Ελληνισμός και Ορθοδοξία

Γράφει ο Οδυσσέας ΝτάκουλαςΚάνοντας μία ιστορική αναδρομή στην ελληνική ιστορία, θα παρατηρήσουμε κάποια βασικά ιδιώματα που χαρακτηρίζουν τον Ελληνα: -Ο ατελεύτητος έρωτας για τον Λόγο-Νόμο,την Αλήθεια.-Η περιφρόνηση του προς την υλιστική ευημερία και τον θανάτο.-Η αγνή αγάπη του για την Πατρίδα και όλο τον κόσμο. Mε μία λέξη ,το Ελληνορθόδοξο Πνεύμα.Ελληνισμός λοιπόν είναι ο –ισμός του Έλληνα, είναι η κωδικοποιημένη πληροφορία που όταν αφομιώνεται από έναν οποιοδήποτε θνητό τον μετατρέπει σε Έλληνα. Γι’ αυτό “και μάλλον Έλληνας καλείσθαι τους της παιδεύσεως της ημετέρας ή τους της κοινής φύσεως μετέχοντας” δηλαδή ονομάζονται Έλληνες όσοι μετέχουν της ελληνικής παιδείας καί όχι όσοι απλώς είναι στη ράτσα.(Διονύσης Παπαχριστοδούλου).Η λέξη «Έλληνας» δεν αποδίδει φυλετισμό . Η λέξη «Έλληνας » αποτελεί φυλετισμό για κάθε άλλον πλην των Ελλήνων . Τώρα όμως δεν είμεθα μόνο Έλληνες , είμεθα θεανθρωπιστές. Ανεβήκαμε πιο ψηλά(ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΠΑΙΣΙΟΣ) Η περίφημη φράση του Αριστοτέλη΄΄πας μη έλλην βάρβαρος΄΄ και η πανάρχαια θέση΄΄έλλην εστίν ο έχων την ελληνική παιδεία΄΄ ορίζει το παραπάνω νόημα.Είναι σημαντικό να γίνει ο διαχωρισμός αυτός προς αποφυγήν  παρερμηνίων.Ουδέποτε ο Ελληνας ήταν σωβινιστής αλλά η φιλοξενία του,ένα από τις ύψιστες αρετές, δεν δεχόταν τον εκβαρβαρισμό της εκάστοτε γηγενούς κοινωνίας.Η ανάπτυξη και διαφύλαξη του πνεύματος, καθιστούσε απαραίτητο τον χώρο στον οποίο θα υφίστατω η συνέχεια.Ο χώρος αυτός είναι η Πατρίδα.Για τους Ελληνες η πατρίδα θεωρείτε ιερή διότι ακριβώς εγγυάται την διαφύλαξη και την συνέχεια της παραδόσεως.Η ένταξη κάποιου ΄΄βάρβαρου΄΄στον ΄΄χώρο΄΄  προύπεθέτε σεβασμό στα ιδιώματα των Ελλήνων ,προς διαφύλαξη του πνεύματος και της παραδόσεως.Στην π.χ εποχή η διαφύλαξη βασιζόταν στο ΄΄ομόγλωσσον΄΄,΄΄ομόθρησκον΄΄,΄΄ομότροπον΄΄και ΄΄ομόαιμον΄΄.Η καθαρότητα του αίματος ήταν βασικό μέλημα όχι μόνο των Ελλήνων αλλά και αρκετών άλλων εθνών.Στην μ.χ εποχή στην Ελλάδα το ΄΄ομόθρησκον΄΄ γίνεται ΄΄ομόπιστον΄΄ και η καθαρότητα του αίματος διαφυλλάσεται με το βάπτισμα.Στην σημερινή εποχή με τις ορδές των αλλογενών να κατακλύζουν την Ελλάς, είναι σημαντικό να ορισθεί  το κριτήριο ένταξης ενός αλλογενή στον ΄΄χώρο΄΄των Ελλήνων.Το κριτήριο δεν είναι άλλο απο το ΄΄ομόπιστον΄΄,΄΄ομόγλωσσον΄΄και ΄΄ομότροπον΄΄.΄΄Καθαρότητα αίματος΄΄,δυνατότητα επικοινωνίας,συνταγματική ένταξη και οικοιοποίηση της παραδόσεως.Δεν είναι τυχαίο ότι οι προγονοί μας όρισαν  στο σύνταγμα της Επιδαύρου του 1824 στα άρθρο 1 διακήρυττε πως “Έλλην είναι όστις κατοικεί αυτόν εδώ τον τόπον και πιστεύει εις τον Ιησούν Χριστόν ως εις Θεόν και Σωτήρα”.Μέχρι σήμερα το προοίμιο του Συντάγματος μας “Εις το όνομα της αγίας και ομοουσίου και αδιαιρέτου Τριάδος”παραθέτει τις απαραβίαστες προυποθέσεις για να είναι κάποιος Ελλην.       Ο διαχωρισμός των Ελλήνων από την ελληνοποιημένη δύση  έγκειται στην διαστροφή του ΄΄διασωσμένου΄΄ ελληνισμού από αυτήν, εμποτισμένο όμως με τον ΄΄ορθολογισμό΄΄ του θανάτου και η διαφορά μας με την ανατολή  έγκειται στην εμονή τους στις θνησιγενείς