ΜΙΑ AKOMA ΘΛΙΒΕΡΗ ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ

Γράφει ο ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ Γ. ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΣ
ΤΑΞΙΑΡΧΟΣ ΠΟΛΕΜΙΚΗΣ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑΣ ε.α.

Ποιος είχε τόσο ισχυρή φαντασία να προβλέψει ότι θα συνέβαιναν τόσα πολλά τα τελευταία τρία χρόνια, τόσα πολλά και τόσο οδυνηρά για τη ζωή μας. Τρία χρόνια, πέρασαν τόσο γρήγορα και άφησαν πάνω μας τόσα σημάδια που είναι σα να πέρασε μια δεκαετία. Σ’ αυτά τα τρία χρόνια ζήσαμε το θέατρο του παραλόγου είδαμε και βλέπουμε ακόμα πολλούς σωτήρες να «αγωνίζονται» για να σώσουν την Ελλάδα.

Συνεχής αγώνας, όπως μας έλεγαν, για τη σωτηρία. Πως γινόταν όμως κάθε φορά που μας «έσωζαν» να πηγαίνει η κατάσταση από το κακό στο χειρότερο και ο λαός να εξαθλιώνεται; Έκοψαν μισθούς, μείωσαν συντάξεις, έκλεισαν καταστήματα απολύθηκε κόσμος,
εξαθλιωθήκαν οικογένειες, πήραν φόρους από κατατρεγμένους, απείλησαν με διακοπή ρεύματος την ελληνική κοινωνία. Με το πρόσχημα ότι σώζουν την Ελλάδα.

Κάθε φορά έβγαιναν οι πρωταγωνιστές της παράστασης «Παλεύουμε για την Ελλάδα», σαν από αρχαία τραγωδία λέγοντας ότι αγωνίζονται για το καλό μας και ότι όλα αυτά τα κάνουν για μας, για μας!!!!. Για μας; Γιατί; Από τι να μας σώσουν; Από μια κατάσταση την οποία οι ίδιοι δημιούργησαν, μια κατάσταση που οι ίδιοι εξέθρεψαν; Προσπάθησαν να μας πείσουν ότι εμείς φταίμε γι’ αυτή την κατάσταση. Μας τρομοκράτησαν και μας τρομοκρατούν ακόμα για να μην αντιδρούμε, να συμφωνούμε σε όλα.

Πρέπει να μείνουμε στην ΕΕ, πρέπει να μείνουμε στην ευρωζώνη, μας έλεγαν αν φύγουμε από το ευρώ και γυρίσουμε στη δραχμή, θα χαθούμε, θα καταστραφούμε θα γυρίσουμε τριάντα, σαράντα, πενήντα χρόνια πίσω.

Και αφού οι προηγούμενοι μας «έσωσαν» περίπου 4 φορές, χωρίς να αλλάξει η κατάσταση, η παράσταση κατέβηκε ως αποτυχημένη. Στη συνέχεια στο ίδιο θέατρο ανέβηκε καινούργια παράσταση «Ενωμένοι για να σώσουμε την Ελλάδα». Ο θίασος με καινούργιο πρωταγωνιστή διεθνούς ρεπερτορίου, με τους ίδιους όμως αποτυχημένους ηθοποιούς της πρώτης παράστασης με μερικές μόνο πινελιές αλλαγών. Τρεις οι υπεύθυνοι της νέας παράστασης.

Και ξεκίνησε πάλι το θέατρο, σας σώζουμε, αλλά πρέπει να κοπεί εκείνο το άλλο, συζητάμε με την τρόικα αλλά δεν ακούνε, πρέπει να τους πείσουμε, να βρούμε ισοδύναμα, δε θα δεχθούμε άλλες μειώσεις, θα τους πούμε ως εδώ και μη παρέκει, ο λαός πάνω από όλα κλπ. Φτάσαμε στην τελική διαπραγμάτευση, το δράμα σε όλο του το μεγαλείο. Ο λαός (εμείς) πάλι μέσα στην τρέλα.

Έλεγαν τα ίδια πάλι, δε θα δεχθούμε περικοπή του 13ου και 14ου μισθού θα αντισταθούμε, συσκέψεις επί συσκέψεων με τα επιτελεία τους, με τους συμβούλους τους, «αγωνίζομαι με τη λερναία ύδρα αλλά κάθε φορά που κλείνω μια πληγή ανοίγει άλλη», μας έλεγε ο ηθοποιός στο ρόλο του Υπουργού Οικονομικών ο χειρότερος Υπουργός Οικονομικών της Ευρωπαϊκής Ένωσης και έμπαινε πάλι μέσα για να «συνεχίσει» τον «άνισο» αγώνα του.

Ο άλλος (νυν πρωθυπουργός) πριν «συσκεφθεί» με τους συνεργάτες του στα γραφεία του κόμματος έλεγε με δραματικό τόνο, «Για π