Σοβαροί κίνδυνοι ασφάλειας σε κτίριο Ραδιοφωνικού Σταθμού της Εκκλησίας;

Καταγγελία αναγνώστη

Σημαντικό κίνδυνο τόσο σωματικό όσο και νομικό έχει η απόφαση της Διεύθυνσης
του ραδιοφωνικού σταθμού της Εκκλησίας της Ελλάδος να μεταφέρει τις
εγκαταστάσεις του ραδιοφωνικού σταθμού σε κτίριο στην οδό Αθηνάς, λίγο κάτω
από την Ομόνοια. Τόσο οι εργαζόμενοι όσο και η Ιερά Σύνοδος δεν φαίνεται να
συνειδητοποιούν τους κινδύνους στους οποίους μπαίνουν με ευθύνη της διεύθυνσης
του σταθμού.

Σε μία περίοδο οικονομικής κρίσης, που η Διεύθυνση του ραδιοφωνικού σταθμού

ζητά επίμονα από τους εργαζόμενους να δεχθούν μειώσεις αποδοχών σύμφωνα με τις
απαιτήσεις της Τρόικας, η ίδια Διεύθυνση κάνει μία μεγάλου κόστους μετακόμιση
χωρίς ουσιαστικό λόγο. Από τον καιρό που ο μακαριστός αρχιεπίσκοπος Σεραφείμ
υπήρξε οραματιστής και δημιουργός του ραδιοφωνικού σταθμού διέβλεψε ότι η
φυσική θέση του εκκλησιαστικού σταθμού είναι μέσα στα κτίρια της Αποστολικής
Διακονίας που στεγάζονται στην Μονή Πετράκη. Ώστε ο Σταθμός να είναι και
προστατευόμενος και εύκολα προσβάσιμος σε Αρχιερείς, ιερείς και ανθρώπους του
εκκλησιαστικού χώρου ως αναπόσπαστο στοιχείο της Εκκλησίας.

Το κτίριο, στο οποίο πρόκειται να μεταφερθούν οι εγκαταστάσεις και οι
εργαζόμενοι του σταθμού, θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια ακόμη και τη σωματική
ακεραιότητα των εργαζομένων. Στη γύρω περιοχή είναι γνωστό σε αρκετούς (αλλά
και σε παλιούς κατοίκους/ενοίκους στην περιοχή) ότι κατά πάσα πιθανότητα το
κτίριο δεν καλύπτει βασικές απαιτήσεις ασφαλείας, κυρίως σε περίπτωση
πυρκαγιάς, τόσο λόγω ουσιαστικής ανυπαρξίας εξόδου κινδύνου όσο και φυσικής
κατασκευής που δεν αναχαιτίζει την εξάπλωση της πυρκαγιάς. Επιπλέον η περιοχή
της οδού Αθηνάς είναι μια από τις περισσότερο επικίνδυνες περιοχές σε όλη την
Ελλάδα με πλήθος εμπόρων ναρκωτικών, σωματεμπόρων και κάθε είδους κακοποιών
στοιχείων. Το κτίριο (αν χρησιμοποιείται ως ραδιοφωνικός σταθμός της
Εκκλησίας) από μόνο του γίνεται στόχος, αλλά και όλοι οι εργαζόμενοι
δημοσιογράφοι, τεχνικοί, διοικητικοί υπάλληλοι, καλεσμένοι. Σε πολύ μεγάλο
βαθμό ιερωμένοι διέρχονται στους χώρους του σταθμού τόσο ως εργαζόμενοι –
συνεργάτες όσο και ως καλεσμένοι. Ένα από τα πρώτα ερωτηματικά που
δημιουργούνται είναι ποια σκοπιμότητα υπάρχει από την πλευρά της Διεύθυνσης
του σταθμού για τη μεταφορά σε μια τόσο επικίνδυνη περιοχή τόσο για τους
ίδιους τους εργαζόμενους και τους καλεσμένους όσο και για τον εξοπλισμό. Η
φύλαξη του χώρου (ανθρώπων και μηχανημάτων) δεν είναι εφικτή ουσιαστικά και θα
χρειαζόταν ισχυρή δύναμη ιδιωτικής εταιρείας ασφάλειας σε εικοσιτετράωρη βάση.
Δεν είναι γνωστό αν αυτούς τους κινδύνους τους γνωρίζουν οι εργαζόμενοι του
ραδιοφωνικού σταθμού ή αν βρεθούν προ τετελεσμένου γεγονότος. Μήπως είναι και
ένας τρόπος για να εξωθηθούν ορισμένοι από αυτούς σε παραίτηση; Λέμε, μήπως;

Πώς είναι δυνατόν ένας διευθυντής εκκλησιαστικού ραδιοφωνικού σταθμού (και
μάλιστα της Ιεράς Συνόδου