Η Θεωρία της Σιωπηρής Συνωμοσίας και ο “μαρξιστής” Στουρνάρας!

Του Ηλία Καραβόλια

Έχει πλέον γίνει γνωστό ότι το σκάνδαλο με την χειραγώγηση του LIBOR στο City του Λονδίνου, επηρέασε το κόστος στα swaps(ανταλλαγές) επιτοκίων δολαρίου/ευρώ, όπου το LIBOR είναι βασικός συντελεστής σε αυτά τα swaps, που με την σειρά τους διαμορφώνουν την αγορά των κρατικών αμερικανικών ομολόγων. Με 1,5 τρις ετήσιο έλλειμμα και εν μέσω σφοδρής χρηματοπιστωτικής κρισης, οι ΗΠΑ χρειάζονταν απο το 2008 και μετά να βρούν αγοραστές ομολόγων, χωρίς να ανεβαίνουν στα

ύψη τα επιτόκια απο την μαζική προσφορά τους . Το χειραγωγημένο LIBOR, ήταν μια ιδανική περίπτωση για να κρατηθεί χαμηλά το κόστος χρηματοδότησης του χρέους
του μέσω έκδοσης νέων ομολόγων,αφού βασικός δείκτη αναφοράς στα swaps ήταν και είναι το 3μηνο LIBOR δολαρίου, αυτό που πείραζαν τα ‘καλόπαιδα του City με τις ευλογίες της κυβέρνησης Brown και της Bank of England-και φρόντισαν ώστε φθηνή ρευστότητα να αποτρέψει το τραπεζικό κράχ στην Αγγλία. Αλλά , απ ότι φαίνεται , ευνοημένη όπως πάντα,είναι και η πατρίδα του δολαρίου : διαμόρφωθηκε το κουπόνι των 10ετών αμερικανικών ομολόγων απο 4,2% το 2010 ,σε 3,6% περυσι και στο 1,8% φέτος, χρονιά προεδρικών εκλογών. Και φυσικά, δεν άλλαξαν θεαματικά απο το 2009 μέχρι σήμερα τα μακρο/κά δεδομένα των ΗΠΑ για να δικαιολογούν τέτοια μεγάλη πτώση στο κόστος εξυπηρέτησης δανεισμού τους. Τα δε νοτιοευρωπαικά ομόλογα, που είχαν ελκυστικές αποδόσεις, κατάντησαν απαξιωμένα λόγω της δημοσιονομικής κρίσης και του επιβαλλόμενου σπιράλ ύφεσης-λιτότητας. Έτσι, δεν μοιάζει καθόλου παράλογο
να ισχυριστεί κάποιος ότι ‘σπρώχθηκε’ χρήμα στα αμερικανικά κρατικά χρεόγραφα.
Πολλοί αναλυτές διεθνώς, υιοθετούν μια άλλη θεωρία που δεν απέχει πολύ απο το να θεωρείται ‘ορθολογική ‘. Λένε λοιπόν, ότι η επιλογή της Barclays απο την κυβέρνηση Brown, το 2008, και τους όποιους άλλους ισχυρούς ρυθμιστές στην διακίνηση του χρήματος παγκοσμίως , δεν ήταν τυχαία: το Πανεπιστήμιο της Ζυριχης, παρουσίασε μελέτη πέρυσι, όπου κατέγραφε τον παγκόσμιο ιστο επιχειρησιακού ελέγχου διεθνώς, και κατέληγε στο συμπέρασμα ότι 147 εταιρείες ,άρρηκτα συνδεδεμένες, με την Barclays στην κορυφή της δικτύωσης, ελέγχουν τις ροές της κερδοφορίας, με μεθοδευμένες πιστώσεις και ρευστότητα στο παγκόσμιο οικονομικό γίγνεσθαι(http://www.plosone.org/ article/info%3 Ado %2F10.1371%2Fjournal.pone.0025995# abstract0 . Προσωπικά, είχα αναφερθεί αναλυτικά πέρυσι στην εν λόγω μελέτη ,υποστηρίζοντας ότι πρίν 3 χρόνια, όταν ξεκίνησε , είχε απασχολήσει κυβερνητικές υπηρεσίες-και όχι μόνο- στο Λονδίνο.
Κάποιος θα μπορούσε να πεί ότι εκτός απο τα βρετανικά υπόγεια ρεύματα συμφερόντων, έδω έχουμε κάτι πιο προφανές: ο ισχυρός μεγάλος ασθενής της παγκόσμιας οικονομίας, οι ΗΠΑ λόγω χρέους, φτιάχνει ‘οικονομικούς’ ιούς και νοσοκομεία, ώστε τα φάρμακα( ρευστότητα) να καταλήγουν σε αυτήν. Η υιοθέτηση ενός τέτοιου σεναρίου, δεν μοιάζει και τόσο εύκολη να στοιχειοθετηθεί. Κανείς δεν μπορεί να αποδείξει-μέχρι στιγμής- άμεση εμπλοκή του αμερικανικού πολιτικού παράγοντα ή τραπεζικών συμφερό