Η ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ ΨΗΦΙΣΗΣ ΤΟΥ «ΜΕΣΟΠΡΟΘΕΣΜΟΥ» ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΙ ΤΟ ΣΥΝΤΑΓΜΑ

του Προκόπη Παυλόπουλου          Ουδείς αμφισβητεί πως το μείζον θέμα, ενόψει της θεσμοθέτησης του σχεδίου νόμου «Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012-2015», συνίσταται στο ότι η μελλοντική εφαρμογή του θα επιτείνει δραματικά το αδιέξοδο στο οποίο οδηγεί την οικονομία μας η όλη πολιτική των «Μνημονίων».  Ας μου επιτραπεί όμως ν’ αναδείξω, ως προς τη νομική του υπόσταση και τη διαδικασία ψήφισής του από την Βουλή, ορισμένα –σημαντικά κατά τη γνώμη μου- ζητήματα παραβίασης του Συντάγματος και του Κανονισμού της Βουλής.  Και τούτο διότι επανειλημμένως, κατά τη διάρκεια των τελευταίων 18 μηνών, ο Θεμελιώδης Νόμος της Χώρας έχει –και μάλιστα πολλαπλώς- πληγεί βαρύτατα  από τις πρακτικές της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου.I.     Κατά πρώτο λόγο πρέπει να επισημανθεί ότι το σχέδιο νόμου αποτελεί ένα εντελώς καινοφανές, θεσμικό και πολιτικό, κατασκεύασμα –κατά την επιεικέστερη έκφραση- ως προϊόν της παταγώδους αποτυχίας της οικονομικής, και όχι μόνο, τακτικής της Κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου και της, συνακόλουθης, αμηχανίας της.  Συντίθεται από 120 σελίδες «αιτιολογικής έκθεσης», οι οποίες παραπέμπουν ευθέως στα γνωστά, κενά περιεχομένου, προεκλογικά προγράμματα του ΠΑΣΟΚ. Και από ένα και μόνον άρθρο, που απλώς «εγκρίνει» 16 σελίδες πινάκων, με εντελώς αόριστες και καταφανέστατα μη ρεαλιστικές οικονομικές προβλέψεις!  Πραγματική «κορωνίδα» της κενότητας και της αοριστίας του σχεδίου νόμου συνιστά η Έκθεση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, η οποία, verbatim, αποφαίνεται: «1. Με τις διατάξεις του ανωτέρω σχεδίου νόμου κυρώνεται το Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο Δημοσιονομικής Στρατηγικής ετών 2012-2015, στο οποίο αναφέρονται μεσοπρόθεσμοι στόχοι και δημοσιονομικές εξελίξεις, καθώς και μεσοπρόθεσμο πλαίσιο δαπανών για τον κρατικό προϋπολογισμό.  Οι στόχοι αποτυπώνονται αναλυτικά στους παρατιθέμενους πίνακες. 2. Από τη κύρωση του εν λόγω Πλαισίου δεν προκαλούνται άμεσα οικονομικά αποτελέσματα, καθόσον τα μέσα για την επίτευξη των στόχων έχουν εξειδικευθεί ή θα εξειδικευθούν με διατάξεις ουσιαστικών νόμων, επί των οποίων προσδιορίστηκαν ή θα προσδιορισθούν τα επιμέρους οικονομικά αποτελέσματα»(!!!).II. Υπό τα δεδομένα αυτά ευλόγως η Βουλή οφείλει να διερωτηθεί και να διευκρινίσει, πριν καν αρχίσει η κατ’ ουσία συζήτηση του σχεδίου νόμου στην αρμόδια Διαρκή Επιτροπή Οικονομικών Υποθέσεων, με ποια διαδικασία προωθείται η τελική ψήφισή του από την Εθνική Αντιπροσωπεία.  Το βέβαιο, σύμφωνα με τα όσα σημειώθηκαν για τη μορφή και το περιεχόμενο του σχεδίου νόμου, είναι πως:Α. Δεν συνιστά κοινό «σχέδιο νόμου», ούτε καθ’ υποφοράν.  Και τούτο επειδή –όμως ομολογεί εμμέσως πλην σαφώς και ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας κ. Ευ. Βενιζέλος σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «ΤΟ ΘΕΜΑ» της 12/6/2011- ουδεμία ρύθμιση κανονιστικού περιεχομένου θεσπίζει, αφού το «άρθρο μόνο» περιορίζεται στην, κατά τα προαναφερόμενα, «έγκριση» πινάκων οικονομικών προβλέψεων, δίχως μάλιστα να προϋφίσταται πάντοτε ισχύουσα αντίστοιχη νομοθετική ή, έστω, και κανονιστική διάταξη. Η Έκθεση του Γενικού Λογιστ