Η “ΕΞΑΙΡΕΣΗ” ΣΤΟ ΔΟΓΜΑ ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ…

Του Νίκου Τοπούζη*

Ο πιο δραστήριος πολιτικός άνδρας και προβεβλημένος διπλωμάτης ολόκληρης της περιοχής της Ανατολικής Μεσογείου δεν είναι άλλος από τον Υπουργό Εξωτερικών της Τουρκίας κ. Αχμέτ Νταβούτογλου. Η φιλοσοφία που ενστερνίζεται ο τούρκος ΥΠΕΞ εκφράζεται μέσω του βιβλίου του «Το στρατηγικό βάθος και η διεθνής θέση της Τουρκίας», όπου γίνεται λόγος για προσπάθεια αναβίωσης του Οθωμανικού παρελθόντος των γειτόνων. Μεγαλεπήβολα σχέδια σε έναν γρήγορα μεταλλασσόμενο κόσμο που πραγματικά τάραξαν τα ύδατα στον χώρο των think tanks

Η πρώτη πράξη στο έργο ανασύστασης του ζωτικού χώρου των Οθωμανών δεν ήταν άλλη από τη περίφημη «πολιτική μηδενικών προβλημάτων» έναντι των γειτόνων. Πολλοί αφελείς ρομαντικοί «αναλυτές» προέβλεψαν τη μετατροπή της Τουρκίας σε μια δύναμη ειρήνης και ευημερίας στη περιοχή, ένα πρότυπο ισλαμικής δημοκρατίας ή ακόμη και ένα πρότυπο οικονομικής ευμάρειας, ανάπτυξης και καλής γειτονίας όχι μόνο στη Μέση Ανατολή αλλά και σε ολόκληρο τον κόσμο! Η φράση όμως «Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντες» είχε αυτή τη φορά εφαρμογή στις προθέσεις ενός μεγάλου αντιπάλου του Ελληνισμού, του Τούρκου ΥΠΕΞ. Αυτό που εννοούσε ο κ. Νταβούτογλου, και που κατάλαβαν αργότερα οι τουρκολάγνοι της ελληνικής πολιτικής σκηνής και οι ρομαντικοί διεθνιστές, ήταν πως ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΙΣΧΥΟΣ, Η ΤΟΥΡΚΙΑ ΘΑ ΕΠΙΒΑΛΛΕΙ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΗΔΕΝΙΚΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΣΤΙΣ ΓΕΙΤΟΝΙΚΕΣ ΧΩΡΕΣ. Μέσω της αναζωογονημένης της οικονομίας αλλά και της υπεροπλίας (ποσοτικά μόνο)των Ενόπλων δυνάμεων της, η Τουρκία προσπαθεί να επιβάλλει το συμφέρον της ως Δίκαιο στην περιοχή, και αυτό το ονομάζει «Πολιτική μηδενικών προβλημάτων»! το περίφημο δηλαδή ΔΟΓΜΑ ΝΤΑΒΟΥΤΟΓΛΟΥ.

Δυστυχώς όμως για τους Τούρκους οι σχεδιασμοί τους ξεπέρασαν κατά πολύ τις δυνατότητες του κρατικού τους μηχανισμού. Το πρώτο κράτος που αντέδρασε ήταν το Ισραήλ που ήρθε σε ευθεία ρήξη με το καθεστώς του κ. Ερντογάν προσπαθώντας να αποφύγει τη πιθανή γιγάντωση της Τουρκίας. Μέσω στενής συνεργασίας με τους Κούρδους του Ιράκ αλλά και με την Κύπρο στα χρυσοφόρα πεδία της Αν. Μεσογείου, οι Ισραηλίτες διαχώρισαν τη θέση τους και κατέστησαν σαφές πως δεν θα επιτρέψουν τη διατάραξη της ισορροπίας ασφάλειας που έχουν δημιουργήσει στη περιοχή για την επιβίωση τους κράτους τους. Η Κύπρος στηριζόμενη στο κοινό γεωοικονομικό πεδίο συνεργασίας με το Ισραήλ αντέταξε σθεναρή άμυνα στον Νεοσουλτανισμό των κ. κ. Ερντογάν και Νταβούτογλου και συνεχίζει τις έρευνες προς αξιοποίηση των κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στη περιοχή. Η επόμενη , χρονολογικά, χώρα που αντέδρασε ήταν η Βουλγαρία. Η ύπαρξη μεγάλη μουσουλμανικής μειονότητας στη βόρεια πλευρά της Ροδόπης καθώς και η ανυπαρξία κράτους για πολλά χρόνια μετά την πτώση του κουμμουνισμού, έδωσε την ευκαιρία στην ΜΙΤ να αναπτύξει παρόμοια δράση με την Ελληνική Θράκη. Έντονη δηλαδή προσπάθεια εκτουρκισμού των μουσουλμάνων που στη συντριπτική τους πλειοψηφία δεν έχουν καμία φυλετική συγγένεια με τους ανατολίτες τούρκους. Η κυβέρνηση