Σταμάτης Σπανουδάκης: «Σήμερα τον Ρήγα Φερ ραίο θα τον ταμπέλωναν φασίστα, ακροδεξιό ή γραφικό…»

Συνέντευξη στον Θεόδωρο – Νεκτάριο Ζούμπο για το pentapostagma.gr

Ο Σταμάτης Σπανουδάκης είναι πασίγνωστος όχι για αυτά που λέει, αλλά για αυτά που συνθέτει, τις μαγευτικές μουσικές που σε ταξιδεύουν άλλοτε στο παρελθόν κι άλλοτε στο μέλλον. Οι μελωδίες του σε βγάζουν από την γκρίζα πραγματικότητα και σε ανυψώνουν, καθώς είναι γεμάτες από Χριστό κι Ελλάδα όπως δηλώνει κι ο ίδιος. Ο διάσημος και ταλαντούχος μουσικοσυνθέτης είχε την καλοσύνη να κάνει ένα διάλειμμα από την καλλιτεχνική δημιουργία

του και να μας απαντήσει στις ερωτήσεις μας, μέσα από τις οποίες γνωρίζουμε τον πολιτικοποιημένο άνθρωπο πίσω από την μουσική.

α) Ποια είναι η πηγή έμπνευσης σου; Πως μπορείς και πηγαίνεις την μουσική σου σε ένα ανώτερο επίπεδο, ονειρικό την στιγμή που περιτριγύριζεσαι -όπως κι όλοι μας- από μια μίζερη πραγματικότητα;

Είναι τόσο απλό και τόσο εύκολο, αν κοιτάς αυτά πού ποτέ δεν πεθαίνουν. Που ποτέ δεν σε προδίδουν. Όπου ο θησαυρός σου, εκεί κι εσύ να τον φυλάς. Εκεί και η ψυχή, αλλά και η έμπνευση σου. Εγώ βρίσκω αυτήν την άλλη, ονειρική, παιδική και παραδεισένια διάσταση στον Χριστό, στους Αγγέλους Του, σ’ αυτά πού ακόμα λέει και στην αιώνια αγαπημένη. Την μητέρα Ελλάδα. Τού πρίν, τού τώρα και τού μέλλοντος. Η μιζέρια, η φτώχεια, οι δυσκολίες, ο πόνος και ο θάνατος τελικά είναι ήδη νικημένοι και ασήμαντοι εχθροί. Φτάνει να το πιστέψεις.

β) Ποια είναι, κατά την γνώμη σου, η κύρια αιτία της οικονομικοκοινωνικής κατάρρευσης της χώρας; Φταίνε μόνο οι πολιτικοί ηγέτες;

Ένα σπιτικό, πέφτει έξω, όταν το ατρόγυνο παύει να είναι ενωμένο. Και αρχίζει να κοιτάει, ο καθένας τον εαυτό του. Αυτό προηγείται της καταρεύσεως και της φτώχειας. Χάσαμε λοιπόν σαν Έλληνες, τούς στόχους μας, την αγάπη μεταξύ μας και κυρίως την αγάπη και τό σέβας σ’ αυτό πού πάντα ήμασταν. Παλληκάρια, φιλότιμοι, πιστοί και αρκούντως ” τρελλοί”, για να τα βάζουμε με πολύ δυνατώτερους μας. Εν ολίγοις ανταλλάξαμε την “ιερή τρέλλα” της ορθοδοξίας, με την λογική και τόν καθωσπρεπισμό τών καθολικών και προτεσταντών συν – ευρωπαίων μας. Είναι αδύνατον γι’ αυτούς να αντιληφθούν την ελευθερία τού Ελληνα και την διαφορετικότητα του. Η λογική, μόνη της είναι πολύ κακός σύμβουλος. Η τρέλλα, το θαύμα, το άπιαστο όνειρο είναι η δική μας πραγματική πατρίδα.


γ) Μπορούν οι ερχόμενες εκλογές να μας βγάλουν από το αδιέξοδο; Είναι γνωστή η ενασχόλησή σου με την πολιτική, όταν στήριξες τον Κώστα Καραμανλή. Τι θα συνιστούσες στους Έλληνες να ψηφίσουν ή κυρίως να μην ψηφίσουν;

Τό “αδιέξοδο” δεν είναι πολιτικό, παρά μόνον κατά τό εφήμερο και δημοσιογραφικό φαίνεσθαι. Είναι απόλυτα πνευματικό και χρήζει εξομολογήσεως, συγνώμης και αλλαγής νοοτροπίας. Κανείς πολιτικός δεν μπορεί να το κάνει αυτό, παρά μόνον με τό παράδειγμα του. Δηλαδή ο καλός πολιτικός σήμερα, θα έπρεπε να ανέβει σε σταυρό, όχι σε καρέκλα. Καί να φορέσει ακάνθινο στεφάνι, όχι ρεπούμπλικα. Συνιστώ να ψηφίσουν ανθρώπους που, δεν έχουν μπεί ποτέ στην Βουλή, δεν είχαν ποτέ αξιώματα και μιλάνε για Χριστό