ΑΝΑΔΙΑΠΡΑΓΜΑΤΕΥΣΗ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΤΗΣ ΕΥΡΩΖΩΝΗΣ… ΚΑΙ ΟΧΙ ΤΟΥ ΜΝΗΜΟΝΙΟΥ

                 Οικονομική ενοποίηση της Ευρωζώνης τώραΓράφει ο      
Νίκος ΑναγνωστάτοςΤα αποτελέσματα των εκλογών ξάφνιασαν όλους, αλλά και προβλημάτισαν, όπως ήταν φυσικό, όλα τα κόμματα, ιδίως τα μεγαλύτερα, τα οποία ασφαλώς και σεβάστηκαν. Πρέπει όμως να προβληματίσουν και τους «φίλους» μας στην Ευρωζώνη, οι οποίοι να σεβαστούν τα αποτελέσματα των εκλογών, σε βαθμό που να μπορέσουμε να βγάλουμε τα εισαγωγικά.Θέλω να πιστεύω ότι όλοι οι οικονομολόγοι και οι αρχηγοί των καμάτων, είμαι βέβαιος ότι η όποια βελτίωση του Μνημονίου,  η ανάπτυξη η οποία είναι ο πρωταρχικός και εκ των ων ουκ άνευ στόχος για την ελάφρυνση της δυσχέρειας, αν όχι της εξουθένωσης των πολιτών, θα είναι πολύ δύσκολη και επώδυνη αν όχι αδύνατη.Το Ευρώ το οποίο προσκυνούν σχεδόν όλοι, στα λόγια τουλάχιστον, είναι ένα ακριβό νόμισμα το οποίο δεν επιτρέπει σε μια αδύνατη οικονομία να γίνει από μόνη της ανταγωνιστική. Εν όψει και του δυσμενούς επενδυτικού κλίματος και της χειμαζόμενης κοινωνίας.  Χρειάζονται επομένως ριζικές αλλαγές των όρων και των σχέσεών μας με την Ευρωζώνη, έτσι ώστε να δημιουργηθούν καθαρές προϋποθέσεις ανάπτυξης.Το λάθος της Ευρωζώνης, όπως έχουμε τονίσει κατ’ επανάληψη, είναι το πρωθύστερο της νομισματικής ένωσης πριν της οικονομικής. Βάλαμε δηλαδή το κάρο μπροστά από το άλογο. Έτσι το Ευρώ δεν αντικατοπτρίζει την οικονομία κανενός κράτους της Ευρωζώνης, έστω και αν πλησιάζει τη Γερμανία, και έτσι είναι ένα νόμισμα κυριολεκτικά στο αέρα, άρα και ευάλωτο.Επομένως προκύπτει απερίφραστα αδήριτη ανάγκη να πείσουμε τα ισχυρά μέλη της Ευρωζώνης, δηλαδή την κ.Μέρκελ, ότι θα πρέπει να αντιληφθεί την ανάγκη αλλά και το καθήκον, ακόμη και την υποχρέωση από την συνθήκη συστάσεως της Ε.Ε., να προχωρήσουν γρήγορα οι διαδικασίες οικονομικής ενοποίησης σε πρώτο στάδιο και στο επόμενο την ολοκλήρωση της ένωσης και πολιτικά και όχι να μας χαρακτηρίζουν αχάριστους επειδή μας δανείζουν και μάλιστα κερδίζοντας  από το δανεισμό, αγνοώντας τα δικά τους τεράστια χρέη προς τη χώρα μας.Σε μια ουσιαστικά ενοποιημένη Ευρωζώνη, λειτουργούσα κατά το πρότυπο των Ηνωμένων Πολιτειών, τα δυνατά οικονομικά κράτη ενισχύουν τα αδύνατα και όχι τα δανείζουν και δη με επαχθείς όρους που εξουθενώνουν τους πολίτες. Τότε πράγματι το Ευρώ θα αντικατοπτρίζει την οικονομία της Ευρωζώνης και θα είναι πλέον ένα ουσιώδες κοινό νόμισμα και θα αντέχει σε κάθε πίεση.Είναι επομένως επιβεβλημένο να επαναδιαπραγματευθούμε τους όρους της Ευρωζώνης και όχι τους όρους του Μνημονίου. Είναι η μόνη βιώσιμη λύση τόσο για τα αδύνατα κράτη του νότου, όσο και για τα δυνατά, τα οποία έτσι εξασφαλίζουν τη δύναμή τους, η οποία αργά ή γρήγορα θα κλονιστεί με τους τρέχοντες όρους. Και ας μη μας διαφεύγει το γεγονός ότι το Ευρώ είναι ο στόχος της παγκοσμίου οικονομικής διακυβέρνησης, που σημαίνει ότι θα καταρρεύσει αν παραμείνει όπως έχει σήμερα. Ας έχουμε πάντα υπόψη το «η ισχύς εν τη ενώνει».Η έκτακτη σύνοδος κορυφής της Ευρωζώνης προς το τέλος Μαΐου, αυτό πρέπει να θέσει ως το μοναδικό θέμα ημερήσιας διάταξης, και