Πάμε για νέες εκλογές – Γιατί αποκλείεται κάθε σενάριο σχηματισμού κυβέρνησης

 

Ενώ συνεχίζονται οι προσπάθειες σχηματισμού κυβέρνησης με τη διαδικασία των διερευνητικών εντολών, γίνεται όλο και πιο ξεκάθαρο ότι αυτές δεν πρόκειται να αποδώσουν…με αποτέλεσμα η εκ νέου προσφυγή στις κάλπες να είναι αναπόφευκτη.

Η Νέα Δημοκρατία είναι πρώτο κόμμα, αλλά με πολύ χαμηλό ποσοστό (18,85%), και δεν διαθέτει συμμαχικές δυνάμεις στο κοινοβούλιο με τις οποίες θα μπορούσε να σχηματίσει κυβέρνηση, με δεδομένο ότι το μήνυμα της κάλπης ήταν μια ηχηρότατη καταδίκη της πολιτικής που εφαρμόστηκε μέχρι σήμερα και του κραταιού τις τελευταίες δεκαετίες πολιτικού συστήματος. Ακόμη και με το ΠΑΣΟΚ, με το οποίο συγκυβέρνησε στην κυβέρνηση Παπαδήμου, δεν διαθέτουν πλειοψηφία (έχουν μαζί 149 έδρες) και ως εκ τούτου κάθε τέτοια προσπάθεια είναι αδύνατον να καρποφορήσει. Άλλωστε δεν επιχειρείται καν.

Εκτός αυτού αν η ΝΔ επέλεγε στα αλήθεια να στηρίξει μια κυβέρνηση Τσίπρα αυτό θα σήμαινε ότι θα στήριζε μία πολιτική ριζικά αντίθετη της δικής της αφού ο ΣΥΡΙΖΑ ζητά την απόρριψη του Μνημονίου και την εξ αρχής επαναδιαπραγμάτευση σε άλλη βάση. Σε αυτή την περίπτωση, όπως καθένας μπορεί να αντιληφθεί, η ΝΔ θα διαλυόταν σε χίλια κομμάτια και η φιλοδοξία του κ. Σαμαρά να γίνει πρωθυπουργός θα πήγαιναν περίπατο. Αφού λοιπόν έπαιξε επικοινωνιακά ο πρόεδρος της ΝΔ με αυτό το ενδεχόμενο, καταστάλαξε στην φυσιολογική και αναμενόμενη θέση του κόμματός του. Πρωτοβουλία επανασυσπείρωσης της κεντροδεξιάς παράταξης και σκληρή επίθεση στον κ. Τσίπρα ότι θέλει να οδηγήσει εκτός ευρώ σε τριτοκοσμικούς δρόμους την Ελλάδα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ με την τεράστια δυναμική που του δίνει το 17 % ακολουθεί πιστά την δική του πολιτική Αυτό μπορεί θεωρητικά να γεμίζει τον κόσμο της αριστεράς με ελπίδες, αλλά ουσιαστικά δεν επιτρέπει την δυνατότητα δημιουργία κυβερνητικού σχήματος τουλάχιστον από αυτή τη Βουλή, αφού τα νούμερα δεν βγαίνουν. Και φυσικά δεν μπορεί να περιμένει κανείς ότι ο κ. Βενιζέλος θα αυτοαναιρεθεί αποδεχόμενος τον όρο να στείλει επιστολή με την οποία θα παίρνει πίσω την προηγούμενη υπογραφή του σχετικά με την τήρηση του Μνημονίου.

Το ΠΑΣΟΚ και ο κ. Βενιζέλος από την άλλη, μιλούν για επαναδιαπραγμάτευση του Μνημονίου, όπως και ο κ. Σαμαράς, εννοώντας φυσικά κάτι εντελώς διαφορετικό από αυτό που ζητάει ο κ. Τσίπρας. Διότι καθένας καταλαβαίνει ότι είναι άλλο η επαναδιαπραγμάτευση σε σημαντικά μεν αλλά όχι κυρίαρχα σημεία της Συμφωνίας και άλλο η απόρριψή της και η επαναδιαπραγμάτευση με δανειστές και Τρόϊκα εξ αρχής.

Γιατί συμβαίνει αυτό το επικοινωνιακό παιχνίδι; Γιατί απλούστατα κανείς δεν θέλει να πάρει την ευθύνη νέας προσφυγής στις κάλπες. Όλοι λοιπόν προσπαθούν να δείξουν πόσο πασχίζουν για τον σχηματισμό συγκυβέρνησης που θα βγάλει τη χώρα από το αδιέξοδο, ενώ όλοι γνωρίζουν ότι η νέα εκλογική αναμέτρηση είναι αναπόφευκτη και ο καθένας έχει διαφορετικό στόχο.

Ο κ. Σαμαράς ξέρει ότι αν χάσει έστω και 0,1 % επιπλέον, θα αντιμετωπίσει τεράστια εσωκομματικά προβλήματα αμφισβήτησης. Γνωρίζει παράλληλα ότι στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση θα