ΕΕ: Ο αγώνας των Ναζί φαίνεται να δικαιώνεται.

Γράφει ο Μίσα

Η πραγματικότητα είναι πως αν ξύσεις την επιφάνεια της προσωπικότητας της πλειονότητας των Γερμανών, θα βρείς ολοζώντανη την νιτσεϊκή μισανθρωπία, το δόγμα της κυριαρχίας στους υπόλοιπους ευρωπαϊκούς λαούς και παραδόσεις μέσω της θεωρίας του ζωτικού χώρου όπως παραδέχονται πλέον και κορυφαίοι γερμανοί πολιτικοί παράγοντες σαν τον πρώην καγκελάριο Χέλμουτ Σμιτ.

Αυτή η βαθιά επιθυμία των Γερμανών παλαιο- και νεοναζήδων είχε ως στόχευση την Ενωμένη Ευρώπη, η οποία ήταν ωφέλιμη έως ενός σημείου για τους λαούς,

όσο υπήρχε το αντίπαλο δέος του Ανατολικού Μπλόκ και η Ανατολική Γερμανία.

Αφ΄ότου εξέλιπαν αυτά τα αντίβαρα , η ισορροπία ανετράπη, οι Γερμανοί ανασυντάχθηκαν και συνεπείς με την ιδιοσυγκρασία τους, εργάστηκαν μεθοδικώς και στοχοπροσηλωμένοι προς την επίτευξη του  παλιού άσβεστου πόθου τους , όπως αποδεικνύουν τα παρατιθέμενα αποσπάσματα λόγων αξιωματούχων του Γ΄Ράιχ.

«Οι Ευρωπαϊκοί λαοί αντιπροσωπεύουν μια οικογένεια σ’ αυτόν τον κόσμο. Δεν είναι πολύ ευφυές να φανταστούμε ότι σε ένα τόσο κατακερματισμένο σπίτι όπως αυτό της Ευρώπης, μια κοινότητα λαών μπορεί να διατηρεί επί μακρόν διαφορετικά νομικά συστήματα και αντιλήψεις δικαίου».
Αδόλφος Χίτλερ, 1936, ομιλία στο Reichstag.

Στις 22/6/1940 o Γκαίρινγκ διέταξε την εκπόνηση ενός σχεδίου για μια «μεγάλης κλίμακος οικονομική ενοποίηση της Ευρώπης» ή για την «Κεντρική Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα». Στις 9/7/1940 υπεβλήθη στην Καγκελαρία του Ράιχ. Ανέφερε:
1) Την καθιέρωση της σταθερής ισοτιμίας των συναλλαγματικών ισοτιμιών ανάμεσα στα νομίσματα των διαφόρων κρατών και στο γερμανικό μάρκο του Ράιχ.
2) Την κατάργηση των τελωνειακών φραγμών στην Ευρώπη και την καθιέρωση μιας αδασμολόγητης περιοχής αγοράς.
3) Την ενασχόληση με εμπορικές διαπραγματεύσεις και σχέσεις με άλλες χώρες.
4) Την προστασία της γεωργίας.
Αμέσως μετά συνετάγη από τον Οικονομολόγο Carl Clodius και τον πρεσβευτή Ritter σχέδιο για μια «μελλοντική ηπειρωτική οικονομία», για την οποία προτάθηκαν ως πιθανότητες η τελωνειακή ένωση, η τελωνειακή και νομισματική ένωση, ή η οικονομική ένωση…

«Η καταστροφή του μπολσεβικικού κινδύνου και της πλουτοκρατικής εκμεταλλεύσεως θα δημιουργήσει τη δυνατότητα για μια ειρηνική, αρμονική και χρήσιμη συνεργασία ανάμεσα σε όλους τους λαούς της Ευρωπαϊκής ηπείρου στον πολιτικό τομέα, όπως στον οικονομικό και τον πολιτιστικό».
8/1940, κοινό ανακοινωθέν Χίτλερ και Μουσολίνι.

«Η νέα Ευρώπη της αλληλεγγύης και της συνεργασίας ανάμεσα σε όλους τους λαούς της… θα βρει ταχέως αυξανόμενη ευημερία όταν τα εθνικά οικονομικά σύνορα παραμερισθούν».
Arthur Seuss-Inquart, Επίτροπος της κατεχόμενης Ολλανδίας, 26-7-1940.

«Είμαι πεπεισμένος ότι σε πενήντα χρόνια ο κόσμος δεν θα σκέπτεται πλέον με όρους χωρών».
Joseph Goebbels, “Das Europa der Zukunft”, 11-9-1940.

«Είστε ήδη μέλη ενός μεγάλου Ράιχ που προετοιμάζεται να επανοργανώσει την Ευρώπη, γκρεμίζοντας τα σύνορα που ακόμη χωρίζουν τους ευρωπαϊκού