Για ταχύτερη απονομή Δικαιοσύνης

Του Δημήτρη A. Γαρούφα*Η  Δικαιοσύνη ως θεσμός λειτουργεί σχετικά καλύτερα από  τους άλλους στη χώρα μας (παρά τις προ ετών αποκαλύψεις για  παραδικαστικά κυκλώματα και επίορκους δικαστές) αλλά  δυστυχώς ως μηχανισμός απονομής δικαίου είναι αναποτελεσματικός γιατί κινείται με  βραδείς ρυθμούς που δημιουργούν εικόνα αρνησιδικίας.Οι εκάστοτε υπουργοί δικαιοσύνης  προσπαθούν   νομοθετικά να δημιουργήσουν τις προϋποθέσεις ταχύτερης απονομής της κι΄ έτσι στο παρελθόν  υπήρξαν νομοθετήματα του Υπουργείου Δικαιοσύνης  (π.χ.  ν.3346/2005,ν.2915/2001 , ν.3160/2003 κλπ. ) με αυτή τη στόχευση  αλλά τα αποτελέσματα δεν ήταν τα αναμενόμενα   με ορατό επακόλουθο την συχνή τροποποίηση των κωδίκων πολιτικής και ποινικής δικονομίας και την αποσπασματική αντιμετώπιση των θεμάτων και φοβούμαι ότι αυτή την τύχη θα έχουν και οι εξαγγελίες του νέου υπουργού Δικαιοσύνης.Ενδεικτικά αναφέρω ότι στο επίμονο αίτημα του δικηγορικού κόσμου για ύπαρξη μαγνητοφωνημένων πρακτικών σε όλες τις δίκες (μετά την επιτυχημένη εφαρμογή του συστήματος μαγνητοφωνημένων πρακτικών στην διαδικασία του Πολυμελούς Πρωτοδικείου) ως απάντηση  υπήρξε στο άρθρο 9 του ν.3346/2005 αναφορά ότι «ενώπιον των δικαστηρίων που εκδικάζουν κακουργήματα μπορεί να εφαρμοστεί και το σύστημα τήρησης πρακτικών των συζητήσεων με φωνοληψία» χωρίς ακόμα να υλοποιηθεί στην πράξη η …ευχή του νομοθέτη για  οικονομικούς λόγους ενώ υπήρξαν και κάποιες   θετικές διατάξεις που έδωσαν την δυνατότητα  να εκσυγχρονιστεί και να συμμορφωθεί προς διατάξεις της ΕΣΔΑ η νομοθεσία μας.   Επειδή από το Υπουργείο Δικαιοσύνης ξεκινά νέα προσπάθεια σ΄ αυτό τον τομέα κι΄ επειδή  πρέπει να λέγεται η αλήθεια χωρίς ωραιοποιήσεις  θα  επαναλάβω ενδεικτικά  κάποιες     προτάσεις για  τι θα μπορούσε  να γίνει:            Προεισαγωγικά επισημαίνω ότι το Υπουργείο Δικαιοσύνης πρέπει να συνειδητοποιήσει  ότι πριν από οποιανδήποτε αλλαγή πρέπει να εξασφαλίζεται η αναγκαία υλικοτεχνική υποδομή. Αυτή η υποδομή έλειπε και γι΄ αυτό απέτυχαν οι προγενέστερες προσπάθειες και λείπει και  σήμερα ενώ αναντίρρητα αποτελεί προαπαιτούμενο επιτυχίας κάθε προσπάθειας.            Α)- Για να υπάρξει  απονομή της δικαιοσύνης τουλάχιστον με τους ίδιους ρυθμούς σε όλη τη χώρα χρειάζεται μια πραγματική ανακατανομή τουλάχιστον  των οργανικών θέσεων των δικαστικών λειτουργών και των δικαστικών υπαλλήλων στα δικαστήρια της χώρας με βάση τον όγκο των υποθέσεων και τον πληθυσμό κάθε περιοχής. Σήμερα  υπάρχουν δικαστήρια ( π.χ. στο  Εφετείο Θεσσαλονίκης όπου σύμφωνα με  στοιχεία από την υπ΄αριθμ.14/2007 απόφαση της Ολομέλειας του Εφετείου Θεσσαλονίκης  οι προβλεπόμενες θέσεις δικαστών από το 1996 μέχρι το 2006 αυξήθηκαν μόνο κατά 15,5% ενώ  στο ίδιο χρονικό διάστημα είχαμε αύξηση των εκδικαζομένων υποθέσεων κατά 113,73% στο Πενταμελές Εφετείο, κατά 82,10% στο Τριμελές Εφετείο κακουργημάτων ενώ αισθητή αύξηση υπήρξε και στις πολιτικές υποθέσεις)που λόγω μικρού αριθμού προβλεπομένων οργανικών θέσεων δικαστών, οι δικαστές «γονατίζουν»  από τον όγκο εργασίας  εκδίδοντας σχεδ