Αφήστε τους απλά να σαπίσουν…

Όλοι μας κατά βάθος είμαστε υποκριτές…. Έστω και λίγο….Και είμαστε γιατί όλοι μας σέρνουμε κόμπλεξ ακόμα και από τα παιδικά μας χρόνια…Αν δεν είμαστε υποκριτές θα είμαστε και πιο ευτυχισμένοι…..Βλέπετε… το ψέμα μας σώζει πολλές φορές από τους γύρω μας… αλλά ποτέ από τον ίδιο μας τον εαυτό…. Αυτό μας κάνει  κομπλεξικούς …. Αυτό μας κάνει και υποκριτές ….Ο ακομπλεξάριστος  άνθρωπος είναι και πιο ντόμπρος….. γιατί τα έχει βρει πρώτα από όλα με τον ίδιο του τον εαυτό….. και αυτοί οι άνθρωποι σπανίζουν στις μέρες  μας…Η υποκρισία έχει ξεχειλίσει στην Ελλάδα… και ήταν και αναμενόμενο να γίνουν οι πιο υποκριτές και οι πιο ψεύτες  κάποια στιγμή κυβερνήτες μας…. Γιατί αυτό αξίζουμε…. Γιατί το ανεχόμαστε….Και ως γνωστόν…. αυτό που ανέχεσαι… αυτό αξίζεις…Δεν θυμάμαι ποτέ ξανά να έχω δει πιο υποκριτές , θρασύδειλους και κομπλεξικούς ανθρώπους να μας κυβερνούν….Έχουν πιστέψει τόσο πολύ στο ίδιο τους το λάθος που το έχουν κάνει να φαίνεται αλήθεια στα μάτια τους….Μόνο που η αλήθεια είναι πάντα μία!! Οι γνώμες περί της αλήθειας μπορεί να είναι πολλές…. Αλλά η αλήθεια είναι πάντα μία και μοναδική….Είμαι σίγουρος  ότι σας τύχει να δείτε υποψήφιο πολιτικό… ή ψωνισμένο παπά να μιλάει με στόμφο…. Και κυρίως  όταν λέει και μπούρδες…Είναι από τις πιο γραφικές εικόνες που μπορεί να δει ποτέ κανείς σε άνθρωπο….Το ίδιο το ψέμα γίνεται τρόπος σκέψης…. τρόπος έκφρασης… τρόπος ομιλίας…. τρόπος ζωής…Μόνο που κάποια στιγμή η υποκρισία προσβάλλει την ίδια μας την νοημοσύνη….Και φτάνει μία στιγμή που πρέπει ή να αντισταθείς η να μειώσεις κι εσύ την ίδια σου την νοημοσύνη….Και σε εκείνο το σημείο μπαίνει μία βασική παράμετρος που έρχεται να ανατρέψει τα πάντα…Η Ελευθερία……Εκεί κρίνεται πόσο ελεύθερος νοιώθει ο κάθε άνθρωπος… αλλά και πόσο ελεύθερος θέλει να μείνει….Και δεν είμαστε όλοι ελεύθεροι….. η τέλος πάντων δεν νοιώθουμε όλοι το ίδιο ελεύθεροι… η ακόμα πιο σωστά… δεν σκεφτόμαστε όλοι ελεύθερα…Μόνο που το μέτρο της αίσθησης της ελευθερίας μας δεν είναι οι εμπράγματες υποχρεώσεις μας… ή οι ευθύνες που έχουμε στις πλάτες μας…Αλλά οι αξίες μας… οι σκέψεις  μας…  τα λόγια μας… τα συναισθήματα μας…Και πιστέψτε με…. Είναι τραγικό για ένα ελεύθερο πνεύμα να ζει ανάμεσα σε άλλα που δεν είναι…Είναι μία φυλακή που δεν την επέλεξε…. μία αποπνικτική αδιέξοδος…Μιλάς με φίλους και συνειδητοποιείς ότι όλη τους η ύπαρξη είναι φυλακισμένη μέσα σε στερεότυπα….. μέσα σε βαθιά υποκρισία που οι ρίζες της είναι τόσο βαθιές που δύσκολα ξεριζώνεται το κακό…Θυμάμαι αυτό που γράφει στην  Π. Διαθήκη την ώρα που οι πρωτόπλαστοι εκδιώκονταν από τον Παράδεισο……. στην  Εύα « με πόνους να γεννάς τα παιδιά σου»…. στον Αδάμ «με τον ιδρώτα σου να σου δίνει η γη τον καρπό της»……Που γράφει ότι πρέπει να τρελαινόμαστε από το άγχος μια ολόκληρη ζωή για να βγάλουμε τον επιούσιο; Αυτή είναι η ζωή; Αυτό είναι το τι μας έχουν μάθει….. ΚΑΙ ΤΟ ΜΑΘΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ!!!!!!!!!Ο άνθρωπος είναι πλασμένος όχι για  να τυραννιέται…. Αλλά για να πάει στον Δημιουργό του…… και τον παράδεισο του η την κόλαση του την ζει από τώρα……Σκ