ΑΝΑΓΚΗ ΕΠΙΒΙΩΣΗΣ ΤΟΥ ΕΥΡΩ ΧΩΡΙΣ ΕΞΑΘΛΙΩΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Γράφει ο Νίκος Αναγνωστάτος
Κηφισιά

​Αλήθεια τι ακριβώς επιδιώκουν να επιτύχουν στην Ευρώπη; Έχουν πτάγματι αντιληφθεί το διακύβευμα; Αντικρουόμενες ενέργειες. Μεσοβέζικες αποφάσεις και ο καθένας προσπαθεί να προστατεύσει τα του οίκου του, μη αντιλαμβανόμενος ότι ο εχθρός είναι κοινός, ο κίνδυνος είναι κοινός. Άρα κοινή πρέπει να είναι η αντιμετώπισή του και όχι να χρησιμοποιούν την Ελλάδα ως πειραματόζωο, έστω και αν σε αυτό βοηθάει και η ίδια.
​Έχουμε κατ’ επανάληψη επισημάνει ότι στόχος είναι το Ευρώ

από τις «αγορές», έτσι ώστε να ελέγχουν εύκολα τις οικονομίες και τα κερδοσκοπικά τους παιχνίδια κάθε κράτους, όταν έχουν τα δικά τους νομίσματα. Οι «αγορές» αυτές, των οποίων το πραγματικό όνομα είναι οι «Διεθνείς Τραπεζίτες», ελέγχουν και κατευθύνουν την παγκόσμια οικονομία και κανείς δεν τους γλυτώνει, όταν σε βάλουν στο μάτι, ούτε οι ΗΠΑ.
Επομένως επί μέρους μέτρα από τις αδύνατες οικονομιά χώρες, δεν
αντιμετωπίζεται το κυρίως πρόβλημα. Ασφαλώς οι αδύναμες χώρες, με πρώτη την Ελλάδα, δεν πρέπι να έχουν δημοσιονομικά ελλείμματα, τα οποία όμως δημιουργήθηκαν στα πλαίσια των επιδιώξεων των «αγορών», ώστε να υπερχρεωθούν και να ελέγχονται πλήρως. Ασφαλώς θα πρέπει να εξαλειφτούν τα ελλείμματα κάθε χώρας, μόνο που ο τρόπος που επιδιώκεται στην Ελλάδα είναι θανατηφόρος. Ομοιάζει με υπερβολική δόση φαρμάκου φαρμάκου, που αντί να θεραπευτεί ο ασθενής, θανατώνεται.
Επομένως επείγει οι ιθύνοντες της Ευρωζώνης να αποφασίσουν αν έχουν πράγματι διαγνώσει το διακύβευμα και αν επιθυμούν ειλικρινά να σώσουν το Ευρώ. Αν δεν το επιθυμούν, να μας το πουν αμέσως, έτσι ώστε η κάθε χώρα να μαζέψει τα συντρίμμια της και να διαμορφώσει έναν modus Vivendi κατά τις δυνατότητες και ικανότητες κάθε χώρας, Αλλά η εξαθλίωση των Ελλήνων και η διάλυση της ελληνικής κοινωνίας π.χ., για να αποφευχθεί δήθεν η χρεοκοπία , απλά επιδεινώνεται η κατάσταση χωρίς καμιά βελτίωση. Είναι ένα άλμα στο κενό.
Μέχρις εδώ λοιπόν! Αυτό είναι που πρέπει να βροντοφωνάξουμε στη σύνοδο της Ευρωζώνης. Τίποτε λιγότερο, τίποτε περισσότερο! Τους ενοχλούν λέει οι «οίκοι αξιολόγησης» και θα τους καταγγείλουν. Δεν αντιλαμβάνονται ότι οι «οίκοι αξιολόγησης» είναι ένα παρακλάδι των «αγορών», ένα πλοκάμι που δρα ως εργαλείο των επιδιώξεών τους. Άρα οι «οίκοι αξιολόγησης» και οι «αγορές» πρέπει να απομονωθούν και να μη δύνανται να επηρεάσουν την Ευρωζώνη. Πρέπει δηλαδή να αυτονομηθεί η Ευρωζώνη, να γίνει αυτάρκης και μπορεί, ώστε να επηρεάζει η ίδια τις «αγορές» και όχι το αντίθετο. Αυτό με την προϋπόθεση ότι δεν έχει εμφιλοχωρήσει κάποιος πλοκαμάκι των »αγορών» στην Ευρωζώνη.
Για να επιτευχθεί η αυτονόμηση της Ευρωζώνης πρέπει:
Πρώτον, να αποφασιστεί επιτέλους η ολοκλήρωση της ενοποίησης της Ευρωζώνης σε πρώτο στάδιο, ως μια οιονεί Ομοσπονδία κρατών μελών, άρα και με κοινή οικονομική πολιτική, έτσι ώστε να ελέγχονται τα ελλείμματα κάθε χώρας και να επιδιώκεται η ισόρροπη ανάπτυξή τους με τα κατάλληλα κίνητρα και αντικίνητρα, σε γενικές γραμμές.
Δεύτερο,