Έχουμε πειστεί…;

 Γράφει ο Λάκωναςπρώτα μας έπεισαν ότι οι αγωνιστές της Επανάστασης έπρεπε να φυλακισθούν και όσοι δεν βάζαν μυαλό θα έφευγαν απο τη μέση(Ανδρούτσος),μας έπεισαν ότι για τον κρυφό πόλεμο του 1897 και την μικρασιατική καταστροφή που ακολούθησε φταίγαν 6 άτομα που έπρεπε να εκτελεστούν και να φωνάξουμε τους “φίλους και “συμμάχους” μας για τον πρώτο οικονομικό έλεγχο( όλοι οι υπόλοιποι θα γίνουν αργότερα εθνάρχες,ήρωες και σωτήρες) ,ύστερα και  κατόπιν συνεχών πολέμων  (1ο-2ο Βαλκανικό και 1ο Παγκόσμιο)μας έπεισαν ότι έπρεπε να δανειστούμε ΞΑΝΑ για να πληρώσουμε τα δικά τους σπασμένα ,αργότερα μας έπεισαν ότι  μετά το 2ο ΠΠ θα έπρεπε όλοι οι “έλληνες” να κοιτάξουμε το αύριο ξεχνώντας τις αντιπαραθέσεις, μετά μας έπεισαν ότι η κυβέρνηση που κρυβόταν στην αφρική τις μέρες του πολέμου και της κατοχής θα έπρεπε να γυρίσει μετα “βαΐων και κλάδων” για να κυβερνήσει, αργότερα έπρεπε να πειστούμε ότι οι αριστεροί έπρεπε να παραδώσουν τα όπλα γιατί οι δικοί τους νταβατζήδες τα βρήκαν με τους νταβατζήδες των δεξιών,ακολούθησε η επιβολή πραξικοπήματος για να μην γίνουν ελεύθερες εκλογές και αμέσως μετά έπρεπε να κάψουμε τα αρχεία τους κράτους και τους φακέλους για να ξεχάσουμε πιο εύκολα αυτή τη φορά τις διαφορές του παρελθόντος και να κοιτάξουμε το αύριο που μας βρήκε πάλι με κυβέρνηση αυτοεξορισμένων  (σε γαλλίες,αμερικές,γερμανίες ,σουηδίες και λοιπές “σύμμαχες” και “φίλες” χώρες) που υποδεχτήκαμε πάλι μετα “βαΐων και κλάδων”,το πρώτο μέλημα τότε ήταν η άρση της δύσμοιρης ελληνικής ιθαγένειας για το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι και αμέσως μετά το δώρο μας -η Κύπρος- στο πιάτο των παγκόσμιων συμφερόντων και της κυβερνητικής μας αδιαφορίας(η Κύπρος κείται μακριά) μετά έπρεπε να πειστούμε ότι το να κάνεις και καμιά λαμογιά εις βάρος του δημοσίου δε τρέχει και τίποτα, μας πείσαν ότι “μέχρι 500 εκ. δρχ είναι απλά δωράκι”, μας έπεισαν ότι το ελληνικό δημόσιο είναι ο ασθενής και εις βάρος του πρέπει να παρασιτούνε άπαντες ο καθένας με το τρόπο του, μετά έπρεπε να πειστούμε ότι οι οικογενειακές αξίες και οι παραδοσιακές αρχές ήταν ξεπερασμένες και αναχρονιστικές, έπρεπε  πλέον να δεχτούμε τη ομοφυλοφιλία (ΜΟΝΑΔΙΚΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΕΠΙΘΕΤΟ ΜΕ 3 ΣΥΝΘΕΤΙΚΑ- δεν γνωρίζω άλλο), να δεχτούμε τη μοιχεία, το πατέρα που παρατάει την οικογένεια, τη μητέρα που δεν γνωρίζει τα παιδιά της, μετά στην εποχή πλέον της τηλεόρασης και του εύκολου πλουτισμού έπρεπε να δεχτούμε και να αναγνωρίσουμε ώς άξιους αυτούς που εξελίχθηκαν με κάθε μέσο και τρόπο χωρίς καμία προσωπική αξία,αυτούς που παρκάρουν το υπεραμάξι τους έξω απο την είσοδο του ξενυχτάδικου, αυτούς που φοράνε διαφορετικά πραντα κάθε μέρα ,αυτές που πληρώνουν περισσότερα για να παραποιήσουν την εξωτερική τους εικόνα, αυτές που αλλάζουν κάθε μέρα τη λουϊ βιτον γιατι πάλιωσε η χτεσινή, αυτούς που με δανεικά απο τράπεζες πετάγαν τα περισσότερα λουλούδια στη πίστα, να δεχτούμε ώς τηλεοπτικά πρότυπα ένα κίναιδο και μια ιερόδουλο που θα παρακολουθούμε εις το εξής όλη μέρα σε κάθε κανάλι, περιφερειακά αυτών όμορφες γλάστρες με στό