Πανεπιστήμιο στην Ηλεία : Αν όχι τώρα…πότε;

Του Αθανάσιου Κατσίμπελη*

Εκτός από τόπος ισχυρού διαχρονικού συμβολισμού και μοναδικού φυσικού κάλλους η Ηλεία ήταν από τα αρχαία χρόνια και τόπος του πνεύματος και του πολιτισμού. Κάτι που σήμερα παραμένει ακόμα το ζητούμενο. Στο εξωτερικό μπορεί να μην γνωρίζουν τη λέξη «Greece», ξέρουν όμως σίγουρα τις λέξεις «Olympia» και «Olympic games». Αν οποιαδήποτε άλλη χώρα είχε περιοχή στην επικράτειά της μόνο με αυτό το brand name είναι σίγουρο ότι θα την είχε κάνει ανεξάρτητο κρατίδιο και θα κυκλοφορούσε και δικό της νόμισμα για την περιοχή αυτή, εξαιτίας των κερδών που

Η Ηλεία με τα δυο της μυθικά ποτάμια, τον Αλφειό και τον Πηνείο, τα οποία ο Ηρακλής ένωσε για να καθαρίσει τους
κόπρους του Βασιλιά Αυγεία!!
Αυτή που την εποχή του Στράβωνα ονόμαζαν Ηλείαν, δηλαδή «την παραλιακή περιοχή που βρίσκεται μεταξύ των Αχαιών και Μεσσηνίων στο εσωτερικό δε φθάνει μέχρι τη Φολόη της Αρκαδίας…».

Σήμερα απομείναμε να ονομάζουμε Ηλεία έναν φτωχό νομό της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας ο οποίος παρά το γεγονός ότι διαθέτει τεράστιες δυνατότητες ανάπτυξης (πρωτογενή παραγωγή (γεωργία-κτηνοτροφία), φυσικούς πόρους, ιστορία και πολιτισμό) παραμένει ουραγός της παρακμασμένης Ελλάδας. Ένας νομός που περικλείεται από τρία Πανεπιστήμια –Πατρών, Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας- και ωστόσο σε αυτόν δεν έχει την έδρα της καμία Πανεπιστημιακή Σχολή!!

Αυτό συνέβη, γιατί όταν τα τρένα της ανάπτυξης περνούσαν κανένα δεν έκανε στάση ούτε τέρμα εδώ. Μείναμε για χρόνια μακριά από τα κέντρα λήψης των αποφάσεων, καθώς ο κομματισμός και η μιζέρια κατέστρεψαν κάθε προοπτική του τόπου Ο κάλλιστος αυτός τόπος μας, είχε την ατυχή έμπνευση να εμπιστευτεί τις τύχες του τα τελευταία χρόνια σε ένα ανίκανο, άτολμο και μοιραίο για τον τόπο μας πολιτικό προσωπικό που δεν μπόρεσε ή χειρότερα δεν ενδιαφέρθηκε να αξιοποιήσει την πεδιάδα, το νερό, τα λιμάνια, το φυσικό περιβάλλον και κυρίως τον πολιτισμό αυτού του γεμάτου χάρες τόπου!

Αυτά οφείλουμε να αξιοποιήσουμε έστω και τώρα, αν θέλουμε να ευημερήσουμε τα χρόνια μετά την σημερινή παρακμή που περνά η χώρα. Η Ηλεία μας δεν έχει ανάγκη το τσιμέντο…για να αναπτυχθεί. Επιβάλλεται να προστατευτεί απόλυτα το φυσικό της περιβάλλον και να επενδύσουμε στη Γεωργία, τον Τουρισμό Υψηλού Επιπέδου, την Παιδεία και τον Πολιτισμό.

Όπως άλλωστε πολύ σωστά είχε πει ο Ηλείος Βύρων Πολύδωρας στους συμφοιτητές του στο Ηarvard : «Eσείς μπορεί να διαβάζετε και να μιλάτε για τον τόπο μου, εγώ όμως μεγάλωσα στη φύση της Ολυμπίας και δεν είναι το ίδιο».

Η Αρχαία Ολυμπία θα μπορούσε να αποτελέσει το επίκεντρο της παγκόσμιας διανόησης με Πανεπιστημιακά ιδρύματα, ελληνικά και ξένα, που θα προσέλκυαν χιλιάδες καθηγητές και φοιτητές από όλο τον κόσμο. Αντ’ αυτού δεν κατέστη δυνατό να έχουμε ούτε μία πανεπιστημιακή σχολή στον τόπο μας, την πατρίδα του ιδρυτή του σκεπτικισμού Πύρρωνα, που είχε ακολουθήσει τον Μέγα Αλέξανδρο στα πέρατα της γης, του μαθητή του Σωκ