρόνια στην χώρα μας ζούμε έντονα την απαξίωση και διαστρέβλωση των εννοιών. Χρησιμοποιήθηκαν κατά κόρον λέξεις για να καλύψουν και να δικαιολογήσουν ενέργειες εκ διαμέτρου αντίθετες με αυτές πού υποτίθεται υποδήλωναν οι συγκεκριμένες λέξεις. Χρησιμοποιήθηκε η λέξη πατριωτισμός αντί του ενδοτισμού, η θυσία αντί της δολοφονίας, το καθήκον αντί του δωσιλογισμού, ο ρεαλισμός αντί της υποταγής, η υπερηφάνεια αντί της δουλοπρεπείας, η δημοκρατία αντί της δικτατορίας, η ενημέρωση αντί της τρομοκρατίας κοκ. Τα παραδείγματα αμέτρητα.

Φαίνεται

όμως ότι μετά την κατακρεούργηση των λέξεων, σειρά έχουν οι αριθμοί. Στην προσπάθεια τους να παρουσιάσουν το άσπρο μαύρο, οι δυνάμεις κατοχής δεν διστάζουν να διαλύσουν ακόμα και την …προπαίδεια!

Το κύριο επιχείρημα το οποίο αναμασάνε διαρκώς είναι ότι σε περίπτωση καταγγελίας του μνημονίου ή της δανειακής συμβάσεως θα διακοπεί η χρηματοδότηση με αποτέλεσμα να μην μπορούν να πληρωθούν οι μισθοί και οι συντάξεις.

Είναι απίστευτο το θράσος τους αφού στην παραπάνω φράση υπάρχουν 3 ασύστολα ψεύδη.

Πρώτον δεν είναι δυνατόν να καταγγελθεί το μνημόνιο. Το μνημόνιο είναι ένας νόμος ο οποίος μπορεί πολύ απλά να καταργηθεί και να αντικατασταθεί από κάποιον άλλο.

Δεύτερον, μπερδεύουν συνεχώς εσκεμμένα το μνημόνιο με την δανειακή σύμβαση. Να θυμίσουμε ότι η πρώτη δανειακή δεν ήρθε ποτέ στην Βουλή για κύρωση ενώ η δεύτερη δανειακή σύμβαση ψηφίστηκε μεν ως σχέδιο, δεν ήρθε όμως ούτε αυτή ποτέ στην Βουλή για κύρωση μετά την υπογραφή της όπως θα έπρεπε.

Είναι λοιπόν αδύνατον να καταγγείλεις κάτι το οποίο δεν υφίσταται.

Τρίτον, ας υποθέσουμε ότι η κατάργηση του μνημονίου οδηγεί στην διακοπή της χρηματοδοτήσεως. Ας προσπεράσουμε ελαφρά τί καρδία το γεγονός ότι διακοπή χρηματοδοτήσεως σημαίνει ότι οι τράπεζες των δανειστών μας θα σταματήσουν να χρηματοδοτούνται (σχεδόν όλη η χρηματοδότηση σε αυτές καταλήγει και όχι για τις εσωτερικές μας ανάγκες), ας προσπεράσουμε το γεγονός ότι το υπό κατάρρευση ευρωπαϊκό τραπεζικό σύστημα θα αντέξει τους βαναύσους αυτούς κραδασμούς, ότι τα spreads χωρών όπως η Ισπανία και Ιταλία δεν θα απογειωθούν, ότι το ευρώ δεν θα καταρρεύσει εν μία νυχτί, και ότι τέλος πάντων δεν θα ανοίξει μύτη.

Ύστερα λοιπόν από αυτές τις ‘ρεαλιστικές’ υποθέσεις ας θεωρήσουμε ότι πράγματι η χρηματοδότηση διακόπτεται βιαίως. Στην περίπτωση αυτή είναι προφανές ότι σταματάμε να εξυπηρετούμε το χρέος μας και προσπαθούμε να τα βγάλουμε πέρα στηριζόμενοι αποκλειστικά στις δικές μας δυνάμεις.

Πόσο όμως είναι το πρωτογενές έλλειμα πού ακόμη και οι δυνάμεις κατοχής παραδέχονται; Δύο δις. Μας λείπουν δηλαδή δύο δις όχι για να πληρώσουμε μισθούς και συντάξεις, αλλά για να καλυφθούν όλες οι δαπάνες του κράτους ήτοι παιδεία, νοσοκομεία, στρατός, μισθοί, συντάξεις κλπ.

Τι θα γίνει αντίθετα στην περίπτωση πού εκλεγεί η ΝΔ και συνεχιστεί η εφαρμογή του μνημονίου; Η χρηματοδότηση θα συνεχιστεί αλλά θα πρέπει να κάνουμε άμεσα περικοπές 15 δις. Με άλλα λόγια είναι πιο εύκολ